اين نويسنده در گفت وگو با خبرنگار فرهنگ و ادب مهر، با بيان اين مطلب افزود: مثل تمام زمينه ها ما در بحث ترجمه آثار به زبان هاي ديگر عقب هستيم، مشكل اين است كه معمولا كساني كه در حوزه زبان فارسي كار مي كنند آشنايي كامل با زبان فارسي ندارند كه آثار ما را ترجمه كنند و معمولا مترجمان ايراني هستند، يعني بايد مترجمان انگليسي زبان با زبان مادري فارسي آشنا باشند و آثار ما را ترجمه كنند كه اين امر مشكل است و بايد مراكزي باشد كه اين ارتباط را برقرار كند و آثار ايراني را در اختيار چنين افرادي بگذارد تا آثار ترجمه شود.
محمد ميركياني خاطرنشان ساخت : نكته بعدي مراكز فعال انتشاراتي خارج از كشور است ، آنها معمولا مراكز انتشاراتي فعال دارند و در حوزه بين المللي نيز فعال هستند و ما اين چنين نيستيم. معمولا آثاري كه از اين طرف ترجمه مي شود بسيار ناچيز است و اين مقدار نيز بر مي گردد به ارتباط خصوصي افرادي كه نويسنده هستند و مترجمان توانايي كه آن طرف هستند، به ويژه در كتاب كودك .
وي افزود : ما آثار قابل ترجمه فراواني داريم كه مي توانيم در اختيار غير ايراني ها و غير فارسي زبانها قرار دهيم و آن ها نيز بهره هاي فراواني ببرند كه متاسفانه به اين صورت نيست.
وي در ادامه گفت : در حوزه كتاب كودك مسئله صرفه جويي مالي مد نظر است ، مخصوصا كتابهاي مصور كه براي ناشران هزينه تصويرگري ندارد و براي آنها بسيار ارزان تمام مي شود زيرا تابع قانون كپي رايت هم نيستيم و كتاب با هزينه پايين ترجمه و سريع منتشر خواهد شد و سود بالايي نيز به همراه دارد.
اين نويسنده معاصر تصريح كرد : به نظر من اگر آثار ترجمه شده را بعد از ترجمه بخواهند از نظر محتوا و ارزشهاي فرهنگي جامعه مورد ارزيابي قرار دهند محدوديت ايجاد مي شود، اين مراكز سلايق خاصي دارند و در نتيجه با محدوديت روبرو مي شويم و بايد مراكز متعدد ترجمه آثار قوي داشته باشيم كه هم بتوانند آثار ما را براي غير ايراني ها ترجمه كنند و هم آثار سالم آنها را براي ما ترجمه كنند ، البته خيلي از آثار توليد شده خارج از كشور ارزش ادبي ندارند، هر اثري كه آنجا تاليف مي شود نبايد اينجا ترجمه شود چون خيلي از آثار ارزش لازم را ندارند به عنوان مثال كتابي براي نوجوانان تبليغ و ترجمه شد و بعدها مشخص شد كه اين كتاب ارزش فرهنگي ندارد و در كشور مبدا هم يك جايزه ساده ادبي را نتوانسته به خود اختصاص دهد و يك اثر عوام پسند و بازاري است در صورتي كه اينجا بدون اينكه بدانند جايگاه اين اثر چيست تبليغ آن را مي كردند يعني به صرف جاذبه هاي ظاهري آن را ترجمه كردند و من اگر بخواهم اسمي از آن اثر ببرم بي دليل تبليغ آن مي شود.
محمد ميركياني درپايان گفت و گو با مهر ، يادآور شد : متاسفانه ناشران ما سواد فرهنگي ندارند يعني به صرف اينكه اثري خارج از كشور فروش زيادي داشته باشد به اين معنا نيست كه جاذبه داشته است. در خصوص ديگر آثار فرهنگي نيز همين طور است مانند فيلم و ... آثاري به دلايل خاصي آن طرف مورد توجه قرار گرفته مي شود، به اين دليل نيست كه اين اثر ارزش زيادي دارد البته در خارج از ايران هم آثار خوب فرهنگي توليد مي شود و براي مخاطبين ما با ارزش است اما ناشران قوي نداريم و ناشران ما بايد نسبت به مسائل امروز فراتر بروند و مشاوران بومي داشته باشند يعني مترجمان آشنا به زبان فارسي در خارج كشور، مشكل ما اين است كه اكثر مترجمان ما ايراني هستند كه آثار ما را از زبان فارسي به انگليسي بر مي گردانند. كسي كه آثار را از زبان فارسي به زبان انگليسي بر مي گرداند بايد كسي باشد كه با زبان فارسي به شكل بومي و مادري آشنايي داشته باشد.
نظر شما