ولي اينكه اين جودو نيازمند انقلاب است يا اصلاحات، سوالي است كه مسئولين فدراسيون بايد به آن پاسخ دهند وكارشناسان با نقد منصفانه و بررسي دقيق آوردگاه قاهره جوابي قانع كننده براي آن پيدا كنند.
خبرنگار گروه ورزشي" مهر" بعنوان نماينده رسانه هاي ورزشي ايران ازنزديك شاهد برگزاري بيست وچهارمين دوره مسابقات جهاني جودو بود وشاهد عملكرد كادرفني ومجموعه تيم ملي جودو در مسابقات جهاني مصربود.
ذكر اين نكته درابتدا ضروري مي نمايد كه مصريها دربرگزاري اين مسابقات ناتوان بودند وبا وجود بكارگيري نيروهاي متعدد وصرف هزينه هاي بالا سعي فراواني درهرچه بهتربرگزارشدن مسابقات نمودند، اما عدم تجربه كافي براي برگزاري مسابقاتي دراين سطح وتعداد شركت كننده، باعث شد نتوانند دراين كارموفق باشند وعليرغم سطح فني بالاي مسابقات، در نحوه برگزاري ضعفهاي آشكاري وجود داشت.
در اينكه تيم 6 نفره جودوي ايران كه با كسب يك عنوان سومي، يك پنجمي، يك هفتمي و 2 نهمي جايگاه سيزدهم را كسب كرد. درتاتامي بيست وچهارم اشكالاتي داشت هيچ شكي نيست، اما بزرگترين وبارزترين نقطه قوت اين تيم آمادگي بدني بالاي نفرات تيم بود. تمامي اعضاي تيم درمسابقات خود آمادگي بالائي را نشان دادند و 5 دقيقه تمام را با جان و دل مبارزه نمودند. به خصوص كه هرچه در جدول بالا مي رفتند بدنها بيشتر به جو مسابقات آشنا مي شد وجواب مي داد، اگرنبود اتفاقات مرسوم در ورزش و برخي ازهمان اشكالات فني تعدادي ازنفرات تيم وجود داشت، اين تيم مدالهاي بيشتري را تصاحب مي كرد.
ذكريك نكته ديگرنيز ضروري است كه مسابقات جودو به خصوص ازنوع جهاني آن با هيچ مسابقه اي قابل مقايسه نيست و كسب مدال در آن كاري بس دشوار است كه عوامل متعددي را طلب مي كند.
اما اينكه جداي از محمود ميران، ساير نفرات تيم ملي هر كدام بيش از 5 باردرجدول مسابقات حضورداشتند وحريفان صاحب نام وقدرتمندي را شكست دادند، نشان ازپيشرفت جودوست. در دوره هاي گذشته تيم ملي ايران با يك مدال و يك عنوان جايگاه چهارم را كسب مي كرد وسايرنفرات تيم درجدول دوام چنداني نداشتند.
اگرتيم ملي جودو 2 سال پيش در اوزاكا با تك مدال طلاي آرش ميراسماعيلي وعنوان هفتمي مسعود حاجي آخوندزاده مكان چهارم جهان را كسب كرد، اما كسي حذف زود هنگام سايرنفرات را نديد و انتقاد نكرد.
چرا درآن زمان كسي پيدا نشد كه بگويد بار اصلي جودو روش دوش ميراسماعيلي سنگيني مي كند، اما درقاهره تنها عنوان سيزدهمي به چشم آمد، نه درخشش جوانان با آتيه ديده شد ونه حتي مدال برنز آرش!!
آرش ميراسماعيلي درجودوي ايران وجهان يك استثناست. درجهان جودوكاراني كه در 3 دوره پياپي رقابتهاي جهاني صاحب مدال شده اند، زياد نيستند وهمگي به نوابغ اين رشته شهره هستند. آرش ايران نيز يكي ازهمين نوابغ است كه با 3 مدال جهاني خود سطح توقع ازجودو را درجامعه به ميزان قابل توجهي افزايش داده است، كه همين توقع بالا باعث شده جودو مورد انتقاد واقع شود، انتقاد لازمه پيشرفت در ورزش است، اما انتقادي كه مبتني بر واقعيات باشد.
ميدان قاهره ثابت كرد كه جودوي ايران پيشرفت داشته است، ولي تا رسيدن به مرزموفقيتهاي بيشترفاصله دارد. درهمين مسابقات جهاني چهره هاي صاحب نام فراواني طعم تلخ شكست را چشيدند، از" مونيتا" ستاره كوتاه قامت ژاپني ها كه آمده بود طلاي اوزاكا را درقاهره تكراركند، تا " زيادوري " گرجستاني كه آمده بود مدال جهاني ديگري را به كلكسيون افتخارات خود اضافه كند، يا " تاگان باتار" تنها اميد مغولها، " تنگريف " ستاره ازبكها، " رودريگوكز" و" لامير" اميدهاي فرانسه براي كسب مدال و... همگي نفراتي بودند كه با شكست آشنا شده اند. ازاين نامها گذشته به كشورهاي مطرح اما ناكام اشاره كنيم.
تيم سوم جهان درمسابقات سال 2003 يعني آلمانها درجمع 20 تيم اول جائي پيدا نكردند، كره جنوبي نايب قهرمان المپيك در جودوعنواني بهتر ازشانزدهم نصيبش نشد ويا فرانسه كه قدرت صاحب نام جودوجهان است وفقط 100 تماشاگر را به همراه داشت، بعد از ايران قرارگرفت.
قصد حمايت مطلق ازتيم ملي جودو را نداريم وما هم معتقديم ضعفهايي دركار اين تيم ديده مي شود، ولي بيائيم به جاي تخريب!!! راهكار ارائه دهيم. چرا يكي نمي گويد تكواندو با ليگ قدرتمندش درحال پيشرفت است، ولي ليگ جودوضعيف برگزارمي شود ويكي ازنقايص بزرگ در اين رشته المپيكي است؟
چرا كسي نيست پيشنهاد دهد كه جوانان ونوجوانان را به مسابقات و اردوهاي بين المللي در اروپا اعزام كنيد تا آنها را با جودوي روزدنيا آشنا شده وپيشرفت كنند.
بايد اشاره كرد كه تك تك اعضاي تيم ملي درتاتامي قاهره ازجان مايه گذاشتند، كساني كه درفرودگاه بين المللي امام خميني (ره) سيماي ملي پوشان را تماشا كردند، به اين نكته اذعان داشتند واين درست نيست كه بخواهيم با انتقادات مغرضانه مبارزات خوب و تلاشهاي سرلك، ميراسماعيلي، چاه خندق، فلاح، رودكي وحتي ميران را زيرسوال برده وماهها تلاش آنها را بيهوده قلمداد كنيم.
اما بايد اشاره كنيم كه درمسابقات جهاني تجربه، گوهرگرانبهائي است ومربيان اين تيم نيزسالهاست با هزينه بيت المال به اين تجربه دست يافتند وهمين عامل دربسياري ازموارد ياري رسان ملي پوشان بود. قطعا اگر اين تيم با تجربه را مربيان كم تجربه هدايت مي كردند، معلوم نبود كه چه بسر آن مي آمد. اگرهمين تجربه بالاي مربيان نبود، شايد ميراسماعيلي هم به مدال نمي رسيد. آماده كردن آرش بعد ازباخت به حريف ژاپني كار آساني نبود.
اما جودوي ايران دريك كلام برنامه مي خواهد وبودجه، اين جودو بايد بيشتر ازاين با جودوي روزدنيا ارتباط داشته باشد، اگر مي بينيم كه الجزايركه نامي درجودوي جهان نداشت، توسط بنامادي در81- كيلوگرم يك مدال نقره كسب مي كند، دليل آن حضور مداوم اين جودوكار درفرانسه است. تمرين ومسابقه در اروپا باعث شد بنامادي نقره اي با ارزش را كسب كند. اردونشينان جودو بايد اردوهاي متعددي را در اروپا تشكيل دهند وبيشتر درمسابقات بين المللي شركت كنند تا بتوانيم پيشرفت را به معناي واقعي تعريف كنيم. درروزهاي آينده با بررسي عملكرد تك تك نفرات تيم، بيش ازاين نتايج مسابقات جهاني قاهره را نقد مي كنيم.
* محمد بيرامي
نظر شما