کویر پر جاذبه‌ترین طبیعت ایران است/ آب بستن به دریاچه ارومیه فایده ندارد

به گزارش خبرنگار مهر، پروفسور پرویز کردوانی، عصر سه شنبه در همایش ویژه روز جهانی مقابله با بیابانزایی در سمنان، با تاکید بر اینکه کویر، زیباتر از جنگل و و دریاست و سیاه‌کویرهای مرکزی ایران همانند یک فرش پرنقش و نگار و زیباست که هر بیننده‌ای را بوجد می‌آورد افزود: منطقه خشک جایی است که میزان بارندگی‌اش کمتر از تبخیر و تعریق باشد.

وی تصریح کرد: بر این اساس کشور ما 90 درصد منطقه خشکی دارد و تنها مناطق مرطوب ما از مینودشت گرگان تا آستارا هستند که تمام ماه‌های سال بارندگی دارد.

پدر کویرشناسی ایران با یادآوری اینکه در کشور ما اغلب کویر را بیابان و بیابان را کویر می‌گویند، در حالی‌که کویر هیچ شباهتی با بیابان ندارد، افزود: به ‌عنوان مثال دشت کویر بزرگ مرکزی ایران، هیچ شباهتی با بیابان لوت ندارد.

کردوانی عقیده دارد: در کشور ما، بیابان‌زایی از نوع کاهش فعالیت انسان‌ها یعنی تخلیه روستاها شروع شده است و شدیدتر از بیابان‌زائی از نوع نابودی پوشش گیاهی است.

وی افزود: هرچه زمان می‌گذرد، نسبت به 30 سال قبل عامل بیابان‌زائی (نابودی پوشش گیاهی) که در گذشته رواج داشت، کمتر می‌شود.

پایین رفتن سطح سفره های زیر زمینی خطری جدی برای گیاهان بیابانی و کویری

این محقق و پژوهشگر کشور با بیان اینکه عوامل جدیدی باعث نابودی پوشش گیاهی می‌شوند افزود: حفر پی در پی و غیرمجاز چاه‌های عمیق باعث پایین‌رفتن سطح آب زیرزمینی و دشت‌ها شد که دیگر ریشه گیاهان طبیعی روئیده در دشت‌ها قادر نیستند از آب زیرزمینی تغذیه کنند و به حیات خود ادامه دهند، لذا خشک شدند و می‌شوند.

کردوانی ادامه داد: توسعه بی‌رویه کشاورزی و حفر چاه برای نیروگاه‌ها و ... عامل بیابان‌زائی شده‌اند.

وی از بین رفتن جنگل ها به علت آتش سوزی، اجرای پروژه ها، بریدن درختان برای سوخت و آفت را نوعی بیابانزایی جدید در کشور دانست.

حفر چاه از آفت های بزرگ برای کشور است

چهره ماندگار کشور حفر چاه را از آفتهای بزرگ برای کشور عنوان کرد و گفت: احداث چاه 20 مساله مختلف برای کشور ایجاد می کند و امروز شاهدیم که به دلیل حفر چاه های زیاد، دسترسی آب در شهری مثل جهرم که در سال 1347 در عمق 27 متری بوده اکنون به 450 متری در عمق زمین رسیده است.

کردوانی با اشاره به فواید و ضررهای احداث سد، تاکید کرد: بهره گیری از آب سدها را باید مدیریت کرد تا فقط برای شرب انسان مصرف نشود و باتلاق و بخش کشاورزی باید سهم از آب سدها ببرند.

وی ایجاد گرد و غبار را پدیده جدید برای کشور و منطقه دانست و گفت: رس پاشی باید در کشور به جای مالچ پاشی که مضرات نفتی دارد در مناطقی که پوشش گیاهی ندارد جایگزین شود.

نجات دریاچه ارومیه ناممکن است

این استاد دانشگاه در بخش دیگر صحبت خود نجات دریاچه ارومیه را ناممکن دانست و گفت: با وجود اینکه این دریاچه را مثل فرزند خودم دوست دارم، ولی برای نجات این دریاچه از نظر من کاری نمی شود کرد.

کردوانی افزود: دریاچه ارومیه مرضی گرفته که دیگر نمی شود زنده نگه اش داشت.

وی با تاکید بر اینکه دریاچه ارومیه را نباید آب ببندند و این کار اشتباه است، خاطرنشان کرد: آب بستن به دریاچه ارومیه فایده ندارد زیرا هرچه آب ببندند از زیر خراب می کند و از نظر اقتصادی و زیست محیطی مفید نیست.

احداث چاه های آب مهمترین عامل خشک شدن دریاچه ارومیه

این پروفسور، احداث چاه های آب اطراف دریاچه در سالهای گذشته را عامل اصلی خشک شدن دریاچه ارومیه عنوان کرد و افزود: گله دارم که چرا به رییس جمهور نمی گویند دریاچه ارومیه قابل زنده نگهداشتن نیست.

وی با اشاره به اینکه دریاچه ارومیه زمانی حوزه آبریز آبهای سطحی و زیرزمینی بوده است اظهار داشت: زمانی آبهای زیرزمینی به دریاچه ارومیه می ریخت، دور دریاچه 53 هزار حلقه چاه زده شد و امروز با وجود این تعداد چاه دیگر آب های زیرزمینی به دریاچه نمی ریزد و به این وضعیت دچار شده است.

کردوانی تخلیه 200 روستا و از بین رفتن دو هزار هکتار زمین کشاورزی اطراف دریاچه ارومیه را از نتایج خشک شدن این دریاچه زیبا دانست.

این استاد دانشگاه با اشاره به تالیف "منابع و مسائل آب در ایران" در سال 1366، تاکید کرد: 30 سال پیش بحث معایب و نتایج چاه های غیرمجاز در ایران مطرح کردم و آن را غارت آب نامیدم ولی به آن توجهی نشد.

در این آیین لباس همیار طبیعت بر تن پروفسور پرویز کردوانی پوشانده شد.

برخی از مدیران و مسئولان و کارشناسان دستگاه های اجرایی، استادان دانشگاه، پژوهشگران مراکز تحقیقاتی و صاحبنظران در همایش روز جهانی مقابله با بیابانزایی در سمنان حضور داشتند.

27 خرداد همزمان با 17 ژوئن روز جهانی مقابله با بیابانزایی نامگذاری شده و شعار امسال آن "زمین به آیندگان تعلق دارد، بیایید زمین را در مقابل اثرات اقلیم حفظ کنیم" تعیین شده است.