به گزارش خبرنگار گروه دين وانديشه "مهر"، در اين ماه همه مردم مصر اعم از مسلمان و غير مسلمان جشن مي گيرند . در قاهره گروههاي مختلف مصرعرب وغير عرب جشنهاي مختص خود را دارا هستند چراكه هركدام به گونه اي خاص اين ماه رامي شناسند وهر كدام به اندازه خود قدر و منزلت آن را مي دانند.
اين جشنها حالت پيچيده و مركب جشنهايي اند كه از دوره فرعونيان وقبطانيان و اسلاميان باقي مانده اند. در اين جشنها هم رگه هايي از ابتكارات فاطميان و ميراث ممالك مختلف ازجمله عثمانيها وجود دارند و هم مراسم ديگر اقوام در آنها هويدا هستند. هنگامي كه به نشانه هاي جشنها رجوع مي كنيم، پيچيدگي، تنوع و اختلاف اين جشنها را مي توانيم بيابيم.
قاهره درماه رمضان به دو شهر تبديل مي شود، اول شهري ازصبح زود تا ساعت 2 بعد از ظهر است. در اين هنگام اين شهر، شهري آرام و ساكت و بدون كوچكترين شلوغي و ازدحام است. سپس ازساعت 2 بعد ازظهر تا زمان افطار و اذان مغرب و گاهي اوقات تا نيمه شب كه شهري مي شود كه درآن شلوغي بيداد مي كند و در شهر هياهويي برپاست.
با اين حال تا اذان مغرب آشفتگي فقط در خيابانهاي اصلي وجود دارد وبعضي ازمردم درخيابانها با خرما و آب افطارمي كنند، تاجاييكه دست همه رانندگان ومردم خرما وجود دارد. بعضي ازرانندگان توقف مي كنند و درخوردن عجله نمي كنند و برخي ديگر با سرعت وبا عجله رانندگي مي كنند و همين ممكن است برخوردهايي را به وجود آورد . دراين ميان اگركسي ازروزه داران صدمه ببيند منتظر نمي مانند تا افسر علت را جويا شود، بلكه هريك سعي دارد كه افطار را با خانواده اش بخورد و اين گونه مشكلات ميان شخص آسيب ديده و راننده از بين مي رود وهمه به سوي اتومبيلهاي خود باز مي گردند.
ازدحام درپايتخت علتهاي بسياري دارد، يكي ازآنها مراسم رمضانيه است. ازدحام درماه مبارك رمضان درقاهره در اماكن معروف و خيابانهاي مخصوص كه مأمور و نيروي پليس حضورندارند بيش از بقيه جاها است. مناطق تجاري متمركز در خيابانهاي وسط شهرقاهره كه درساعات افطار درهاي آ ن بسته است و كارگران كه دراين ساعات براي پيوستن به خانواده هاي خود عجله دارند، به اين شلوغي و ازدحام دامن مي زنند.
علت ديگراين ازدحام راهها وخيابانهاي آن است كه مثل ماري از شرق تا جنو ب كشيده شده اند و نقشه آنها به دوره عباسيان باز مي گردد. طولاني ترين خيابان قاهره كورنيش است كه به ورودي راه صحرايي بين قاهره و اسكندريه منتهي مي شود .
با اين اوضاع و احوال و ساختار و نقشه شهر، مسئولان مي خواهند اوضاع خوب باشد ولي كاهش ازدحام در شهري كه تعداد سكنه آن به 15 ميليون نفر به اضافه 2 مبليون نفري كه ازخانه هاي خود خارج هستند، مي رسد ، امكان پذير نخواهد بود .
نظر شما