به گزارش خبرنگار گروه دين و انديشه "مهر"، ساويل اين مطلب را در كتابي كه اخيراًً با موضوع جهاني شدن نگاشته است ذكر مي كند.
به نظر وي ما هم اكنون بسي بر مرزهاي ملي تأكيد مي كنيم و اين دغدغه هيچ وقت در يك سده اخير با اين شدت مشاهده نشده است. اين حساسيت به اندازه اي است كه منطقه اي از جهان را نمي توان يافت كه با بحث مرزهاي ملي و مقوله هويت ملي درگير نباشد. به نظر اين پژوهشگر اين حساسيت عليه روند جهاني شدن عمل مي كند و حركت آن را كند مي سازد.
به نظر او تا مليت و ساختار دولت – ملت موجود باشد نمي توان از جهاني شدن سخن گفت. به همين جهت وي معتقد است پاره اي از پژوهشگران كه رويكردي مسئله شناسانه به اين موضوع ندارند ره به خطا مي سپارند.
ساويل علاوه بر اين معتقد است در چند دهه گذشته اعتقاد و فرض بر اين بوده كه جهاني شدن مي تواند و بايد بسياري از مسائل بشري چون فقر و تعصب را رفع يا حداقل كمرنگ كند اما در حال حاضر اين باورها هم كمرنگ شده اند و اين هم دليلي ديگر براي نضج نگرفتن جهاني شدن به حساب مي آيد.
با اين همه ساويل جهاني شدن اقتصاد را يك امر اجتناب ناپذير مي دند و معتقد است كه بيشترين ابهام در باب جهاني شدن فرهنگ رخ مي نمايد و نه جهاني شدن اقتصاد.
نظر شما