نصراله تابش - منتقد سينما و سردبير ماهنامه " فيلم نگار" - در گفت وگو با خبرنگار سينمايي " مهر " در مورد نگاه اجتماعي صدر عاملي در فيلم " ديشب باباتو ديدم آيدا " و موفقيت آن، ضمن بيان اين مطلب گفت: قاعده كلي اين است كه تماشاگر در مورد موفقيت يا عدم موفقيت يك اثر تصميم گيري مي كند. ولي با توجه به ميزان استقبال مخاطبان به نظر مي رسد اين فيلم چندان موفق نبوده است.
وي در مورد ساختار و مضمون فيلم خاطر نشان كرد: ساختار فيلم داراي ايرادهايي است. براي نمونه برخورد و گفت و گوي ميان آيدا با همسر دوم پدرش، ناتمام روايت مي شود و به لحاظ ساختاري اين ناتمام گذاشتن اطلاعات، يك ضعف براي فيلم به شمار مي رود. اين مشكل با اصول درام در تضاد است و بر اساس همين اصول پنهان كردن هر نكته اي در فيلم و واگذر كردن كشف آن به مخاطب بخشي از نكات مثبت يك فيلم به حساب نمي آيد.
اين سردبير در ادامه تاكيد كرد: مساله اصلي در اين فيلم نوجوان ها نيستند و نكته اصلي آن لايه دروني است كه به بحث ازدواج مجدد مي پردازد. فيلم به نوجوان ها توصيه مي كند در شرايط خاص با ازدواج مجدد پدرهايتان كنار بياييد.
تابش تاكيد كرد: به طور معمول ابهام را در مورد پايان بندي هاي فيلم به كار مي برند تا ذهنيت مخاطب متوجه فيلم و پايان آن باشد. ولي وقتي ساختار علت و معلولي فيلم را دنبال مي كنيم كارگردان حق ندارد، اينها را مبهم نشان دهد. وقتي تماشاگر با انبوهي از پرسش از سالن نمايش بيرون مي رود، مفهومش اين نيست كه فيلم در ذهن او ادامه پيدا مي كند. بلكه مفهومش اين است كه او نتوانسته با فيلم همراه شود.
وي در ادامه توضيح داد: فيلم " ديشب باباتو ديدم آيدا " آيينه نسل نوجوان ما نيست تا بتواند براي نسل نوجوان بعدي سندي از زندگي اجتماعي نوجوانان اين دوره باشد. چون دغدغه اصلي فيلمنامه توضيح دلايلي براي ازدواج مجدد پدر است و در واقع اين فيلم مخصوص بزرگسالان است. بزرگ سالاني كه با اين كارشان براي نوجوان ها مشكل ايجاد مي كنند. البته قصه هاي فرعي فيلم مانند دختري كه با نامزدش دچار مشكل شده است، مراوده هاي ميان دختر و پسرها در محوطه شهرك در حين اسكيت سواري نيز مي تواند بخشي از واقعيت هاي زندگي نوجوانان اين دوره باشد.
نظر شما