نويسنده كتاب « شعر زن از آغاز تا امروز» در گفت وگو با خبرنگار كتاب مهر ، افزود : بسياري از مضامين و قالب ها در شعر امروز زنان ايران غايب است البته زنان سعي هايي در شكوفايي شعر در برخي از موضوعات انجام داده اند اما در مجموع مي توان گفت كه شعر زنان نوپا و جوان است .
وي در توضيح اين موضوع گفت : مثلا در شعر زنان ايراني نگاه جهاني غايب است و اين نوع نگاه در عرصه شعر وجود ندارد و جهان آنها شخصي و كوچك است . در مجموع مسائل زن شاعر ايراني كوچك است و با مسائل بزرگ در شعر آنها كمتر برخورد مي كنيم .
مولف « آنتولوژي شعر زنان ايران » درباره پررنگ ترين دوره حضور زنان در شعر فارسي ، گفت : در دوران مشروطه حضور زنان در شعر فارسي پررنگ تر بود ، پيش از مشروطه شعر زنان حالتي تفنني و سرگرمي داشت و مضمون شعرها بيشترعاشقانه بود و به ندرت به مباحث فقهي ، كلامي ، نجوم و ستاره شناسي مي پرداختند .
احمدي در باره شعر دوران پيش از مشروطه گفت : به اين خاطر كه زنان مشاركت فعالي در جامعه نداشته اند و عموما اغلب زنان خانه نشين بودند و به صورت شخصي با شعر برخورد مي كردند و مباحثي كه در اشعارشان ديده مي شود به صورت موروثي در شعرهايشان ديده مي شود .
نويسنده كتاب "شعر زن ..." افزود : براي اولين بار در دوران مشروطه فضاهاي انتقادي و اجتماعي و نگاه خلاق و مشاركتي زن نسبت به جامعه را مشاهده مي كنيم . اين فضا در شعر شاعراني مثل شمس كسمايي و نيمتاج سلماسي ، ژاله قائم مقامي و تعداد ديگري از شاعران وجود دارد .
احمدي درباره حضور مسائل اجتماعي و رويدادهاي سياسي در شعر زنان ايران در ادوار مختلف به مهر گفت : متاسفانه در بررسي كه من انجام داده ام به اين نتيجه رسيدم كه شعر زنان نسبت به اين رويدادها منفعل عمل كرده است و فقط در دوره مشروطه است كه براي اولين بار با حضور پر رنگ مسائل و موضوعات سياسي و اجتماعي در شعر زنان مواجه مي شويم .
شاعر مجموعه " اين روزهايم گلوست " در ادامه به مهر ، گفت : در شعر زن ايراني هيچ گاه آن برخورد كنشمند معترض نسبت به مسائل اجتماعي و سياسي وجود ندارد و در دهه حاضر هم خيلي از فضاهاي شعري زنان ما عاشقانه ، تجريدي و شخصي و دروني است و كم مشاهده مي كنيم كه شاعران زن به مسائل جامعه و حتي در سطحي وسيع تر به مسائل جامعه جهاني بپردازد .
نظر شما