۱۱ اسفند ۱۳۹۳، ۱۴:۵۰

همفکری شاعران ایران و چین درباره شعر و فرهنگ دو کشور

همفکری شاعران ایران و چین درباره شعر و فرهنگ دو کشور

جمعی از شاعران چینی با سفر به ایران، به دیدار و گفتگو با شاعران کشورمان پرداختند.

به گزارش خبرگزاری مهر، جی دی ماجیا شاعر مطرح چینی که به اتفاق چند تن از شعرا و ادبای این کشور در ایران حضور یافته، یک‌شنبه دهم اسفند با جمعی از شاعران و محققان ایرانی با ایشان دیدار و گفتگو کرد. در این نشست مباحث متعددی درباره‌ وضعیت شعر معاصر این کشور و نیز بسترهای مورد نیاز برای برقراری ارتباط فرهنگی و ادبی موثر و کارآمد بین شعرا و ادبای ایران و چین بررسی شد.

شمس لنگرودی، موسی اسوار، حافظ موسوی، ابوالقاسم اسماعیل‌پور، محمود معتقدی، گروس عبدالملکیان، علی‌اصغر محمدخانی، رضا میرزایی (مدیر گروه زبان و ادب چینی دانشگاه شهید بهشتی) و لطف‌الله ساغروانی (مدیر انتشارات هرمس) میهمانان این نشست بودند.

جمهوری و اندیشه‌های نوین در شعر

محمدخانی، معاون فرهنگی و روابط بین‌الملل شهر کتاب در ابتدای این نشست به اختصار پیشینه‌ شعر ایران و چین را تشریح کرد. وی اظهار داشت: شعر در ایران و چین سابقه‌ای بسیار طولانی دارد و پیشینه آن به زمان‌هایی بسیار کهن بازمی‌گردد. شعر ایران و چین بسیار غنی است و پشتوانه‌ای دیرینه با شاعرانی بسیار مشهور دارد که بسیاری از آن‌ها از شهرت جهانی برخوردارند. یکی از قدیمی‌ترین مجموعه‌هایی که از شعر چین برجای مانده و گردآوری آن احتمالا به کوشش کنفسیوس محقق شده است، موسوم به «شیدجینگ» یا کتاب ترانه‌ها است که شامل ۳۵۰ ترانه می‌شود؛ بسیاری از آن‌ها به ۱۱۰۰ سال قبل از میلاد تعلق دارند؛ این کتاب یکی از پنج کتاب کلاسیک چین باستان به شمار می‌رود.

وی، برخی ویژگی‌های مشترک بین شعر کلاسیک چینی و فارسی را برشمرد و تصریح کرد: افسانه‌های «فنگ شن‌ین» به داستان‌های شاهنامه شباهت دارد. شعر دوره‌ طلایی چین، «تانگ»، شاعران برجسته‌ای دارد که بسیاری از آثار ایشان را می‌توان از ابعاد مختلف با اشعار فارسی مقایسه کرد. شعر نو چین مانند همین‌گونه در گستره‌ زبان فارسی، شعری است جوان و نوپا که پیشینه‌ آن به حدود هشتاد تا صد سال پیش و آغاز حرکت نوین سیاسی و اجتماعی در این سرزمین بازمی‌گردد.

محمدخانی افزود: در ۱۹۱۱، با سقوط امپراتوری کهن چین و استقرار نظام جمهوری، اندیشه‌های نوینی در چین شکل گرفت که باعث بروز تحولاتی در جامعه‌ شد و در هنر و ادبیات این کشور نیز تاثیر گذاشت. به‌کارگیری زبان گفتار در شعر چین و ترجمه‌ اشعار غربی به چینی آغاز شد؛ رابطه‌ شعر با زندگی روزمره مردم و طبیعت نیز در این دوره از پویایی بیشتری برخوردار شد. در سال‌های گذشته، ‌ مخاطبان و علاقه‌مندان به ادبیات در ایران تا حدودی با شعر معاصر چین آشنا شده‌اند، ولی نه آن‌طور که شایسته و بایسته است. یکی از مهم‌ترین موانع در تحقق این امر گزینش زبان واسط برای ترجمه‌ اشعار چینی است.

معاون فرهنگی شهر کتاب، به پیشینه‌ پژوهش‌های انجام‌شده درباره‌ شعر چینی به کوشش محققان ایرانی، اشاره کرد و افزود: کتابی با عنوان «شعر چین» به همت باجلان فرخی در ۱۳۵۵ منتشر شده است؛ کتاب دیگری در این حوزه نیز با نام «باغ گیلاس» در ۱۳۸۱ و کتاب «گزیده شعر چین و ژاپن» با ترجمه‌ ابوالقاسم اسماعیل‌پور در معرض توجه مخاطبان شعر و ادبیات قرار گرفته است.  ولی هنوز شعر چین چه کلاسیک و چه معاصر برای ایرانیان ناشناخته است.

وی، در ادامه ضمن اشاره به فعالیت‌های شهر کتاب در حوزه‌ روابط بین‌الملل، ‌ پیشنهادهایی را برای بهبود روابط و برقراری گفتگوهای فرهنگی موثر بین دو کشور مطرح کرد. محمدخانی اظهار داشت: مطلوب است، گزیده‌هایی از اشعار معاصر چینی و نیز گزیده‌هایی از اشعار معاصر فارسی به همت مترجمان دو زبان ترجمه و منتشر شوند تا مخاطبان با شعر معاصر دو کشور بیشتر آشنا شوند. دیگر این‌که شهر کتاب در نظر دارد، در سال ۲۰۱۶ هم‌زمان با روز سعدی همایش سعدی و کنفسیوس را در تهران و پکن برگزار کند. این رویکرد سال‌های گذشته در ارتباط با کشورهای دیگری چون روسیه، اسپانیا و ترکیه انجام شده است. پیشنهاد دیگر برگزاری هفته‌هایی با ادبیات معاصر چین و ایران در هر دو کشور است تا از ورای آن ادبا، دانشمندان و محققان با یکدیگر گفتگو کنند.

من، پلنگ برفی

در ادامه‌ نشست اسماعیل‌پور جی‌ دی ماجیا را معرفی کرد. وی گفت: او یکی از شاعران معروف چین است. من بین سال‌های ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۶ در دانشگاه مطالعات بین‌المللی شانگهای تدریس می‌کردم؛ آن‌جا با جمعی از شعرای چین از جمله ماجیا آشنا شدم. در مدت دو سال اقامت در این کشور با شعر کلاسیک چینی نیز آشنا شدم و از این روی برگزیده‌ای از شعر معاصر و کهن آن را به فارسی برگرداندم. طی این مدت در دو جشنواره‌ مهم شعر چینی شرکت کردم و درباره‌ شعر فارسی سخن گفتم. جی دی ماجیا، شاعر و مدیر بخش میراث فرهنگی استان چینگ‌های است؛ او عضو کمیته‌ ایالتی این استان نیز هست. ماجیا اشعار زیادی منتشر کرده است. برگزیده‌ آثار وی به ۶ زبان ترجمه و چاپ شده است.

وی ادامه داد: یکی منظومه‌های بلند ماجیا «من، پلنگ برفی» نام دارد که به چندین زبان ترجمه شده است. این منظومه را مترجم انگلیسی آن به من معرفی کرد؛ من قدری از آن را ترجمه کردم؛ ماجیا پس از مطالعه‌ آن به ترجمه‌ فارسی‌اش راغب شد. مضمون این منظومه طبیعت‌گرایی است. این اثر به‌واسطه‌ رویکردهای بوم‌شناختی و زیست‌محیطی شهرتی جهانی یافته است. ماجیا افزون بر سرودن شعر تاکنون چندین برنامه‌ی فرهنگی برگزار کرده است تا تاثیر بوم‌شناختی استان اصیل چینگ‌های را به نمایش بگذارد؛ از آن‌جمله می‌توان به برگزاری مسابقات سالانه‌ عکس، دوچرخه‌سواری دور دریاچه‌ چینگهای و نیز برگزاری جشنواره‌ فیلم مستند درباره‌ کوهستان اشاره کرد. برگزاری جشنواره‌ شعر بین‌المللی دریاچه‌ چینگهای نیز از دیگر برنامه‌هایی است که به همت وی برگزار می‌شود؛ این جشنواره سالانه میزبان بیش از پنجاه شاعر از سراسر جهان است؛ جایزه‌ این جشنواره «آهوی زرین تبت» نام دارد که سال گذشته به آدونیس تعلق گرفت.

آسان‌ترین راه

در ادامه، ماجیا بخشی از شعر پلنگ برفی را خواند و پس از آن تصریح کرد: تحقق این نشست و گفتگو به بهانه‌ شعر، برای من به مثابه دست یافتن به یک سعادت است. در زندگی امروز همه‌ امور بر مدار سرعت تحقق می‌یابد، اما می‌باید آن را قدری کاهش داد تا مردم به یکدیگر نزدیک‌تر شوند. در پی تحقق این امر می‌توان بیشتر در محیط پیرامونی دقت کرد. امروز افراد جوامع مختلف خیلی به فرهنگ و مسائل آن نمی‌اندیشند؛ بنابراین باید فارغ از فرهنگ‌های بومی به آن بپردازیم. شعر آسان‌ترین راه در تحقق این امر است.

ماجیا افزود: من بسیار خرسندم که در این نشست شعرا و ادبای ایرانی حضور دارند؛ ایشان توانسته‌اند آثار کلاسیک و کهن چینی را به زبان فارسی برگردانند. زبان فارسی و چینی دو زبان بسیار کهن و باستانی هستند و می‌توانند تامین‌کننده و مکمل یکدیگر باشند؛ این امر من را خرسند می‌کند. به تازگی در استان چینگهای یک اثر باستانی ایرانی یافت شده است؛ این امر بیانگر این است که این دو فرهنگ زمانی طولانی با یکدیگر ارتباط داشته‌اند. بر اساس اسناد تاریخی مربوط به قبل از میلاد می‌توان دریافت که فرهنگ ایران و چین ارتباطی بسیار نزدیک داشته‌اند و بر یکدیگر تاثیر گذارده‌اند. اگر گونه‌های مختلف ارتباطی در دنیای کهن را بررسی کنیم نیز به غنای این ارتباط پی خواهیم برد.

وی ضمن ابراز امیدواری برای بقا و ادامه‌ مطلوب این ارتباط تصریح کرد: در استان چینگهای یک گردهمایی سالانه برای برقراری ارتباط فرهنگی و ادبی با نقاط مختلف جهان برگزار می‌شود؛ ما در نظر داریم از صاحب‌نظران و شعرای ایرانی نیز دعوت کنیم تا ضمن حضور در این نشست‌ها با اهالی فرهنگی و ادبی چین بیشتر آشنا شوند.

ناتورئالیسم شهری

در ادامه محمدخانی پرسید: گویا بیشتر اشعار چینی به وصف طبیعت می‌پردازند؛ بین نسل جدید شاعران چینی وضعیت اجتماعی چقدر اهمیت دارد؟ از آن‌پس شمس لنگردوی نیز بر این پرسش تاکید کرد و چگونگی و شکل گرایش‌های سبکی میان شاعران چینی را جویا شد. ماجیا در پاسخ تصریح کرد: من خود در بسیاری از آثارم به مسائل اجتماعی پرداخته‌ام؛ زبانی که برگزیده‌ام در ظاهر شکل و صورتی معطوف به طبیعت دارد، اما در بطن آن مسائل اجتماعی نیز دیده شده است؛ عکس آن نیز صادق است. در ادوار شعری پس از قرن بیستم اشعار چینی در سبک‌های متعدد سروده شده است؛ برخی شعرا ناتورئالیسم را مدنظر داشته‌اند و برخی سبک‌ها و موضوعات دیگر؛ می‌توان از پس آشنایی با شعرای معاصر این رویکردها را دریافت.

ماجیا افزود: در ابتدای شکل‌گیری کمونیسم در چین، غالب اشعار حول موضوعی خاص سروده می‌شدند؛ اما پس از آن، از پی بروز آزادی‌های اجتماعی شعر جنبه‌های مختلف یافت و در موضوعات متعدد گسترش یافت. امروز در جامعه‌ چین موضوعات متعددی وجود دارد که دستمایه‌ شعرای چینی قرار می‌گیرد و می‌توان آن‌ها را بررسی کرد. شعر کلاسیک چین با آثار معاصر تفاوت دارد؛ شعر امروز قدمتی نزدیک به صد سال دارد و در قیاس با شعر کهن از حیث مسائل مختلفی در مضمون و نیز فرم، تغییرات بسیاری زیادی کرده است. شعر معاصر چین متاثر از زبان لاتین و نیز فرهنگ شرقی به‌ویژه فرهنگ ایرانی است.

وی در پاسخ به پرسشی درباره‌ تیراژ کتاب‌های شعر گفت: تیراژ این‌دست آثار در کشور من محدود است. آثار با کیفیت و مشهور در تیراژ پایین چاپ می‌شوند و به سرعت به چاپ‌های بعدی می‌رسند. انتشار اشعار ترجمه و آثار معمولی و ناشناخته نیز در شمارگان پایین چاپ و منتشر می‌شوند. شمارگان معمول برای آثار معروف ۱۰ هزار نسخه است. در چین تعداد مراکز نشر و مخاطبان بسیار زیاد است.

در ادامه اسوار از وضعیت شعر در مقابل رمان و داستان پرسید؛ این‌که آیا ژانر شعر در مقابل ژانر داستان و رمان پس نشسته است؟ ماجیا در پاسخ به این پرسش اظهار داشت: در چین شعر مخاطبان زیادی دارد؛ اثر ماندگار می‌تواند بارها چاپ شود و مخاطبان زیادی داشته باشد. داستان‌های مشهور نیز از چنین وضعیتی برخوردارند. اگر شعر مخاطبان چندانی نداشته باشد باز برخی مراکز نشر به چاپ و نشر آثار مشهور همت می‌گمارند تا این‌دست آثار همواره در دسترس مخاطبان باشند.

در پایان، به دنبال پرسش عبدالملکیان، ماجیا وضعیت ممیزی کتاب و چگونگی نشر آثار اعتراضی و نیز جایگاه اشعار و رویکردهای مدرنیستی در دانشگاه‌های چین را تشریح کرد. وی گفت: ممیزی قبل از مراحل چاپ و توسط مراکز نشر صورت می‌گیرد. در دانشگاه‌های چین رشته‌ شعر وجود دارد و رویکردهای مختلف آن تدریس می‌شود. وقتی داستان جای شعر را در جامعه‌ چین اشغال کرد، اما این امر امروز به کوشش مجامع دانشگاهی مرتفع شده و شعر جایگاه خود را یافته است. البته آسیب‌هایی در این حوزه وجود دارد؛ افرادی که در سطوح بالای جامعه زندگی می‌کنند توجه چندانی به شعر ندارند، اما این ژانر ادبی همچنان جایگاه ویژه‌ خود را در جامعه‌ چین حفظ کرده است.

کد خبر 2509987

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha