رضا موزونی در گفتگو با خبرنگار مهر در خصوص آئین چهار شنبه آخر سال، اظهار داشت: پیشینه چهارشنبه سوری در شاهنامه فرودسی آمده است و پس از عبور سیاوش از آتش، پادشاه دستور می دهد مردم به شکرانه این پاکدامنی، از روز سه شنبه سور به پا کنند که این سند در تاریخ ایران وجود دارد.
وی افزود: پس از گذشتن از زمستانی سرد و سخت و پیدایش نشانه های بهار، مردم آخرین ته مانده هیزم های خود را می آوردند و به شکرانه رفتن ظلمت زمستان و آمدن روشنایی بهار می سوزاندند و در برخی از استان های کشور مانند کردستان این آتش بر بام ها افروخته می شد.
این پژوهشگر با بیان اینکه مردم در اطراف یک روشنی ساده گردهم می آمدند، گفت: آب و آتش در فرهنگ ایرانی مقدس است و به همین خاطر پریدن از روی آتش و گفتن جمله زردی تو از من، سرخی من از تو وارداتی بوده و چطور می شود به آتشی که برای ما مقدس است بگوییم زردی و بیماری من برای تو باشد.
موزونی همچنین با بیان اینکه اساس چهارشنبه سوری شادی است، تصریح کرد: چهارشنبه سوری که شادی را به مردم منتقل نکند از فرهنگ ایرانی جداست و بمب ها و ترقه هایی که با صدای خود، رعب و وحشت ایجاد می کنند وارداتی هستند.
وی عنوان کرد: پس از این جشن و سرور در روز پنجشنبه از گذشتگان یاد می کنند به همین سبب در آیین ما این شادی قبل از غم آمده است.
این پژوهشگر ادامه داد: معمولا مردم در این شب آش می پختند، تنقلات و شیرینی های باقیمانده از زمستان را پخش می کردند و بعد از این شب و فرا رسیدن سال نو مراسم قاشق زنی انجام می شد. آغازگر این رسم کودکان بودند که چادری بر سر خود می انداختند و به در خانه ها رفته و با زدن قاشق به کاسه، صاحب خانه متوجه می شد و داخل ظرف، تخم مرغ های رنگی، تنقلات و ... به عنوان هدیه قرار می داد.
موزونی گفت:حرف آخر، کسانی که خود را ایرانی می دانند و طرفدار این فرهنگ هستند، نباید این جشن را دچار حاشیه هایی کنند که از اسم آن هم نفرت پیدا کرد. اگر اضطرابی ایجاد شود از فرهنگ ایرانی مبراست.
نظر شما