ریچارد آتن بورو برنده اسکار درگذشت

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از هالیوود ریپورتر، سر ریچارد آتن بورو که به عنوان کارگردان فیلم «گاندی» برنده جایزه اسکار شده بود و در بیش از 70 فیلم به عنوان بازیگر ظاهر شده بود، درگذشت.

آتن بورو که 20 سال تلاش کرد تا فیلم «گاندی» را بر مبنای زندگی مهاتما گاندی بسازد، شاهد دریافت 8 جایزه اسکار برای فیلمش بود که اسکار بهترین کارگردانی از جمله آنها بود.

آتن‌بورو به عنوان یک تهیه کننده، کارگردان و بازیگر شناخته شده بود. او جایزه بفتا را در سال 1964 برد و این در حالی بود که همزمان برای دو فیلم «بعدازظهر نمناک» و «تفنگ ها در باتاسی» نامزد دریافت این جایزه شده بود. او دو جایزه گلدن گلوب در کارنامه اش داشت که برای بازی در «دانه های شن» در سال 1966 و «دکتر دولیتل» در سال 1967 دریافت کرده بود. یک گلدن گلوب نیز برای کارگردانی فیلم «اوه! چه جنگ دوست داشتنی» در سال 1969 به او اهدا شده بود.

دیوید کامرون در تجلیل از وی در توییترش نوشت: ریچارد آتن‌بورو از بزرگان سینما بود.

آتن‌بورو همچنین جایزه بهترین بازیگر را از جشنواره فیلم برلین برای بازی در «سکوت خشمگین» در سال 1960 دریافت کرده بود. او به عنوان کارگردان نیز برای بازیگرانش چندین نامزدی اسکار به ارمغان آورد که نامزدی اسکار برای دنزل واشنگتن در «آزادی گریان» در سال 1987، رابرت داوین جونیور برای «چاپلین» در سال 1992 و آنتونی هاپکینز برای «سرزمین سایه ها» در سال 1993 را شامل می‌شود.

ریچارد ساموئل آتن‌بورو متولد 192 در کمبریج انگلستان بود و در سال 1976 لقب سر را دریافت کرد. او مدتی نیز رییس آکادیم سلطنتی هنرهای نمایشی بریتانیا بود.

او از جمله بازیگران فیلم «فرار بزرگ» در کنار استیو مک کویین در سال 1963 بود. وی در سال 1966 در کنار جیمز استوارت در «پرواز ققنوس» ظاهر شد و با شرلی مک لین در «برکت خانم بالاسم» در سال 1968 بازی کرد.

او کارگردانی را در سال 1968 با فیلم «اوه! چه جنگ دوست داشتی» شروع کرد که جان لنون از گروه بیتل در این فیلم او را همراهی می کرد. این فیلم 16 جایزه بین المللی دریافت کرد که یک گلدن گلوب از جمله آنها بود.

پس از ساخت فیلم «چاپلین» در سال 1978 او در سال 1993 برای اسپیلبرگ در فیلم «پارک ژوراسیک» جلوی دوربین رفت و در سال 1997 در قسمت دوم این فیلم نیز ظاهر شد.

اسپیلبرگ با صدور بیانیه ای در فقدان او نوشت: دیکی آتن‌بورو از همه چیز در زندگی‌اش به غلیان در می‌آمد- خانواده، دوستان، کشورش و شغلش. او با فیلم «گاندی»‌اش هدیه بزرگی به جهانیان داد و استادی واقعی در نقش جان هاموند در دنیای دایناسورهای «ژوراسیک پارک» بود. او دوستی عزیز بود و من هم از شمار افراد پایان ناپذیری هستم که به او ادای احترام می‌کنند.