به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از گاردين، بردشاو منتقد شناخته شده بريتانيايی فاصله سال 2010 تاكنون را دارای بهترين فيلم‌هايی دانست كه در آنها بازيگران بيشتر از هميشه مورد توجه واقع شدند و در عين حال فيلم هايی ساخته شدند كه ساخت‌شان به مدد پرده سبز ميسر شد. در واقع به گفته وی اين نيم دهه سال های اوج ابر قهرمان‌ها و فيلم‌های فانتزی و علمی تخيلی بود كه شكل گرفتن آنها به كمک تكنولوژی پرده سبز و جلوه‌های ويژه پديد آمده است.
وی می‌نويسد با وجود اين كه تا همين اواخر چنين امكانی وجود نداشت و تنها چند ابرقهرمان شناخته شده موجود بودند اما اكنون پيشرفت تكنولوژی امكان جان يافتن يک دوجين از ابرقهرمان های مارول را ممكن ساخته است.
اين منتقد می‌افزايد در 5 سال اخير ما شاهد خلق ژانرهای جديد هم بوده‌ايم و فيلم هايی برای نوجوانان كه با اقتباس از مجموعه های چند جلدی كتاب‌ها ساخته شده اند توجه زيادی را به خود جلب كرده اند.
وی می افزايد اين فيلم ها ارايه كننده اعتماد به نفس و خودباوری و وفاداری و هوش هستند و در عين حال نويسندگان اين كتاب ها با مخاطبان جوانشان از طريق شبكه هاي اجتماعي ارتباط برقرار مي‌كنند و استوديوهاي فيلمسازی نيز دنبال ساخت اين كتاب ها می‌روند و با مخاطبانشان در جشنواره‌هايي چون كميك كان روبه رو می‌شوند. «هری پاتر»، «بازی‌های گرسنگی»، «گرگ و ميش»، «واگرا» و «ماز گرد» (ماز رانر) نمونه‌های خوبی از اين فيلم‌ها هستند؛ فيلم‌هايی با قهرمانان پسر و دختر باهوش و در عين حال رمانتيک.
اين منتقد از شايلن وودلي كه در فيلم «گذشتگان» جرج كلوني در نقش دختر او ظاهر شد ياد مي‌كند و مي گويد اين بازيگر جوان به زودي توانست به ستاره دو فيلم «تقصير ستارگان ما» و «واگرا» بدل شود. او قهرمان زن نوجوان اين نسل است؛ باهوش، كنجكاو، تنها و مسئوليت پذير.
اين منتقد پس از اين مقدمه اسامي 50 فيلم برتر نيم دهه دوم هزاره را ذكر كرده و در آنها از فيلم هايي چون «داستان اسباب‌بازي‌ها 3» به كارگرداني لي آنكريچ، «خدمتكار» به كارگرداني سباستين سيلوا، «نمايشگاه» به كارگرداني جونا هوگ، «عمو بونمي كه مي‌تواند زندگي‌هاي گذشته اش را فرابخواند» به كارگرداني آپيچادپانگ ويراستاكول، «پادشاهی حيوانات» به كارگرداني ديويد ميچود، «چطور اين تابستان را تمام كردم» به كارگرداني آلكسي پوپوگربسكي، «درخت زندگي» ترنس ماليك، «فهرست كشتن» بن ويتلي، «شعر» به كارگرداني لي چانگ-دونگ، «آرتيست» ساخته ميشل هازاناويسيوس، «عشق» ميشل هانكه، «لوياتان» آندري زوياگينتسف و «روزي روزگاري در آناتولي» ساخته نوري بيلگه جيلان نام مي برد.
در فهرست او 2 فيلم از ايران هم جا دارد يكي «جدايي» ساخته اصغر فرهادي كه اين منتقد درباره آن نوشته است: با اين درام ايراني اصغر فرهادي خودش را به عنوان يك نويسنده در سنت آنتونيوني و ميشل هانكه تثبيت كرد و فيلم او نيز بسيار شبيه آثار كلاسيك است.
ديگري فيلم «اين يك فيلم نسيت» جعفر پناهي است. «تد» ساخته ست مك فارلين، «زيبايي بزرگ» ساخته پائولو سورنتينو ؛«تنها خدا مي بخشد» ساخته نيكلاس ويندينگ رفن، «ياسمين آبي» ساخته وودي آلن، «آبي گرم ترين رنگ است» ساخته عبدالطيف كشيش، «جانگوي از بند رها شده» ساخته كوئنتين تارانتينو، «يخ زده» ساخته كريس باك و جنيفر لي، «12 سال بردگي» ساخته استيو مك كويين، «درون لوين ديويس» ساخته برادران كوئن و «هتل بزرگ بوداپست» ساخته وس اندرسون و «زمستان نارضايتي» ساخته ابراهيم البتوت ديگر فيلم هاي منتخب اين منتقد از پنج سال اول دهه هستند.
نظر شما