به گزارش خبرنگار مهر، حمید رضا هاشمی به همراه تیمی متشکل از شش مرد و سه بانو از شهر های شیروان، بیرجند، شیراز و استان کهکیلویه و بویر احمد در حالی موفق به افتخار آفرینی در کشور مالزی شد که فتح دیواره زواک و گشایش مسیری به نام ایران در آن منطقه، فتح دیوارهای طبیعی ایران چون الموت، سالوک، اخلمد، بیستون و ... را در کارنامه دارد.
این جوان شاهرودی همزمان با نخستین روز اردیبهشت ماه جاری و پس از دو روز شناسایی مسیر با همراهی مسیریابان بومی راهی دیواره بلند شاخ اژدها در کشور مالزی شد و این دیواره گرانیتی سخت را در ظرف سه روز و با صعود طبیعی بیش از۷۰درصد مسیر را فتح کرد.
گفتنی است نصب پلاک منقوش به نام مبارک کشور عزیزمان ایران در قسمت بالایی شاخ اژدها توسط تیم سنگنوردی کشورمان، از جمله نکات قابل توجه در این سعود بوده است که درباره چگونگی این سعود افتخار آمیز با این جوان شاهرودی به گفتگو نشستیم.
*درباره ثبت رکورد جدید به نام ایران و شخص خود بگویید.
تلاش تیم ۹ نفره ایران در نهایت با ثبت رکوردی جدید کامل شد، در حالی این دیواره را به صورت طبیعی فتح کردیم که در بدو ورود به ایران با وجود بهبود ۴۵ متری رکورد ایران در گشایش مسیرهای بین المللی مورد استقبال هیچ مسئولی قرار نگرفت.
صعود ۴۸۰ متری به این دیواره افتخاری برای کشور ایران در عرصه بین المللی است. این دیواره واقع در روستای موکوت از توابع جزیره توریستی تیومان مالزی با ۴۵۰متر ارتفاع و از جنس سنگ گرانیت سخت یکی از جذاب ترین نقاط برای سنگ نوردی حرفه ای در دنیا به شمار می آید.
این منطقه در سال۲۰۰۸ و در پی صعود تیم های فرانسه، لهستان، امریکا، چک و ... به دنیا شناسانده شد و از سال ۹۲برنامه ریزی تیم ۹نفره جمهوری اسلامی ایران برای فتح این دیواره با شعار کوه ها برای صلح آغاز شد.
تیم ایران در این صعود متشکل از سه بانو و شش مرد بود که به جز بنده، افرادی از شهرستان های نیشابور، شیروان، بیرجند، کهکیلویه و بویر احمد و شیراز در این تیم حضور داشتند.
همدلی و همراهی همه سنگ نوردان تیم ایران به عنوان یک تیم واحد رمز موفقیت ما در این راه و رکود شکنی ملی و جهانی بود لیکن معتقدم اگر این هماهنگی وجود نداشت قطعا دیواره شاخ اژدها بر ما پیروز می شد.
به واسطه مشکلات مالی در تامین مخارج، کشور ارمنستان میزبان صعود پیشین ما بود که در سال جاری نیز برنامه صعود از شاخ اژدها با هزینه ای بیش از ۱۱میلیون و ۳۰۰ هزار تومان برای هر نفر به طور متوسط، انجام پذیرفت.
*درباره نحوه تامین مخارج سفر و رکورد شکنی و افتخار آفرینی خود توضیح بفرمائید؟
برخی از هم تیمی هایمان با وجود زندگی در شهرستان های بزرگتر موفق به یافتن اسپانسر برای تهیه تجهیزات و هزینه سفر شدند اما بنده در شاهرود مجبور به انجام این سفر به صورت شخصی شدم.
تیم فرانسه به عنوان بهترین تیم دیوار نوردی دنیا پس از ۲۰ روز با امکاناتی از قبیل هلیکوپتر با ۴۰۰ متر، تیم لهستان با ۳۰۰ متر به مدت ۱۵ روز و تیم ۹ نفره جمهوری اسلامی ایران با ۴۸۵ متر در تنها سه روز دیواره شاخ اژدها در مالزی را فتح کرده اند.
هیئت کوهنوردی مالزی و تیم ناظر بر نحوه سعود ما در جزیره مذکور، با تحیر به تلاش شبانه روزی بچه های ایران می نگرسیتند و شاهد اقدامی بودند که همگان حتی هموطنانمان، آن را غیر قابل انجام می پنداشتند که خوشبختانه با هماهنگی مردم و لطف خدا موفق به انجام این کار بزرگ شدیم.
رکورد پیشین گشایش مسیر در دیواره های سنگی نیز چندی پیش توسط سه هموطن تهرانی در آفریقا به میزان ۴۴۰ متر به جای گذاشته شد که خوشبختانه تیم ما توانست این رکورد را ۴۵ متر،آن هم در شرایط اقلیمی و آب و هوایی سخت و شرجی مالزی و نزدیکی با خط استوا، بهبود بخشید.
موضوع قابل بحث بعدی این است که ما در ابتدا قصد داشتیم حتی الامکان صعود پاک یا طبیعی داشته باشیم و در حالی که سایر تیم های جهان با نصب بلت در تمامی مسیر شرایط را مهیا ساخته بودند، تیم ۹نفره ایران موفق به صعود بیش از ۷۰درصد به صورت طبیعی شد که این نیز نکته قابل توجهی برای هیئت نظارت مالزیایی بود.
*آیا این ورزش مفرح و البته پر خطر مورد حمایت مسئولان قرار دارد؟
در زمان رئیس سابق تربیت بدنی شاهرود، زمانی به همراه ۲۲ تیم از سراسر ایران، برای صعود زمستانی خارج از استان به کوه سبلان اعزام شدیم که در این بین با وجود وضعیت نامناسب جوی تنها سه تیم موفق فتح قله شدند که یکی از آنها تیم شاهرود بود البته باید گفت متاسفانه در بدو بازگشت به شاهرود نه تنها حمایتی نشدیم بلکه به ما گفتند «مگر برای تفریح نرفته بودید؟ »
اما در مورد وضعیت کنونی این رشته در شاهرود باید گفت که خوشبختانه امروز وضعیت مناسب تر از گذشته است اما به واسطه عدم شناخت مردم و مسئولان از این رشته ورزشی کماکان شاهد عدم حمایت ها از کوهنوردی و مخصوصا سنگنوردی هستیم برای مثال بنده برای یافتن اسپانسر صعود خود، به تمامی شرکت های خصوصی و دولتی، تربیت بدنی، فرمانداری و شهرداری سر زدم ولی تمام تلاش هایم بی فاینده بود.
البته مسئولان نیز حق دارند چرا که این رشته درست به مردم شناسانده نشده است؛ امروزه بسیاری از خانواده ها با فعالیت فرزندانشان در این رشته مخالفت می کنند چرا که آن را خطرناک و البته پر هزینه می بینند از سوی دیگر خوشحال هستیم که مسئولان تربیت بدنی شهرستان و استان حداقل ما را درک می کنند هرچند به دلیل نبود امکانات مالی در سعود ها نمی توانند ما را یاری رسانند.
*درباره نحوه استقبال از تیم و شخص شما در بدو بازگشت بفرمائید؟
تا کنون هیچ کس از سوی دولت، اصحاب رسانه و موثران شهر به من حتی تبریک نگفته اند، در بدو ورود به تهران در مسیر بازگشت شگفتی تک تک اعضای تیم برانگیخته شد چرا که حتی یک نفر از مسئولان رده پایین فدراسیون کوهنوردی برای خوش آمد نیز به فرودگاه و پس از آن در اقامتگاه نیامده بودند، لیکن باید از مسئولان تربین بدنی شاهرود تشکر کنم که حداقل با نصب بنر اطلاع رسانی را انجام دادند ولی از سایر مسئولان تا کنون خبری نیست اما باید اذعان کرد که رفتار مسئولان فدراسیون به شدت موجب ناراحتی دوستان و هم تیمی هایمان شد.
در قیاس با نحوه برخورد با نفرات هم تیمی خود در استان های دیگر نیز باید بگویم که یکی از اعضای تیم ما اهل نیشابور بود که در بدو ورود و در همان ابتدای جاده ورودی، مورد استقبال گرم فرماندار و شهردار، مسئولان تربیت بدنی و شهرداری این شهر قرار گرفت همچنین در یک مصاحبه اختصاصی سی دقیقه در شبکه استانی خراسان صحبت کرد.
اما شما به عنوان خبرنگار خبرگزاری مهر نخستین فردی هستید که برای پوشش این اقدام افتخار آمیز و غرور آفرین به دیدار بنده آمده اید اما قطعا بدانید اگر تیم ۹نفره ما از ورزشکاران تهرانی بودند و نه شهرستانی هایی که با امکانات و تجهیزات اندک راهی مالزی شدند، ارزش کارشان بیش از پیش نمایان می شد و مطمئن باشید حداقل سیمای سراسری برنامه ای درباره انها پخش می کرد اما وضعیت برای ما شهرستانی ها متفاوت است
درباره راهکارهای بها بخشیدن به این رشته ورزشی نیز باید بگویم، متاسفانه این رشته در بین مردم و خانواده ها ورزشی پر خطر تلقی می شود در صورتی که رعایت نکات ایمنی در صعود ها رکن اصلی سنگنوردی و کوهپیمایی است لذا می توان با اطلاع رسانی توسط مطبوعات و رسانه ها، برگزاری دوره های آشنایی با این رشته و ... مردم را به کوهنوردی و سنگ نوردی نزدذیک تر کرد.
همچنین مسئولان می بایست در راستای شناساندن این رشته ورزشی پر مدال، غرورآفرین و مفرح در جامعه کوشا باشند. می توان با برگزاری همایش ها، دوره های آموزشی، برنامه های تفریحی و تشویقی مردم را بیش از پیش با این رشته ورزشی آشنا کرد. متاسفانه در استان سمنان در این زمینه اقدامات موثری انجام نشده است. هرچند در دوره ریاست هیئت کوهنوردی جدید در استان سمنان، تلاش ها و فعالیت های بسیار خوبی در راستای اهمیت دادن به کوهنوردی حرفه ای انجام شده است.
درباره مشکلات این رشته ورزشی و نیاز به حمایت دولتی مسئولان نیز باید گفت، تجهیزات این رشته ورزشی بسیار گران و پر استهلاک هستند لیکن یک کوهنورد برای صعود خارج از استان با هزینه های هنگفتی روبرو است که در شرایط فعلی و بدون حمایت های دولتی می بایست این وجه را از درآمدهای شخصی خویش بپردازد و چه بسیار استعدادهایی که در این راه شکوفا نخواهند شد.
برای اعزام به ارمنستان و مالزی می توان گفت هیچ شرکت خصوصی، نهاد دولتی و اجرایی در شاهرود نمانده بود که بنده برای رایزنی به آنجا مراجعه نکرده باشم اما عمده پاسخ دوستان این بود که صعود شما چه فایده ای برای اسپانسر دارد؟ متاسفانه این نحوه برخورد با این رشته ورزشی نشان از عدم شناخت کافی مسئولان و مردم از کوهنوردی و سنگ نوردی دارد.
* شرایط فعالیت زنان در این رشته ورزشی چگونه است ؟
بیش از ۱۰سال به صورت حرفه ای در این رشته فعالیت می کنم و باید اذعان کرد که زنان بسیار مستعدی در شهرستان شاهرود برای رشته سنگ نوردی وجود دارند اما متاسفانه به دلیل عدم حمایت، طرز فکر خانواده ها درباره خطرات ورزشی، استهلاک و گرانی تجهیزات باعث می شود تا بسیاری از این استعداد ها شکوفا نشوند.
از بدو آغاز کار حرفه ای در این رشته تا کنون بیش از ۱۴۰ تا ۱۵۰ ورزشکار مستعد زن و مرد، در این رشته فعالیت داشته اند اما عمده فعالیت آنها به صورت مقطعی بوده تا جایی که امروز تنها ۱۶ سنگ نورد در شاهرود به فعالیت ادامه می دهند.
این شرایط به گونه ای است که برای برخی صعودها و تمرین ها، نیاز به هم طناب و یا هم تیمی برای خود را نمی توانستم تامین کنم.
رشته های رزمی و کوهنوردی در خانواده ما سابقه ای دیرینه دارد و بنده نیز با تاسی از برادران و پدرم به این رشته ها روی آوردم اما به صورت حرفه ای ورزش کوهنوردی را در کنار پدر که زمانی رئیس هیئت کوهنوردی شهرستان بودند از سال ۷۵ آغاز کردم اما ورزش سنگنوردی به صورت حرفه ای از سال ۸۰ وارد زندگی ورزشی بنده شد.
تا کنون نخستین دیواره سخت ایران و هفتمین دیواره سخت دنیا را در المکوه، سالوک در بجنورد، اخلمد مشهد، بیستون کرمانشاه و سنگ سر سمنان به همراه دیواره های طبیعی فراوان در شاهرود همچنین دیواره زواک در کشور ارمنستان از جمله سعودهای بنده در مدت حیات حرفه ای است.
از جمله افتخارات بنده گشایش مسیر به طول ۲۳۰ متر به نام جمهوری اسلامی ایران در زواک ارمنستان با نصب پلاک منقوش به نام ایران و شعار کوه های برای صلح است که برای همیشه در آن دیواره به نام کشور عزیزمان ثبت خواهد بود.
* از مسئولان ورزش استان و شهرستان چه تقاضایی دارید؟
« تنها حمایت » درست است که از نظر منابع مالی اداره ورزش و جوانان شهرستان در مضیقه است اما می توانند در راستای آشنایی هر چه بیشتر مردم و مسئولان درباره این رشته اقدام کنند این امر زمانی اهمیت می یابد که ورزشکار وقتی برای تامین هزینه های ورزشی اش به ادارات و شرکت ها مراجعه می کند در زمینه جذب اسپانسر با مشکل روبرو نشود
خوشبختانه دید مسئولان جدید هیئت کوهنوردی استان سمنان به سمت ادامه کوهنوردی حرفه ای است که این امر نوید دهنده روزهای خوب برای کوهنوردی استان است اما متاسفانه بضاعت چندانی از لحاظ مالی ندارند.
از سوی دیگر رکورد پیشین صعود بین المللی ایران در افریقا به نام تیم تهران ثبت شد و این امر تیتر تمامی سایت ها، مجلات و اخبار صدا و سیما شد و این دوستان آنچنان مورد استقبال و حمایت قرار گرفتند که باعث شگفتی همگان شد اما از سوی دیگر و در حالی که ما با وجود امکانات در سطح شهرستان، بیش از 45 متر رکورد ایران را بهبود بخشیدیم و تنها یک نفر از دوستان ما در مرکز خراسان مورد استقبال قرار گرفت که این امر برای بنده که بیش از 11میلیون تومان برای یک سفر به صورت شخصی هزینه کرده ام دلگرم کننده نیست.
گفتگو از محمد حسین عابدی
نظر شما