كريسمس عيد همه جهانيان اعم از مسيحيان، يهوديان و مسلمانان به حساب مي آيد

به گزارش خبرنگار گروه دين و انديشه"مهر"، حسن حنفي در مقاله اي كه چندي پيش نوشته است، تصريح مي كند: انسان نمي داند كه چه اتفاقي در سال جديد رخ مي دهد، به همين سبب شروع سال جديد را جشن مي گيرد، اما زمان تغيير مي كند، هفته ها مي آيند و ماهها و سالها و قرنها يكي پس از ديگر مي آيند و مي روند  اما آنچه به جاي مي ماند تحول تاريخ و طول زمان و گذر زندگي است.

برخي از مسيحيان با سكوت جشن مي گيرند؛ اما مصريان مسلمان همپاي غيرمسلمانان در 25 دسامبر سالروز تولد حضرت مسيح (ع) را جشن مي گيرند، خيابانها را چراغاني و محله ها را آراسته مي كنند تا سال جديد ميلادي فرارسد. مسيحيان مصري دوهفته جشن مي گيرند و اين جشن همزمان در كليساهاي شرق و غرب برگزار مي شود.

وي عيد را در مسائل سياسي مؤثر مي داند و مي نويسد: گاهي زد و خوردهاي سياسي ميان شرق و غرب به وقوع مي پيوندند

حسن حنفي در راستاي جشن مسيحيان مصر ياد آورمي شود: در سالروز ميلاد مسيح  نمايندگان رئيس جمهور مصر، دولتمردان، سربازان، سپاهيان، پليس، فرهيختگان و گروهي ازمؤمنان حضور خواهند داشت تا در حضور مسيحيان جشن گيرند. اين جشن كه به مناسبت عيد مسيح است در رأس سال ميلادي قرار دارد و همگان به جشن و نورافشاني و شادي مي پردازند.

هنگام عيد اماكن مصر به دليل كثرت جمعيت بسيار شلوغ شده و نگراني رؤساي حكومتي را در بر مي گيرد و اين امر منجر به جنجال مي شود؛ اگر در اين زمان درگيري رخ دهد دوستي نمي تواند دوستش را نجات دهد و كسي صداي كسي را نمي شنود؛ اين  ازدحام سبب شده است تا مصر قانوني تصويب كند تا همه مردم قبل از نيمه شب به خانه هاي خود بروند؛ زيرا مي دانند اين امر مسائل سياسي به دنبال دارد.

وي در زمينه باورهاي مسلمانان مي آورد: در اين عيد كه مسلمانان هم درآن شريك و سهيمند؛ كسي همسايه اش را نمي بوسد زيرا آن را منافي با احكام شرع مي داند و مخالف عرف مي شمارد، كسي با كس ديگري به پايكوبي نمي پردازد حتي كودكان و يا گروههاي مختلف و جوانانان؛ زيرا آنها رقص را تقليدي از غرب مي دانند و كسي كه به آن اهتمام ورزد مجرم خوانده مي شود. از سوي ديگر معتقدند پس از خنده زياد گريه و اشك مي آيد و خنده بيش از حد حزن به همراه دارد.

اين متفكر سرشناس عرب مي نويسد: به اعتقاد صوفيان مصر رقص غضب خدا را به دنبال دارد.

حنفي معتقد است  آنچه در غرب با شرق متفاوت است، مراسمي است كه به مناسبت كريسمس گرفته مي شود، همه مي رقصند، شادي مي كنند و به پايكوپي مي پردازند؛ هيچ فرقي ميان پير و جوان، زن و مرد وجود ندارد، همه خانواده منتظر پدر هستند تا او با هدايايي براي كودكان خود وارد شود و با هم جشن بگيرند.

حكومتهايي كه دين مسيحي دين رسمي آنهاست مردم كشور خود را در حال خوشحالي و شادي مي بينند؛ در اين شب همه كينه و قهرهاي خود را فراموش مي كنند كه يكي از بهترين آداب و سنن آنها به شمار مي رود.