به گزارش خبرگزاری مهر، كوروش ملكي زندي در تشریح سیاست های جدید نیروگاه سازی ایران، گفت: احداث و بهره برداري از ۱۲ نيروگاه بزرگ به ظرفيت ۹ هزار مگاوات از سوي بخش خصوصي در قالب قراردادهاي BOT و BOO در دستور کار توانیر قرار گرفته است.
مدير كل دفتر نظارت بر نيروگاههاي خصوصي توانير با اشاره به استفاده از قراردادهاي Bot و Boo با سرمايه گذاران خصوصي برای احداث نیروگاه، تصریح کرد: قراردادهاي BOT، ساخت و بهره برداري توسط بخش خصوصي در قالب يك دوره ۲۰ ساله و سپس انتقال مالكيت به توانير را شامل مي شود و در قراردادهاي BOO، توانير قرارداد خريد تضميني برق به مدت ۵ سال را با سرمايه گذار خصوصي امضا مي كند و پس از اين مدت شركت خصوصي به طور مستقيم برق را به بازار يا مصرف كننده خصوصي مي فروشد.
این مقام مسئول با یادآوری اینکه در هر دو مدل BOO و BOT، قراردادها به عنوان قرارداد تبديل انرژي (ECA) شناخته مي شود به اين معني كه نيروگاه خصوصي سوخت را از توانير تحويل مي گيرد، اظهار داشت: پس از تبديل، برق توليدي را به توانير تحويل و هزينه تبديل انرژي را دريافت مي كند.
ملكي زندي ظرفيت نيروگاههاي خصوصي كه تاكنون در قالب قراردادهاي BOO و BOT را ۹ هزار مگاوات در قالب ۱۲ نيروگاه عنوان کرد و افزود: نيروگاههاي BOT را شامل نيروگاه جنوب اصفهان به ظرفيت اسمي ۹۵۴ مگاوات، پره سر به ظرفيت اسمي ۹۶۸ مگاوات و فارس به ظرفيت اسمي ۹۷۲ مگاوات برشمرد و با اشاره به اينكه نيروگاههاي BOO به ۲ بخش تيپ يك و تيپ ۲ دسته بندي مي شوند.
وی با تاکید بر اینکه قرارداد نيروگاه هاي تيپ ۲ بر مبناي خريد ظرفيت و انرژي و در نيروگاه هاي تيپ يك بر مبناي خريد آمادگي و انرژي تنظيم شده است، تبیین کرد: نيروگاه هاي تيپ ۲ BOO خريد ظرفيت و انرژي را شامل نيروگاه هاي فردوسي با ۹۵۴ مگاوات ظرفيت، عسلويه با ۹۴۲ مگاوات ظرفيت و رودشور با ۷۸۹ مگاوات ظرفيت است.
این مقام مسئول افزود: نيروگاه هاي تيپ يك BOO خريد آمادگي و انرژي را شامل ۴۸۴ مگاواتي شيركوه، ۹۷۲ مگاواتي علي آباد، ۶۴۸ مگاواتي خرمشهر، ۴۸۴ مگاواتي زواره، ۴۸۴ مگاواتي گناوه و ۴۱۸ مگاواتي زرگان كه به طور خاص در سال ۸۴ خصوصي شد است.
مدير كل دفتر نظارت بر نيروگاههاي خصوصي توانيربا بیان اینکه در قرارداد تيپ ۲ سرمايه گذار تعهد مي كند ظرفيت مشخصي را در طول سال در اختيار توانير قرار بدهد، بیان کرد: اين ظرفيت هر ۶ ماه يكبار تست و صحه گذاري مي شود و درصورتي كه نيروگاه به ظرفيت تعيين شده رسيده باشد، ماهانه مبلغ ثابتي را به عنوان هزينه ظرفيت از توانير دريافت مي كند و علاوه بر آن بابت هر كيلووات ساعت انرژي توليد شده نيز هزينه جداگانه اي به نيروگاه پرداخت مي شود.
ملكي زندي درخصوص چگونگي محاسبه و خريد آمادگي و انرژي در قرارداد تيپ يك اظهار داشت: در اين نوع قرارداد، مبلغ هر كيلووات ساعت انرژي توليدي براساس نرخ تعيين شده به نيروگاه خصوصي پرداخت مي شود و در صورتي كه نيروگاه خصوصي به دلايل منتسب به توانير مانند دستور ديسپاچينگ ملي، عدم تامين يا كمبود سوخت، عدم نياز و غيره نتواند توليد انجام دهد، توانير آمادگي توليد نشده نيروگاه را تا سقف قابل توليد محاسبه و ۹۰ درصد نرخ را براي هر كيلووات ساعت پرداخت مي كند. لازم به ذكر است در قراردادهاي BOT نيز خريد براساس ظرفيت و انرژي انجام مي شود.
وی تاکید کرد: نيروگاه هاي خصوصي (BOO) پس از اتمام قرارداد ۵ ساله خريد تضميني برق، برق توليدي را به طور مستقيم به بازار برق يا مصرف كنندگان خصوصي مي فروشند و نظارت هاي حاكميتي بر اين نيروگاهها مطابق قانون اعمال مي شود و طبق قرارداد، سرمايه گذار ملزم است از دستورات ديسپاچينگ و دستورالعمل هاي ثابت بهره برداري تبعيت كند.
ملكي زندي نرخ خريد برق از نيروگاههاي خصوصي را بر ۲ مدل استوار دانست و افزود: هزينه هاي تبديل انرژي در نيروگاههاي BOT با استفاده از مدل مالي محاسبه و استخراج مي شود و در قراردادهاي BOO نيز نرخ خريد برق از متوسط فروش برق در بازار در بازه زماني يكسال قبل از انعقاد قرارداد، استخراج و مورد محاسبه قرار مي گيرد.
این مقام مسئول در پایان ظرفيت نيروگاههاي خصوصي را ۴۰۰ تا هزار مگاوات عنوان كرد و خاطرنشان ساخت: از اجراي فازهاي توسعه اي و افزايش ظرفيت در برخي از اين نيروگاه ها هم از ظرفیتهای سرمایه گذاری بخش خصوصی استفاده خواهد شد.
نظر شما