بعد از اين اتفاق ، چند حادثه مشابه نيز به وقوع پيوست ولي همچنان ، دست نويسندگان و صاحبان اصلي آثار، كوتاه و طرح هر گونه ادعا و بحثي در اين زمينه ، فراتر از مشاجرات لفظي نمي رفت.
چندي پيش ، انجمن نويسندگان كودك و نوجوان ، طي خبري اعلام داشت كه شماري از داستان هاي قوي ، براي حضور در عرصه سينماي كودك و نوجوان ، در اختتيار فيلمنامه نويسان قرار مي گيرد ، اعلام اين خبر ، عده اي را تا اندازه اي به آينده اين سينما و جلوگيري از سوء استفاده هايي كه بعضا انجام مي شود ، اميدوار ساخت اما به راستي اگر برنامه ريزي حساب شده و مدوني در كار نباشد ، چگونه مي توان به تحقق اين امر ، مطمئن بود؟
بخشي از دغدغه هايي كه در اين خصوص از سوي نويسندگان و مولفان مطرح مي شود ، دغدغه هاي مربوط به قانون " كپي رايت
| كودكان و نوجوانان ما مدت هاست كه به سبب فقر سينماي كودك ، به فيلم ها ي وارداتي و سطحي كشورهاي ديگر روي آورده اند |
به نظر مي آيد اگر اين اتفاق در بستري قانوني و به دور از جنجال هاي مرسوم در اين وادي محقق شود ، نشانه رفتن دو نشان با يك تير ، عينيت مي يابد ، اول اين كه سينماي مظلوم كودك و نوجوان ، از وضعيت نامطلوبي كه در حال حاضر دارد ، خارج مي شود و با بهره برداري مجاز از داستان هاي قوي نويسندگان ما كه برخي از همين آثار در جشنواره هاي داخلي و خارجي نيز جايزه گرفته اند ، يك قدم رو به جلو بر مي دارد.
اما اتفاق دوم ، تشويق نويسندگان كشور است ، وقتي اين عده- كه تعدادشان كم نيست - احساس كنند كه تلاششان در جايي ديده مي شود و حقوق هيچ كسي در اين وادي ، ناديده گرفته نمي شود ، حتما با دست پر و حرف هاي تازه تري به ميدان مي آيند و در هر دو حوزه ، يعني ادبيات و سينماي كودك و نوجوان ، شاهد رشد و تحول اساسي خواهيم بود.
نظر شما