به گزارش خبرگزاری مهر، مصطفی شهیدی با اشاره به چالش هایی که نبود استاندارد بومی برای محصولات کشاورزی راهبردی در بر دارد اظهار کرد: این مشکل سبب می شود که محصول ایرانی به عنوان محصول کشوری دیگر در جهان عرضه شود و سود سرشار تجارت آن به این کشورها سرازیر شود.
وی تصریح کرد: نبود همکاری میان دستگاه های مختلف و استفاده نکردن از کارشناسان خبره این حوزه سبب کاهش توان ایران در تدوین استاندارد برای محصولات بومی و همچنین کند بودن روند بومی سازی استانداردهای بین المللی برای محصولات غیربومی کشور می شود.
عضو هیئت علمی گروه شیمی مواد غذایی پژوهشکده علوم و صنایع غذایی با بیان اینکه در حال حاضر مرزهای بومی بودن مواد غذایی تا حدود زیادی برداشته شده است خاطر نشان کرد: در همین راستا هر کشوری استانداردهایی با توجه به شرایط خود بر پایه استانداردهای بین المللی استخراج کرده و آنها را ملاک عمل خود در زمینه ارزیابی کیفیت و سلامت مواد غذایی قرار می دهد.
شهیدی ادامه داد: متاسفانه در این زمینه در کشور ما ضعف های فراوانی وجود دارد که مهم ترین آنها کند بودن تدوین فرآیند استاندارد در محصولات غذایی است که این امر منجر به بروز آسیب های متفاوت می گردد.
وی با اشاره به اینکه روش های استاندارد سازی باید به صورت دوره ای به روز شوند تصریح کرد: تقلب یکی از چالش های همیشگی در مورد استانداردسازی محصولات غذایی است و به روز کردن این مقوله می تواند تا حدی از بروز این معضل پیشگیری کرده و در نتیجه سطح سلامت و کیفیت مواد غذایی را بالا ببرد.
نظر شما