به گزارش خبرنگار اقتصادي مهر به نقل از اكونوميست، ايران براي باقي ماندن به عنوان يكي از مهمترين توليد كنندگان نفت در سطح جهان و اوپك مي بايستي طي پنج سال آينده، تا سال 2010، ظرفيت توليد نفت خود را به 5.6 ميليون بشكه و تا سال 2020 به 7 ميليون بشكه در روز برساند.
بر اساس اين گزارش، ايران هم اكنون 13 درصد نفت اوپك را توليد مي كند و براي حفظ اين سهم مي بايستي با توجه به پير شدن بسياري از چاه هاي نفتي اش، سرمايه گذاري وسيعي در بخش هاي بالادستي و پايين دستي نفت انجام دهد، كه به گفته اكونوميست با توجه به شرايط قراردادهاي بيع متقابل ايران، جذب سرمايه گذاري كافي خارجي براي گسترش بخش نفت بعيد به نظر مي رسد.
اكونوميست معتقد است ايران طي يك دهه آينده و تا سال 2015 مي بايستي 35 ميليارد دلار در بخش نفت خود سرمايه گذاري كند كه انتظار مي رود ايران بتواند حدود 19 ميليارد دلار آن را از منابع داخلي و 16 ميليارد دلار را از منابع خارجي فراهم نمايد.
اين گزارش مي افزايد، نرخ كاهش توليد چاههاي ايران در حال افزايش است و هم اكنون بخش ساحلي ايران سالانه با 8 درصد و بخش دور از ساحل نيز سالانه با 13 درصد كاهش توليد مواجه هستند.
بر اين اساس، ايران سالانه 350 هزار بشكه نفت در روز از ظرفيت توليد خود را از دست مي دهد، بنابراين شركت ملي نفت ايران براي رسيدن به هدف 5.4 ميليون بشكه اي تا سال 2009 نيازمند 3 ميليون بشكه افزايش ظرفيت است كه يك و نيم ميليون بشكه از اين افزايش ظرفيت براي جبران كاهشهاي توليد چاههاي پير و 1.4 ميليون بشكه نيز براي افزايش ظرفيت كلي توليد مورد نياز است.
بنابر پيش بيني اكونوميست، رسيدن ايران به اين هدف و افزايش توليد 3 ميليوني تا سال 2009 تقريبا غير ممكن است، مگر اينكه طي سالهاي آينده اكتشافات عظيمي در بخش نفت ايران رخ دهد.
اكونوميست همچنين هشدار مي دهد كه امكان دارد نرخ كاهش توليد ايران تا پايان دهه جاري ميلادي به 500 هزار بشكه در روز برسد.
اين گزارش مي افزايد، با توجه به رشد فزاينده مصرف بنزين يارانه اي در ايران "مي توان پيش بيني كرد كه طي 20 سال آينده ظرفيت صادرات نفت ايران به حداقل و يا صفر برسد".
بر اساس اين گزارش، در صورت وقوع چنين شرايطي ايران مجبور خواهد بود صادرات گاز طبيعي را به چشم ديگري بنگرد و در پي جايگزين ساختن درآمدهاي گازي به جاي درآمدهاي نفتي باشد.
نظر شما