جعفر ابراهيمي : نبايد از " ادبيات " انتظار معجزه داشت / روزه گرفتن و بيداري در سحر " عشق " كودكان ديروز بود

اين شاعرو نويسنده كودكان و نوجوانان درگفت وگو با خبرنگار فرهنگ و ادب مهر ، با بيان اين مطلب افزود :  در زمانهاي گذشته ، شعر و داستان و ادبياتي راجع به اين موضوعات وجود نداشت ، ولي خانواده ها روي اين قضيه خيلي كار مي كردند و به هر حال يكي از عشق هاي بزرگ كودكان ، گرفتن روزه  در ماه مبارك رمضان و شركت در لحظه هاي سحري و افطار بود  .

جعفر ابراهيمي " شاهد " تصريح كرد : بعد از انقلاب ، با اينكه تبليغات و فعاليت شاعران و نويسندگان در اين موضوعات بيشتر  شد ، اما  اشتياق بچه ها نسبت به سالهاي دور و دراز گذشته - سالهايي كه خود ما كودك و نوجوان بوديم - كمتر شده است ،  البته نه اينكه اشتياق نداشته باشند ، زيرا آنان هنوز هم فطرتا مسائل مذهبي و معنوي را دوست داشته  و به سمت آن گرايش دارند ،  ولي به خاطر عملكرد ضعيف خانواده ها اين قضيه كمرنگ شد . 

بعد از انقلاب ، خانواده ها خيالشان راحت  شد از اين كه كساني مسائل ديني وعقيدتي  را به فرزاندانشان آموزش مي دهند ،  غافل از اينكه معمولا بچه ها از آموزه هاي مدارس فرار مي كنند  ...

اين شاعر و نويسنده در ادامه ياد آور شد :  دليل اين عملكرد به اين خاطر است كه در آن زمان چون دولت و حكومت  با مردم همراه نبود ،  مردم وظيفه خودشان مي دانستند كه مواظب كودكان و نوجوانان باشند  و مسائل مذهبي را به خوبي به آنها آموزش دهند و بعد از انقلاب ،  چون دولت اين كار را به عهده گرفت .  مثلا در مدارس و مهد كودكها و ... به صورت آثار مكتوب و... ، خانواده ها خيالشان راحت  شد از اين كه كساني اين مسائل را به فرزاندانشان آموزش مي دهند ،  غافل از اينكه معمولا بچه ها از آموزه هاي مدارس فرار مي كنند و از پند و اندرز  مربي ها فراري هستند  ، ولي خانواده ها با عملكرد خودشان مي توانند تاثيرات بيشتري روي كودكان و نوجوانان داشته باشند .

ابراهيمي تصريح كرد :  هر چقدر در اين خصوص آموزش هاي  بيروني وجود داشته باشد ،  آموزش هاي دروني ، درون  خانواده ها لازم است. و بسياري از آثار خوب و تاثير گذار هستند كه در ذهن بچه ها ماندگار هستند. و هر حركتي كه همراه به كار فرهنگي باشد به نظر من مثبت است ، به خصوص راديو و تلويزيون و مطبوعات  كه مي توانند در اين زمينه فعال باشند . 

وي ياد آور شد :  به قول محمود كيانوش ، كسي كه براي كودكان كار مي كند بايد اعتقادات خود را كنار بگذارد و از نگاه كودكان به مسائل معنوي نگاه كند ،  يعني حتي اگر كسي اعتقادات مذهبي هم نداشت وخواست براي بچه ها راجع به اعتقاد به خدا ( نماز و روزه  و ...) بنويسد ،  چون كودكان به طور ذاتي  به اين مسائل اعتقاد دارند و نويسنده و شاعر كودك در حقيقت راوي نيازهاي روحي آنهاست و بيان كننده نيازشان است ،  بايد به اين مسائل بپردازد.

جعفر ابراهيمي در پايان گفت وگو با مهر گفت :  معتقدم كسي كه خود اعتقادات مذهبي قوي  داشته باشد اگر به اين موضوعات بپردازد  موفق تر خواهد بود و اثرش بيشتر به دل مي نشيند " هر چه از دل برآيد لاجرم بردل نشيند." ، به نظر من ادبيات كار خودش را انجام مي دهد ، اما بدون ياري خانواده ها نمي توان چندان اميدوار بود كه شاعر و نويسنده كار چند نفر را با هم انجام بدهد ، يعني شانه ادبيات تحمل اين بار زياد را ندارد ، يعني نمي تواند معجزه كند .