اميررضا كوهستاني در گفتگو با خبرنگار تئاتر "مهر"، ضمن بيان مطلب فوق تصريح كرد: "نمايش "در ميان ابرها" ابتدا يك طرح كوچك درباره مهاجرت بود كه در طول سفرهاي خارجي و طي برخوردهايي كه با ايرانيان مقيم اين كشورها داشتم، طرح تكميل شد و همان زمان تصميم گرفتم نمايش آينده ام را با تم مهاجرت كار كنم."
اين كارگردان افرود: "اصلا قصد نداشتم نمايشي مستند درباره مهاجرت بسازم و لزومي به ساخت نمايشي با جزئيات مستندگونه و پايبندي به واقعيتها نديدم."
وي كه براي ساخت اين نمايش از يك تهيهكننده اروپايي كمك گرفته، در اين باره توضيح داد: "هنگامي كه براي اجراي نمايش "رقص روي ليوانها" (نمايش سه سال پيش گروه) به يكي از جشنوارههاي بروكسل رفته بودم، در آنجا با تهيهكنندگان خارجي آشنام شدم و به من پيشنهاد همكاري داده شد."
كوهستاني در پاسخ به اين كه آيا سوژه مهاجرت را براي نمايش "در ميان ابرها" به سفارش تهيهكنندگان خارجي انتخاب كرده يا نه؟ گفت: "تهيهكننده خارجي ما كه اتفاقا تهيهكنند ه دولتي است، كاملا دست ما را در انتخاب سوژه آزاد گذاشت و من خودم اين طرح (مهاجرت) را انتخاب كردم و به آنها ارائه دادم و بر مبناي آن با يكديگر صحبتهاي اوليه را كرديم و قرارداد بستيم."
كارگردان "رقص روي ليوانها" همچنين درباره جذاب بودن سوژه اين نمايش براي تهيهكنندگان خارجي از نظر برخي منتقدان افزود: "اين نظريه هرچند بيپايه و اساس است، اما مي تواند مطرح شود. من خودم با توجه به تجربههاي سينمايي مشابه قبل از شروع كار همواره نگران اين موضوع بودم. اما واقعيت اين است كه تهيهكنندگان خارجي ما اصلا دخالتي در شكل اجرايي اين نمايش نداشتند و حتي امروز حق و حقوق كار را به خود من منتقل كردهاند و اصلا به بازگشت پول خود فكر نميكنند. آنها من را در انتخاب جژئيات كاملا آزاد گذاشتند."
وي همچنين گفت: "نسخه اول اين نمايشنامه را در بازگشت به ايران كامل كردم و نسخه دوم را زماني كه در يك كارگاه آموزشي نمايشنامهنويسي پيشرفته در لندن شركت كرده بودم، نوشتم و پس از بازگشت از لندن، اين نمايشنامه كامل شد."
كارگردان "در ميان ابرها" ضمن اشاره به تغييرات جژئي اين نمايش طي اجراهاي خارجي، تصريح كرد: "ما اين نمايش را حدود 37 بار در كشورهاي مختلف اجرا كرديم و طي اين مدت من پنج درصد نمايش را تغيير دادم."
كوهستاني در مورد علت انتخاب باران كوثري براي بازي در اين نمايش از نيمه كار نيز توضيح داد: "وقتي فهميدم شيوا فلاحي بازيگر قبلي به دليل مشكلاتي ديگر نمي تواند گروه را همراهي كند، اولين گزينه مناسب براي بازي در اين نقش، باران كوثري بود. زيرا نمي خواستم از بازيگران تئاتري كه جنس بازيشان تئاتري است استفاده كنم. باران كوثري چون يك بازيگر سينما بود جنس بازياش با بازيگران تئاتر فرق داشت و به نظر من مناسب ايفاي نقش در اين نمايش بود."
وي ادامه داد: "به نظر من باران كوثري با توجه به اينكه اين اولين تجربه بازي تئاترياش بود، خيلي خوب بازي كرد. هيچگاه فكر نمي كردم كوثري بتواند اين همه انرژي بگذارد؛ در تمرينات ما گاه تا 9 ساعت تمرين مي كرديم."
كارگردان "تجربههاي اخير" استقبال تماشاگران خارجي را بيشتر از تماشاگران ايراني دانست و گفت: "البته در ايران هم از نمايش ما تاكنون خيلي استقبال شده و هر روز سالن ما از تماشاگر پر بوده است. اما استقبال در اروپا بيشتر بود."
كوهستاني علت موفقيت خود را در كشورهاي خارجي تكساحتي نبودن شكل اجرايي دانست و افزود: "نبايد در هيچ كدام از رشتههاي تئاتر مانند كارگرداني، طراحي صحنه، بازيگري و ... تكساحتي بود. ما سعي كرديم اجرا در حد استانداردهاي خود نرم شود."
او با بيان اين مطلب كه چون تهيهكننده نمايش خارجي بود و اين اتفاق براي اولينبار بود كه در تئاتر ايران رخ ميداد ميخواست از خودش خاطره خوب برجاي بگذارد، تصريح كرد: "نمايشنامهنويسي اين نمايش 6 ماه، تمرين براي اجرا 3 ماه و ساخت موسيقي يك ماه طول كشيد، همه افراد گروه جوان و زير 30 سال بودند و ما گروهي جوان و پرانرژي بوديم."
اين كارگردان جوان شهرستاني در پايان گفت: "من در تمام اجراهايي كه در داخل و خارج از كشور دارم، شيوه خودم را دنبال ميكنم و جز در بحث تأمين مالي نمايش، برايم فرقي نمي كند كه در اروپا كار كنم يا ايران. همه خطوط قرمز را نيز رعايت ميكنم تا در ورطه سفارشي بودن نيفتم؛ مواردي مانند كم كردن زبان، ديالوگ يا جاذبههايي ديگر كه بتواند تماشاگران خارجي را جذب كند."
نظر شما