به گزارش خبرنگار سينمايي مهر، تعداد فيلم‌هايي كه سال گذشته در پاكستان توليد شد به 50 فيلم رسيد كه در مقايسه با 111 فيلم سال 1977 كاهش تقريباً 50 درصدي را نشان مي‌دهد. تعداد استوديوهاي فيلمسازي هم از يازده استوديو در دهه 1970 به تنها سه استوديو و تعداد سالن‌هاي فعال سينما به 300 سالن در قرن بيست و يكم رسيده است. فقدان ايده‌هاي باليوودي، بي‌علاقگي تماشاگران به برخي مضامين خاص و تقريباً هر مسأله مرتبط و غيرمرتبطي را مي‌توان در اين قضيه دخيل دانست.
ايجاز گل، منتقد سينمايي وابسته به بخش پاكستان شبكه توسعه فيلم‌هاي آسيايي، درباره سقوط سينماي كشورش مي‌گويد: "اوضاع كاملاً رقت‌انگيز است. گران‌ترين ستاره لاليوودي حداكثر يك ميليون روپيه دستمزد مي‌گيرد كه در مقايسه با ستارگان باليوودي تقريباً هيچ است. ضمن اينكه بيشتر فيلم‌هاي اردو، پنجابي و پشتو حداكثر با هفت ميليون روپيه ساخته مي‌شوند. گرچه توليد فيلم پاكستاني همچنان ادامه دارد، اما اين فيلم‌ها در كشورهايي چون مالزي، اسكاتلند و اسپانيا مقابل دوربين مي‌روند و البته در اكران عمومي به شدت شكست مي‌خورند."
خيلي‌ها فكر مي‌كردند لاهور دير يا زود به يك مركز فيلمسازي شبيه بمبئي و باليوود تبديل مي‌شود، اما امروز اين شهر پس از دست و پنجه نرم كردن با انواع و اقسام بحران‌ها ديگر رمقي برايش باقي نمانده و اوضاع در آستانه نابودي كامل است. كارشناسان معتقدند سينماي پاكستان ديگر چيزي به نام فيلمنامه‌نويسي ندارد و كار نويسندگان شده بازنويسي خط به خط فيلم‌هاي هندي و هزينه‌ها هم كه كمرشكن شده است. اين صنعت مدتهاست هيچ استعدادي را نه جذب مي‌كند و نه پرورش مي‌دهد و قادر به توسعه پايه‌هاي فني، هنري، مالي و حرفه‌اي خود نيست. خيلي از فيلمنامه‌ها هم همانجا سر صحنه فيلمبرداري نوشته مي‌شوند و همين برنامه‌ريزي مالي پروژه‌هاي سينمايي را مختل مي‌كند.
به گزارش خبرگزاري مهر ، سجاد حيدر مالك، از فيلمسازان سرشناس پاكستاني مدتي پيش گفته بود: "مشكل صنعت سينماي ما چيست؟ پاسخ فقط يك كلمه است: همه چيز. بحران سينماي پاكستان از كنترل خارج شده و حالا ديگر كسي نمي‌تواند آن را زنده نگاه دارد. فيلم‌هاي هندي به راحتي آب خوردن در اين كشور پيدا مي‌شوند و حتي شبكه‌هاي كابلي هم فيلم باليوودي نشان مي‌دهند. اوضاع به قدري وخيم است كه ستارگان هندي در پاكستان ميليون‌ها طرفدار دارند. به جرأت به شما مي‌گويم كه هيچ كس در اينجا فيلم پاكستاني نمي‌بيند و همه مشتاق ديدن فيلم‌هاي باچان و شاهرخ خان هستند."
همه اينها در حالي است كه وزارت فرهنگ پاكستان پنج‌شنبه گذشته بار ديگر تأكيد كرد هرگز اجازه اكران فيلم‌هاي هندي را در سينماهاي كشور نخواهد داد. البته اين ممنوعيت تا زمان رفع مشكل منطقه جامو و كشمير پابرجاست و بعد از آن احتمال حل معضل نمايش فيلم‌هاي باليوودي در پاكستان وجود دارد. برخي كارشناسان و منتقدان سينمايي پاكستان معتقدند اين ممنوعيت هيچ سودي به حال صنعت سينماي در حال مرگ پاكستان ندارد، چون تقريباً همه پاكستاني‌ها از فيلم هندي خوششان مي‌آيد و فيلم هندي هم كه همه جا هست. ضمن اينكه دولت پاكستان مي‌تواند با رفع ممنوعيت ورود قانوني فيلم‌هاي باليوودي، از محل ماليات بر درآمد نمايش اينگونه آثار به سينماي ملي پاكستان كمك كند.
نظر شما