موسوي : بايد بتوانيم حركت ها را تا 10 حركت آينده پيش بيني كنيم//بيان حق زبان خاص مي خواهد// دولت بايد شعار و شعور را در كنار هم به كار گيرد// در مذاكرات نبايد صرفا به سه كشور اروپايي اكتفا كنيم

بخش دوم  و پاياني گفت وگوي خبرنگار "مهر" با مهندس خليل موسوي بدين شرح است:

مهر: در قطعنامه اخير شوراي حكام همه آنچه در توافقنامه پاريس به عنوان توافقنامه دوجانبه مطرح شده بود به عنوان تعهد حقوقي از ايران خواستند نظرتان در خصوص تعهداتي كه ايران در توافقنامه پاريس پذيرفت چيست؟

موسوي: بر اساس مذاكرات تهران و بروكسل و پاريس ايران و اروپا متقابلا يك سري تعهدات را پذيرفتند. ما تعهد داشتيم پروتكل را امضا كنيم و برخلاف متن خود پروتكل كه بر تصويب آن در كشور متعهد تاكيد دارد بدون تصويب مجلس داوطلبانه به اجراي آن پرداختيم. همچنين براي اعتمادسازي بسياري از برگ هايي را كه طبق NPT موظف به باز كردن آنها نبوديم باز كرديم و اين براي اعتمادسازي قدم بسيار بلندي بود. اما اروپايي ها هيچگونه به تعهدات خود عمل نكردند. نه به پيوستن ما به WTO كمك چنداني كردند نه در برداشتن تحريم ها در خصوص تكنولوژي هاي برتر و ... حتي در خود آژانس نيز به ما كمك نكردند. آنها امروز معتقدند ما تعهد پاريس را نقض كرده ايم درحاليكه در حقيقت ما به نشانه اعتراض به آنها كه به تعهداتشان عمل نمي كنند بخشي از تعهداتمان را ملغي كرديم اما متاسفانه بوق تبليغات در دست آنهاست و به جوسازي مي پردازند.

موسوي: بله درست است . ببينيد ما سه كشور اروپايي را به عنوان واسطه پذيرفتيم تا آنها با ابزار قدرتي كه در دست داشتند خواسته هاي ما را منتقل كنند و آنها سعي مي كردند خواسته هاي خود را در قالب قطعنامه ها بگنجانند و خواسته هاي ايران جايي ثبت نمي شد و اين همان قانون جنگل است. آنچه كه در قطعنامه ها مشاهده شد اين بود كه در آنها به تعهدات اروپا بصورت اجمالي اشاره مي شد اما در مقابل تعهدات ايران بصورت جزء به جزء در بند بند قطعنامه ذكر مي شد. من فكر مي كنم بايد تعهدات آنها نيز بصورت جزء به جزء ذكر مي شد و حتي توافقنامه پاريس به قطعنامه الصاق مي شد تا تعهدات اروپا نيز قابل پيگيري باشد.

ما را به ناحق متهم كرده اند ما مجرم نيستيم ولي به ادعاي آنها يك كشور متهم هستيم .  خوشبختانه هرآنچه آمريكا ادعا كرده است اعم از آنچه توسط ماهواره هاي جاسوسي گرفته يا جاسوسان داخل كشور همه دروغ درآمده است و آژانس مي تواند با قطعيت اعلام كند كه چنين چيزي صحت ندارد و مي تواند بگويد چون هيچ يك از اتهامات اثبات نشده آنها را به دروغ پراكني متهم كند. امروز نيز بر اساس اين اتهامات به ارجاع به شوراي امنيت و تحريم تهديد شده ايم اما ما از ترس مرگ نبايد خودكشي كنيم ما از اينكه پرونده به شوراي امنيت برود ابايي نداريم اما چون شوراي امنيت داراي چارچوب و مقررات و قانون خاصي براي مصوبات نيست و نمي توانيم زير بار چنين حرفي برويم. اين قطعنامه سلطه آشكار است زورگويي آشكار است و دولت هايي كه با آن موافقت نكرده اند اين ظلم آشكار را ديده اند و مي دانند اگر اين روند زورگويي ايجاد شود ادامه پيدا خواهد كرد.

مهر: راه كارهاي تبليغاتي و سياسي و فرهنگي ايران براي اينكه حرف حقش را به حرف حقش را به گوش جهان برساند و آن را استيفا كند چيست؟

موسوي: ببينيد موضع ما حق است ولي بيان حق زبان خاص مي خواهد و آنچه ما امروز نياز داريم همين قسمت قضيه است كه چگونه حقمان را بيان كنيم و چگونه آن را پيگيري نمائيم. يك قسمت اين است كه تيم دولتمردان و تيم تصميم گيري ما تقويت و كامل شود و بداند كه كدام حرف را كجا بزند. طبيعي است صداي مقامات و مسئولان از همه رسانه ها شنيده مي شود حتي اگر رسانه هاي داخلي را در مقايسه با رسانه هاي غربي ضعيف بدانيم. مساله ديگري كه مي تواند مورد توجه قرار گيرد ايجاد احساس هم سرنوشتي ميان كشورهاي در حال توسعه مثل ايران است.

راهكار ديگر ايجاد تعادل ميان تعاملات اقتصادي و سياسي است ما با انگلستان به عنوان دومين يا سومين شريك اقتصادي كار مي كنيم در شرايطي كه همه تصميمات انگليس به ضرر ماست بنابراين بايد در روابطمان با اين كشور تجديد نظر كنيم و چيزي كه مي توانيم از كشور ديگر بگيريم چرا از انگليس بگيريم. مردم ما هم بايد به اين مساله توجه داشته باشند. از قديم گفته اند حق گرفتني است نه دادني. مردم ايران بايد از حق خود آگاهي يابند و براي گرفتن آن تلاش كنند و سختي بكشند. نابرده رنج گنج ميسر نمي شود ما مي خواهيم گنجي به نام فناوري استراتژيك هسته اي گنجي به نام استقلال و آزادي را بدست آوريم و بايد برايش زحمت بكشيم الان ما مثل دانش آموز در آستانه كنكور نياز به تلاش و تحمل مضاعف داريم.

موضوع صرفا برق توليدي از نيروگاه بوشهر نيست كه با ساختن چند سد ديگر قابل جبران باشد هر چند به برق هسته اي هم نياز داريم. ما به چنين دانشي دست پيدا كرده ايم و مردم بايد ببينند كه مي توانند از اين تكنولوژي استفاده كنند. همان مساله اي كه در مورد راديوداروها وجود داشت. در آغاز توليد راديوداروها در كشور را نه تنها غرب باور نمي كرد بلكه مردم و مسئولان كشور خودمان نيز باور نمي كردند. اما وقتي يك عده فداكاري كردند و قبول كردند اين داروها استفاده كنند و آژانس بين المللي انرژي اتمي مطابقت آن را با تمام استانداردهاي بين المللي تائيد كرد همه باور كردند. ما پايداري كرديم و الان به جايي رسيده ايم كه ديگر راديودارو نمي خريم و خودمان توليد مي كنيم و قادر به تامين نياز خاورميانه هم هستيم و اين بايد حفظ شود.

مهر : راهكار هاي ديپلماتيك برخورداري از حقوق هسته اي را چه مي دانيد؟

موسوي : بايد گستره مذاكرات را وسيع كنيم و صرفا به سه كشور اروپايي اكتفا نكنيم. با هر آنكه در آژانس و در عرصه بين المللي موثر است تعامل سازنده برقرار كنيم. همچنين در سطح سفرا به سفراي خود در ساير كشورها و به سفراي خارجي در ايران آگاهي و اطلاعات لازم و كافي را بدهيم. كنفرانس هاي سياسي و علمي را در هيچ نقطه از جهان بر هيچ قيمتي از دست ندهيم تا بتوانيم حقوقمان و توانمنديهايمان را مطرح كنيم و بگوئيم بر اساس حقوق بشر حق داريم از نعمات خداوند استفاده كنيم. مگر ملت هاي ديگر بشر تراز ما هستند؟  آنها به بهانه هاي كوچك مثل محاكمه يك متهم يا هر اتفاق درست و غلط ديگر مي گويند حقوق بشر در ايران زير سوال رفته است. اما بايد بگوئيم كه آمريكا و انگليس و يك عده ديگر مي خواهند يك ملت را از حقوق خود محروم كنند. اين نقض حقوق بشر نيست؟

استفاده از متخصصان ، با تجربه ها و توانمندي ها، حقوقدانان و متخصصان هسته اي ، اقتصادي ، امنيتي و سياسي كه موضوع را بطور منسجم بررسي كنند ضروري است . ما مثل يك شطرنج باز حرفه اي بايد بتوانيم حركت ها را تا 10 حركت آينده پيش بيني كنيم (مصاحبه هاي قبلي) واكنش درست و به موقع بدهيم. چون زمان تصميم گيري بسيار كوتاه شده است و مثل 10 سال پيش زمان واكنش ها و نتيجه گيري ها طولاني نيست.

مهر : به نظر مي رسد بعد از انتخابات، نخبگان خود را از جريان مباحث هسته اي كنار كشيده اند و صرفا در پاسخ به مصاحبه ها از آن دفاع مي نمايند. به تعبيري آنچنان كه بايد و شايد در پي راهكارهاي دفاع از حق ايران نيستند هر چند همگي در لزوم بهره مندي از اين حق متفق القولند . نظر شما در اين خصوص چيست و چگونه مي توان از اين پتانسيل بهره برد؟