" محمد باقرآقامير" - نگارگر ومدرس اين رشته درگفتگوبا خبرنگار تجسمي " مهر " با اعلام اين مطلب گفت : سالهاست كه ما ديگردر حوزه نگارگري ، از حمايت متوليان دردآشنا برخوردارنيستيم. اين درحالي است كه ما هنوز دراين زمينه ازهنرهاي سنتي گفتني هاي بسياري داريم كه فرصتي براي بازگو كردن آنها را نداشته ايم. نگارگري ما با توجه به گذشت زمان وعوامل بسياراجتماعي روزبه روز در حال تحول است وطبعا احتياج به حمايت ارگان ها وسازمان هايي دارد كه آن را تحت پوشش بگيرند.
وي افزود: لابد اين سخن معروف " سعدي " را شنيده ايد كه " دوصد گفته چون نيم كردارنيست ". واقعيت اين است كه دردها درزمينه نگارگري به قدري زياداست كه ما حتي به آن اندازه كه درباره اش حرف مي زنيم ، نمي توانيم اين حوزه را درمان كنيم و حتي راه كارهاي موجود را درباره اش به كارببنديم . به بيان ساده تر ، ما درنگارگري واساسا هنرهاي سنتي، دچارايسم ها شده ايم و در يك سيرقهقهرايي به سرمي بريم .
اين نگارگر تصريح كرد : من به عنوان يك مدرس نگارگري ، شاهد استقبال جوانان ، به خصوص خانم ها به اين رشته هستم . منتهي مشكل ما اين است كه در چه مكاني اين متقاضيان را جاي دهيم . سالهاست كه ما به لحاظ مكان ومحدوده آموزشي اين رشته در مضيقه هستيم اما هيچ ارگاني ، به اين معضل بها نمي دهد.
وي كه داور دومين جشنواره هنري قرآن نيز بوده است درپاسخ به اين پرسش كه سطح آثار را به لحاظ كمي وكيفي چطور ارزيابي مي كنيد گفت : آثاري كه درزمينه قرآن ارائه شده بود، ازنظر كيفي در وضعيت مطلوبي قرارداشت . حضور " حبيب صادقي" كه امسال يكي از برگزاركنندگان اين جشنواره بود نيز نقطه مثبت اين جريان به شمار مي آمد . يكي از فعاليت هاي وي دردومين جشنواره هنري قرآن اين بود كه از نگارگران به عنوان داوردراين جشنواره دعوت كرده بود . درنمايشگاه هنري قرآن ، دربرخي موارد به آثاري بر مي خورديم كه درارتباط با موضوع ارائه شده نبودند . اما درمجموع ، سطح كيفي آثار حاضردرنمايشگاه خوب بود .
" آقامير" درپاسخ به اين سوال خبرنگار تجسمي " مهر " كه امروزشايع ترين سبكي كه درنگارگري وجوددارد چيست گفت: يك نوع نوآوري درنگارگري رواج يافته است كه جوانان نيز به اين نوع بيشتر گرايش دارند . درواقع مي توانم بگويم ، نگارگري ما از آن حالت سنتي خارج شده و با قرار گرفتن درفرم ها وقالب ها و حركات امروزي ، به يك خلاقيت دست يافته است . هم چنين سوژه ها و رنگ آميزي هايي كه نگارگران دراين نوع نقاشي ، به وجود آورده اند باعث شده است تا آن را متمايز و از حالات سنتي خارج كند.
اين نگارگر كه پيشينه زيادي درنگارگري ايراني دارد ، با اظهار تاسف از نبود امكانات موجود براي اين رشته خاطرنشان كرد: تصور كنيد اگر اين رشته ازهنر سنتي ما كه بسيار با ارزش است ، به عنوان دو واحد درسي دردانشگاه هاي هنر تدريس مي شد ، چقدر مي توانست تاثيرات مطلوبي برهنر ما داشته باشد . امروز ما فقط دوواحد نقاشي ايران دردانشگاه ها داريم كه به شكل كوتاه واجمالي تدريس مي شود. اما اين كافي نيست وبه تمام زواياي نقاشي ايراني در اين وقت كوتاه پرداخته نمي شود . تصور من براين است كه دراين زمينه دانشگاه وپژوهشگاها كوتاهي كرده اند . حتي وزارت علوم هم به شكل صحيح به اين قضيه نپرداخته است . سازمان ميراث فرهنگي كشوركه عنوان داعيه داري هنرنگارگري را يدك مي كشد نيز ، قدمي براي بهبود اين حوزه برنمي دارد. استادان نگارگرما يكي يكي درانزوايي كه برايشان به وجود آمده است ، مي مانند و به خاطر بي توجهي دست اندركاران امر و نبود متوليان دلسوزِ ، فراموش مي شوند . با وجود گذشت سالها از عمر اين رشته ، متاسفانه شاهد اين هستيم كه هنوز جايي براي نگارگري دراجتماع ما بازنشده است .
وي در پاسخ به اين پرسش كه سرنوشت بي ينال نگارگري به كجا كشيد گفت : مثل هميشه بي نتيجه وجواب مانده است . اصلي ترين دليل آن هم اين است كه ما فضا براي ارائه آثار نگارگري در دوسالانه هايمان نداريم . يعني عملا به اين رشته براي برگزاري بي ينال ، اعتنا نمي شود. در طي سه سال گذشته ما حدود 7000 اثر درزمينه نگارگري داشتيم اما شما بگوييد تا دولت فضاي مناسبي دراختيارمان نگذارد ، اين آثار را چگونه سروسامان بخشيم ؟
چندين سال پيش قرارشد تا خانه " حسين بهزاد" دراختيار نگارگران قراربگيرد تا آنها بتوانند فارغ از دغدغه به فعاليت بپردازند اما با گذشت زمان ، بازهم اين موافقت از سوي سازمان هاي مربوطه انجام نشد . پيشتر در خيابان صباي جنوبي نيز ، ساختماني براي انجام اين كار درنظرگرفته شد كه دردرازمدت و با تلاش فراوان به تعمير اين ساختمان پرداختيم اما درنهايت متوجه شديم كه به شهرداري منطقه 11 داده شده است .
" آقامير" افزود: آن وقت نشسته ايم وچشم به آن سوي آبها دوخته ايم تا هنرمدرن وارداتي را درنقاشي پياده كنيم . درحالي كه هنرهاي ملي وسنتي خود را فراموش كرده ايم وعملا به آنها توجه نمي كنيم . ما مي توانيم قرآن هاي نفيسي را به وسيله هنرنگارگري ارائه دهيم كه به لحاظ ديني ومعنوي و زيبايي وكتاب آرايي ، دربعد قابل توجهي قرارگيرند . مي توانيم دانشگاه هاي قرآني تاسيس كنيم و فعاليت هاي چشم نوازي دركنار اين تاسيسات سازنده داشته باشيم ولي متاسفانه ،هنرهاي سنتي ما به قدري از دورخارج شده اند كه متوليان حتي بودجه اي را براي برگزاري يك بي ينال به آنها اختصاص نمي دهند وبه قول شاعر : هنرنمي خرد ايام وبه جزاين هم نيست / كجا به تجارت برم اين كساد مطاع .
نظر شما