به گزارش خبرگزاری مهر، استاد عباس بابایی«سویلر» از شعرای پیشکسوت زنجانی متولد ۱۳۲۳ در زنجان از شاعران پیشکسوت زنجان، صاحب آثاری به زبان مادری ترکی و فارسی از یاران قدیمی عمران صلاحی و حسین منزوی در سن ۷۱ سالگی درگذشت.
او آثار کلاسیک ترکی و فارسی را عمیق خوانده بود و ارادت عجیبی به حضرات مولوی فضولی و نسیمی شیروانی داشت. در روزهای اخیر منظومه هايي نو الهام گرفته از مولوی می ساخت و ني نامه مولوي را با زباني شيوا به تركي ترجمه كرده بود.
استاد بابايي زبان مادري را از نو كشف كرده بود و از اين كشف به قدري مسرور بود كه در پوست خود نمی گنجید. انسان آزاده ای بود که نه ریا می دانست نه دنبال قدرت و شهرت می گشت. عشقش شعر بود و مردم. دغدغه های مردم را اصیل می دانست و از لایه های درونی جامعه با خبر بود. در میان مردم مثل مردم زیست و مثل اسلافش گهر کلام در رشته زبانش به بهترین شکل جلوه گر بود.
دکتر غلامحسین ساعدی، احمد شاملو، ناظم حکمت و رضا براهنی و شهریار را بسیار می خواند.
اولین اثر وی در سال ۱۳۷۷ با نام «گلیرم»منتشر شد. همزمان مجموعه شعر فارسی اش با نام رد خون بر سنگ منتشر شد. سالها بعد سومین کتابش با عنوان «آییق گئجه لر» نشر يافت.
کوچه های زنجان دیگر این مرد دوست داشتنی را نخواهد دید. اما شعر و سخنش در تمام سرزمینمان خواهد پیچید.
نظر شما