پرسپوليس توانايي عبور از بحران را دارد // تصميم گيرندگان پرسپوليس نبايد به برخوردهاي حذفي فكركنند

حتي صداي اعتراض مستقيم هواداران را كه براي اولين بار شعار مي دادند..." پرسپوليس رو رها كن" را هم نمي شنيد. برايش سخت ودشواربود كه درمقابل40 هزارتماشاگر سايه ياس و نا اميدي بيشتر احاطه اش مي كرد. نهايتا سوت پايان بازي پرسپوليس و ذوب آهن دريكشنبه شب 24 مهرماه در ورزشگاه آزادي به صدا درآمد وعلي پروين براي اولين باربود كه دست به زانو گرفت و ازروي نيمكت پرسپوليس بلند شد.
اين تنها گوشه اي ازبازي يكشنبه شب پرسپوليس وذوب آهن بود. پروين قبل ازبازي درمنگنه قرارگرفته بود و از اقبال بدش حريف مقابلش تيم دست و پابسته اي نبود. حريف تيم ذوب آهن بود كه ازهرنظر اين روزها سرحال و آماده است.
اگرپرسپوليس بازي را واگذارنكرد، به حساب بدشانسي ذوب آهن بايد گذاشت. سوت آغاز اين بازي به منزله آغازشمارش معكوس براي سرنگوني پروين بود و اوخودش بيش ازهمه صداي تيك تاك اين ساعت را مي شنيد و ازاين روهمه چيز درچهره برافروخته اش نمايان بود. واقعا چرا پرسپوليس و پروين به اينجا رسيدند؟!

 به اعتقاد ما اگرپروين يك مقدار با درايت تر وهوشمندانه تر با پرسپوليس رفتارمي كرد وجايگاه خود را مي دانست نه او به اين روزمي افتاد ونه پرسپوليس. مشكل پرسپوليس از اينجا آغازشد كه پروين مي خواست به تنهايي همه كاره باشد وحرف اول و آخر را خودش بزند. به قول مايلي كهن، پروين هم مديرعامل است، هم مدير فني وهم سرمربي ومربي.
وقتي او دايره اختيارات خود را تا اين حد افزايش داده حالا هم بايد همه حملات را به جان بخرد. حقيقتا ديشب كه پروين را روي نيمكت پرسپوليس  با آن حال و هوا ديديم ناراحت شديم، چرا كه به هر حال پروين سرمايه فوتبال اين مملكت و يكي از ستونهاي پرسپوليس است. هيچكس منكر زحمات و تلاشهاي علي پروين نيست و بنده هم عليرغم همه انتقادهايي كه تا به امروز عليه پروين داشته ايم، براي او احترامي خاص قائلم. اما همه نوشته ها و انتقادها به اين خاطر بود كه پروين به اين روز نيفتد. نديده و نشنيده بودم كه هواداران پرسپوليس عليه پروين شعار بدهند. در بدترين شرايط او را حمايت كرده اند، اما يكشنبه شب هواداران دوآتشه هم به پروين تاختند و آن حريمي را كه براي پروين ساخته بودن را شكستند. حالا پروين شكست خورده و بايد بپذيرد كه مقصر اين شكست خود او بوده است.

با اين وجود حالا نبايد پروين را نابود كرد وكاري كرد كه او گوشه نشين شود. حالا بايد به پروين كمك كرد تا دوبار بلند شود و اين بار با درايت بيشتر پرسپوليس را هدايت كند. او نبايد همه كاره پرسپوليس باشد، اما هيچكاره هم نبايد باشد.
پرسپوليس پتانسيل بزرگ بودن و بزرگ شدن را دارد وعبور ازاين بحران درابتداي فصل چندان دشوارنيست، به شرط آنكه كساني كه براي پرسپوليس تصميم مي گيرند به برخورد حذفي وچكشي فكرنكنند.
گوشه اي ازاين برخوردها را يكشنبه شب روي سكوهاي ورزشگاه آزادي مشاهده كرديم. تماشاگراني كه خواهان حذف پروين بودند، تحريك شده همانهايي هستند كه رشد و ترقي خود را درنبود پروين مي دانند وهمانگونه كه گفته شد با همه انتقادي كه به پروين وارد است، حذف او به صلاح پرسپوليس وفوتبال ايران نيست.
* سيدرضا فيض آبادي