به گزارش خبرنگار مهر، در فاصله دو هفته مانده تا پایان لیگ شاید بهتر بتوان در مورد این دو باشگاه و تغییرات ابتدای فصل صحبت کرد و به قضاوت در این باره پرداخت چرا که در ابتدای فصل با هیاهوی بسیار زیاد این دو تیم بدون مزایده تغییرات عمده ای به خود دیدند و به این ترتیب توقع این بود که دیدگاه‌های وزارت ورزش بتواند این دو باشگاه را به شرایط بهتری سوق دهد.
اما به نظر می رسد تقریبا وزارت به هیچکدام از اهداف خود در این دو باشگاه نرسید و استقلال و پرسپولیسی که هر دو در کورس قهرمانی تا روز آخر لیگ بودند را به میانه های جدول برد. در این مطلب اهداف را با توجه به مصاحبه ها و نقدهای ابتدای فصل محمود گودرزی و امیررضا خادم رصد می کنیم.
اول: پایین آمدن هزینه‌ها
مهمترین نقدهایی که در آخرین روزهای لیگ برتر سال گذشته صورت گرفت پیرامون دستمزدها و حقوق ها و قراردادها بود تا جاییکه وزارت لیست قراردادهای استقلال و پرسپولیس را با بازیکنان و کادر فنی منتشر کرد و به این ترتیب حاشیه های بسیاری ساخته شد اما آیا هزینه ها برای امسال کم شد؟
پاسخ منفی است، در پرسپولیس چیزی حدود پنج میلیارد تومان تنها برای سه کادر فنی عظیم پرداخت شد، از گروه علی دایی و پیروانی و منافی و مولایی و .... بگیرید تا برسید به تیم فنی درخشان و البته نهایتا برانکو و باقری و مربیان جدید این باشگاه. علی دایی به تنهایی دو میلیارد و دویست میلیون تومان قرارداد داشت که تمام و کمال پرداخت شد.
در استقلال هم شرایط با سند مصاحبه افشارزاده مثل روز روشن شد، آنجا که در تاریخ ۱۵ اردیبهشت ۹۴ بهرام افشارزاده در خبرگزاری مهر از بودجه ۳۵ میلیاردی باشگاه استقلال پرده برداری و اعلام کرد که بیست میلیارد تومان اسپانسر، ۱۰ میلیارد سازمان لیگ و پنج میلیارد اعضای هیات مدیره باید این بودجه را تامین کنند که مقایسه این بودجه با لیست فاش شده وزارت ورزش از استقلال سال گذشته نشان می دهد که این باشگاه حداقل هفت میلیارد بیشتر از سال قبل برنامه برای بودجه داشته است.
نکته جالب ماجرا اینجاست در ۳۰ تیرماه سال ۹۳ امیررضا خادم دستور داد استقلال و پرسپولیس باید تا سقف ۱۸ و ۱۵ میلیارد هزینه کنند اما افشارزاده از ۳۵ میلیارد بودجه صحبت کرد و نکته بعدی اینکه قرارداد اسپانسر استقلال طبق گفته سبک دست بیست میلیارد بوده است!
در مورد پرسپولیس به دلیل جابه جایی های فراوان مدیران در این زمینه واقعا نمی توان حرف زد چرا که هر مدیری هزینه کرد خاص خودش را داشت.
دوم: بهتر نتیجه گرفتن
در مورد نتیجه‌گیری ماجرا به پیچیدگی موارد هزینه‌ای نیست، استقلال سال قبل تا روز آخر مدعی قهرمانی بود و با حکم جدول فشرده در رده پنجم قرار گرفت، این تیم البته بالاترین افتخار ۱۰ سال اخیر خود را هم سال گذشته به دست آورد و به چهار تیم برتر آسیا رسید.
پرسپولیس هم با علی دایی در نهایت نایب قهرمان لیگ برتر شد، این تیم هم در هفت سال اخیر بهترین نتیجه خودش را گرفته بود اما امروز به سادگی می توان فهمید که هر دو باشگاه سقوط فراوانی داشته اند.
سوم: پرداخت بدهی ها
یکی از اهداف پرداخت بدهی‌های سرخابی‌ها توسط اسپانسرها بود که به جز یکی دو مورد خاص و معمولی این بدهی‌ها پرداخت نشد.
چهارم: بدهی برجا نگذاشتن
یکی از انتقادهای وزارت ورزش بدهی‌های به جامانده در استقلال و پرسپولیس بود تا جاییکه استقلال چهل میلیارد و پرسپولیس شصت میلیارد در چهل سال اخیر از خود بدهی بر جا گذاشته بودند و قرار بر این بود که سیستم جدید مدیریتی این دو باشگاه بدهی برجای نگذارند.
این درحالی است که طبق مصاحبه های بازیکنان و کادر فنی استقلال، آنها تا این لحظه تنها چهل درصد از مبلغ قرارداد خود را گرفته اند و همگی شصت درصد طلب دارند! این موضوع تا حدود زیادی برای پرسپولیس هم وجود دارد و آنها هم از باشگاه طلب زیادی دارند.
پنجم: کم شدن حاشیه ها
یکی از انتقادهای اواخر سال گذشته هیاهو و حاشیه های پرسپولیس و استقلال بود، این درحالی است که هر دو تیم امسال، سال پرحاشیه تری را سپری کردند. از بنرهای گوناگون گرفته تا مصاحبه های بازیکنان علیه کادر فنی و قهرهای فراوان برای گرفتن پول...
ششم: واگذاری به بخش خصوصی
یکی از موارد و اهداف وزارت ورزش«البته در مصاحبه ها» بحث واگذاری این دو باشگاه به بخش خصوصی بود که در این زمینه هم هنوز توفیقی حاصل نشده است و البته اگر هم چنین شود، تازه شروع ترسناک سرخابی‌ها برای زنده ماندن و بالا رفتن خواهد بود.
نظر شما