مجله مهر: می‌گوید چند روزی است که کارش شده گریه. از 21 خررداد که 6:30 صبح به دریا زد و بعد از 18کیلومتر شنا در رفت و برگشت، ساعت 2:30 عصر بیرون آمد و رکورد شنا در دریای آزاد را شکست اما به محض برگشتن به پلاژ به او خبر دادند رکوردش قابلیت ثبت شدن ندارد چون چیزی به اسم لباس شنای آزاد بانوان ثبت نشده است. لباس هایی که خودش می گوید برای شنا در عمق دریاست و در حین شنا 6کیلو به وزن شناگر اضافه می کند.
او در گفتگو با بهار می گوید: «من با وت سوت غواصی، کلاه شنا، کاور و مقنعه به آب زدم و فکر نمی‌کنم هیچ‌یک از این موارد مشکلی داشته باشد. موضوع این است که من در پلاژ حسینی سیترا با انتظامات و نیروی انتظامی خانم به آب زدم و کایاک‌هایی که مرا همراهی کردند، خانم بودند. حتی هیچ قایق موتوری را اجازه ندادند به آن محوطه نزدیک شود تا شئونات اسلامی به هم نخورد. من با پوشش کاملا اسلامی و با مجوز فدراسیون برای رکورد‌شکنی به دریا زدم. نماینده فدراسیون شنا هم محل حضور داشت و حتی به من قول دادند در صورت رکورد‌شکنی به من پاداش هم می‌دهند.»
مرضیه اکبرآبادی، معاون امور بانوان و توسعه ورزش همگانی کسی بود که با ثبت این رکورد مخالفت کرد و حتی گفتگوی حضوری الهام اصغری با او هم نتوانست رضایتش را جلب کند: «موضوعاتی را مطرح کردند که اصلا نمی‌توانم تصور کنم. اول گفتند که شناو ژیمناستیک بانوان باید رکورد‌گیری‌اش در فضای سرپوشیده باشد. یکی از عجیب‌ترین دلایلشان این بود که من در پلاژی از آب بیرون آمده‌ام که خانم‌ها در آنجا با لباس مایو شنا می‌کرده‌اند! به او گفتم یا پلاژهایی را که برای بانوان درست کرده‌اید، قبول ندارید یا این‌که با شنای بانوان مشکل دارید... برایش از از رکورد شکنی ام در سال 78 گفتم و توضیح دادم چطور در آن زمان لباس تایید شده بود و مشکلی نداشت ولی الان بحث لباس را مطرح می‌کنید. جوری با من صحبت کردند که انگار کسی حتی با چادر و مقنعه هم به آب بزند، مورد تاییدشان نیست. به او گفتم چرا در نوشهر که دو، سه دوره مسابقه برگزار شده و بیش از 30 خانم هم شرکت کرده‌اند اتفاقی نیفتاده و کسی درباره لباس چیزی نگفته است. گفتم حتی من آنجا هم عناوینی به دست آوردم و مورد تایید قرار گرفت. اما خانم اکبرآبادی به من گفت خانم شما که این قدر مستعدی، رشته ورزشی‌ات را عوض کن!»
نظر شما