عباس گردان، تهيه كننده و مدير پخش توسعه ايما فيلم در گفت و گو با خبرنگار تلويزيوني "مهر" درباره اينكه جعفري جلوه به عنوان مديري كه سال ها در تلويزيون فعاليت داشته و اكنون در پست معاونت سينمايي قرار گرفته است و با توجه به تفاوت ميان دو رسانه سينما و سيما تا چه اندازه مي تواند به همگرايي اين دو رسانه كمك كند، گفت: تعامل ميان سيما و سينما جزو مسايلي است كه خيلي سال پيش بايد اتفاق مي افتاد. ولي متاسفانه تا به امروز اين شرايط فراهم نشده است كه ما اميدواريم با حضور محمد رضا جعفري جلوه اين تعامل نزديك تر و دست يافتني تر شود. در مجموع، برخي از تماشاگران سينما به نوعي بخشي از بينندگان تلويزيون را هم تشكيل مي دهند. بده و بستان هايي كه مي تواند بين سينما و تلويزيون اتفاق بيفتد، چه در بخش تبليغات فيلم هاي سينمايي چه در ارتباط با توليدات انجام شده است و در تلويزيون به نمايش گذاشته مي شود، در ادامه به نوعي همكاري توليد برنامه ميان دو طرف منجر مي شود و مي تواند در تعامل بين دو حوزه رخ دادهاي مناسبي را ايجاد كند.
وي با اشاره به اينكه ما خيلي علاقمند هستيم شرايطي كه در تلويزيون وجود دارد در سينما نيز حاكم باشد، اظهار داشت: متاسفانه بنا به دلايلي اين اتفاقات هنوز به وجود نيامده است. من احساس مي كنم كه در برنامه سازي تلويزيون دوستان به مراتب دست شان بازتر است. ولي نقد دقيق برنامه سازي در تلويزيون همانند نقادي در سينما اصلاً اتفاق نمي افتد و برخي از برنامه هايي كه ساخته مي شوند، هيچ جايگاه و شكل ارزشي ندارند. اما در سينما اگر ساخت يك فيلم كه از كمبودهايي به لحاظ ساختار و مضمون برخوردار باشد، معمولاً برخوردهاي زيادي در سينما به وجود مي آورد. حتي احساس مي كنم برخوردهاي مميزي سينما در اين بخش هم با فشار زيادي روبرو است. با توجه به اينكه مخاطب سينما شايد يك پنجاهم مخاطبان تلويزيون باشد. اما برخوردهايي كه با سينما مي شود كه شايد به خاطر ماندگاري توليدات سينمايي باشد، واقعاً برخوردهاي شديدتري است و چارچوب هاي مقرراتي مميزي هم شديدتر و بسته تر است. در مجموع سينما چون از سوي بيننده انتخاب مي شود و بايد بابت آن بليت بخرد، وقت بگذارد و برنامه ريزي كند تا به تماشاي يك فيلم بنشيند، طبيعي است كه به مراتب جلب نظر برايش خيلي دشوارتر است به نسبت مخاطبي كه در خانه اش نشسته و مي خواهد تلويزيون تماشا مي كند. در عمل تعامل دو سويه سيما و سينما مي تواند اين شرايط را راحت تر كند و به نوعي ما را به استاندارهاي لازم در سيما و سينما نزديك نمايد.
اين تهيه كننده در پاسخ به اينكه ما در يك كشور زندگي مي كنيم اما چرا مميزي هاي تلويزيون و سينما متفاوت است و با اين شرايط تعامل ميان سينما و سيما مي تواند به بازنگري اين مميزي ها كمك كند، گفت: در ارتباط با كل مسايل فرهنگيف ما بايد به يك هدف مشخص در كشور برسيم و خود را به سطحي برسانيم كه متوليان امور فرهنگي كاملاً مشخص شوند. ما بايد بدانيم كه در اين زمينه وزارت ارشاد دخيل است و از لحاظ قوانين رايج به طور حتم تعيين كننده بايد وزارت ارشاد باشد. ولي در ارتباط با سينما جريان هاي ديگري ديديم يا افرادي را مشاهده مي كنيم كه ربطي به اين حوزه ندارند. اما درباره اين حوزه اظهار نظر مي كنند. حتي گاهي اوقات مطالب شان نيز تعيين كننده و تاثيرگذار است. بارها مجوزهاي نمايش را ديديم كه براي فيلم ها صادر شده بود و فيلم روي پرده سينما رفت ولي فيلم نيمه كاره از پرده اكران پايين آمده است و به اكرانش خاتمه دادند. البته طي دو - سه سال گذشته اين جريان كمتر اتفاق افتاده است و رو به بهبود مي رود. ولي اگر به هدف نهايي برسند كه تعيين كننده امور فرهنگي در ايران وزارت ارشاد است، ما در همه مجموعه هاي فرهنگي به ثبات مي رسيم.
وي درباره ارزيابي خود از خريد فيلم هاي سينمايي به وسيله صدا وسيما و تعيين قيمت براي خريد امتياز پخش در يك سال گفت: تا جايي كه من اطلاع دارم در رديف بودجه هاي صدا و سيما كه البته از سوي مجلس تعيين مي شود، به طور دقيق رديفي با عنوان خريد فيلم هاي ايراني وجود دارد. ولي هرگز از رقم اين رديف مطلع نشديم. اگر رقم پايين است مسوولين صدا و سيما مي توانند با صحبت با كميسيون فرهنگي مجلس از طريق صنوف سينمايي، خانه سينما يا مسوولان وزارت ارشاد اين مشكل را مطرح كنند و بودجه را افزايش دهند. اگر هم بودجه كافي است كه البته تصورم اين است كه اين رقم كفايت مي كند، بايد در صرف اين بودجه نظارت دقيقي اعمال شود. از سوي ديگر، نظارت دقيق كمتر اعمال است و اين روند گزينشي بوده است. در حالي كه اين خريد نبايد گزينشي باشد.
گردان در ادامه يادآور شد: حتي مجموعه اي از فيلم هاي ايراني ساليان بسياري است كه به سختي مي توانند به سيما راه پيدا كنند و دست اندركاران توليد فيلم در رابطه با قضيه محروم هستند. اگر احساس مي كنيم كه سينما نياز به حمايت دارد، تعامل ميان سيما و سينما در اين بخش خيلي مهم است. همچنين مسوولان در سيما بايد محاسبه كنند كه در ابتدا، ميانه و انتهاي يك فيلم سينمايي تا چه اندازه آگهي تبليغاتي پخش شود و همان پول را به توليدكنندگان فيلم بدهند. دفعه دوم، سوم و ... كه فيلم را پخش مي كنند، براي تلويزيون رايگان باشد و اين اتفاق تقريبا در دنيا رخ مي دهد. ولي هنوز در ايران به قوانين مشخص و مدوني در ارتباط با خريد فيلم هاي ايراني از سوي تلويزيون نرسيده ايم.
وي با اشاره به پخش تيزرهاي سينمايي در تلويزيون گفت: ساليان بسياري است كه در ارتباط با تيزرها مشكلاتي وجود دارد. نمي دانم چرا تصميم مشخصي گرفته نمي شود. اطلاع دارم فيلم هايي براي تبليغات به واحد بازرگاني صدا و سيما مراجعه كرده اند كه آگهي تبليغاتي شان به يك آگهي خنثي تبديل شده و چندين بار مميزي شده است. از سوي ديگر، بايد براي اين آگهي خنثي ميليون ها تومان هم پول بپردازند. تازه اگر خوش شانس باشند. ولي اگر بد شانس باشند اصلا تيزرشان از تلويزيون پخش نمي شود و اين بزرگترين ضربه است. زيرا تاثيرگذارترين تبليغات در آمار تيزرهاي تلويزيوني عنوان شده است. البته مشكلات سينما يكي - دو تا نيست كه به سادگي حل شود. چون جريان هاي مختلف در بخش توليد، نمايش و پخش وجود دارد كه نيازمند برنامه ريزي طولاني مدت، وقت گذاشتن و استفاده از گروه هاي كارشناسي است كه در اين بخش تجربه داشته و آموزش هاي لازم را ديده باشند. بايد كار كنند. چون مرحله بعدي اين سينما تعطيلي است و قدم بعدي را با اين شكل نمي توان برداشت. شما فرض كنيد كه در حال حاضر بهترين روزهاي سينمايي ده تا دوازده هزار نفر مخاطب است. درحالي كه ما در گذشته سينماهايي داشتيم كه به تنهايي ده - دوازده هزار نفر را روزانه در خود جاي مي دادند و اين فاجعه سينماي ايران است. اگر دوستان اين سينما را مي خواهند به اين شكل نمي توانند با سينما كنار بيايند و بايد به راهكارهاي تازه برسند كه اين مشكلات را حل كند. تلويزيون مي تواند از امكانات بالقوه خود در بخش سينما استفاده كند.
نظر شما