«من و سیمین و مصطفی» منتشر شد/ تجربیات اجتماعی دهه‌های ۵۰ و ۶۰

به گزارش خبرنگار مهر، تازه ترین رمان شیوا ارسطویی با عنوان «من  سیمین و مصطفی» از سوی نشر روزنه منتشر شد.

ارسطویی پیش از این در گفتگو با مهر با اشاره به اینکه این رمان در گونه رمان نو قرار می‌گیرد عنوان داشته بود که داستان این رمان بازنمایی از برخی تجربیات اجتماعی در دهه‌های ۵۰ و ۶۰ در کنار هم است وسعی دارد تا تضادها و تناقض‌های اینجاد شده برای راوی در خلال سال‌های دهه ۵۰ و ۶۰ مورد بررسی قرار گیرد.

 ارسطویی همچنین در پاسخ به سوالی درباره چرایی انتخاب این بخش از تاریخ برای روایت گفت: من و تعداد زیادی از آدم‌های مثل من تغییرات تند و ناگهانی دهه ۵۰ و ۶۰ را حس کرده‌ایم. تغییرای که آنقدر سریع بود که در مواردی تنها می‌شد از کنارشان گذر کرد و چندان فرصتی برای درکش وجود نداشته است. راوی این رمان هم مثل بسیاری از ما فردی است که در دو دهه گذر بسیار سریع و بی‌واسطه وقایع پیرامونش را حس کرده؛ گذری آنقدر سریع که انگار او در بی‌خبری مطلق به سر می‌برد.

در بخشی از این رمان می‌خوانیم:

هنوز جرئت نکرده بودیم از احمد یا رستم سراغ بچه بابک را بگیرم. در آن خانه مردانه نمی‌شد سراغ هیچ بچه‌ای را از هیچ مردی گرفت. مثل این بود که هر دو مطمئن بودند بچه‌ها همه در گوشه اتاقی تخت خوابیده‌اند، سیر و راضی و بی‌خبر. مثل این بود که فقط من می‌دانستم،

وقتی اهالی آن ساختمان حزبی را هل دادند توی آن می نی بوس، بچه بغل مادرش نبود. بغل هیچ کس نبود. بچه شده بود تخم مرغی نیم رو که روی هیچ بشقابی نبود. شیده بود آن تصویری که آن روز در کتاب سالوادر دالی دیده بودم. روی صندلی گهواره سیمین، وسط آن سوییت ته باغی. آن می نی بوس رونده شد جعبه پاندورایی که باید بچه را جایی در خودش پنهان کرده باشد، جایی که نباید نباید نباید پیدا می‌شد.

نشر روزنه این رمان را در ۷۸ صفحه با قیمت ۷۵۰۰ تومان منتشر کرده است.