به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از حوزه هنری استان اردبیل، علی اسداللهی عصر سه شنبه در جلسه نقد و بررسی آثار محمدرضا بایرامی از نویسندگان بومی استان اردبیل در دانشگاه محقق اردبیلی افزود: در حالی که مردم عادی آثار این نویسندگان را می خوانند؛ لذا ضروری است نمونه‌ای از بررسی علمی هنر و سایر مزیت‌هایی این قبیل آثار به جامعه دانشگاهی نشان داده شود.
وی با اشاره به ویژگی‌های خاص آثار نویسندگان بومی ادامه داد: ارزش چنین آثاری در این است که خبر از شکل فرهنگ و دردهای اجتماع می‌دهند به خصوص که این ارزش‌ها از فرهنگ جبهه و زحمت‌های رزمندگان عزیز نشات گرفته باشد.
مدیر گروه ادبیات و زبانهای خارجی دانشگاه محقق اردبیلی با بیان سهم دانشگاه در مسیر اهداف نظام متذکر شد: این وظیفه ایجاب می‌کند که با گام‌های بلند در مسیر نشان دادن ارزش‌های دفاع مقدس که حادثه‌ای سرنوشت‌ساز را رقم زد، پیش رفته و این تاریخ را با روحیه ای قوی به مردم نشان دهیم.
وی با اشاره به بررسی آثار بایرامی در ادبیات نوجوان تصریح کرد: برخی ما در گرایش ادبیات با علاقه به ادبیات کودک و نوجوان روی آورده‌اند و در حال حاضر در این زمینه پایان‌نامه‌های مقطع دکترا اختصاص یافته است.
اسداللهی ابراز امیدواری کرد برنامه‌های متنوعی برای نقد آثار نویسندگان در دانشگاه صورت گیرد و بویژه با این آغاز دهمین همایش بین المللی ترویج زبان و ادبیات فارسی باشکوه تر برگزار شود، چراکه مقاله‌های خوب این کارگاه می‌توانند با گسترش و ارتقا به همایش فوق ارسال شده و در آن مشارکت کنند.
سرپرست حوزه هنری استان اردبیل نیز در این جلسه گفت: بایرامی آثاری ارزشمندی در زمینه پایداری و ادبیات داستانی به خصوص با موضوع کودک و نوجوان دارد که باید مورد توجه قرار بگیرد.
امیر رجبی افزود: بایرامی با اینکه از داستان نویسان اهل اردبیل است ولی آنگونه که باید به هموطنان خود معرفی نشده و این وظیفه ارگانهای فرهنگی هنری و متولی را بیش از پیش خطیر می کند.
محمدرضا بایرامی متولد استان اردبیل بوده اما از حدود سال ۱۳۵۱ با مهاجرت خانواده، ساکن تهران و کرج شده است.
وی در نوجوانی به آثار نویسندگان برجسته و روستایی نویسِ آن روزگار، یعنی صمد بهرنگی و علی اشرف درویشیان علاقه‌مند شد. سال دوم دبیرستان بود که اولین قصه‌اش را برای برنامه آموزشی «قصه و قصه‌نویسیِ» رادیو فرستاد که محمدرضا سرشار آن را راه‌اندازی کرده بود.
آن قصه از رادیو خوانده و نقد شده و باعث شد تا او تصمیم بگیرد ضمن افزایش مطالعات خویش، در کارگاه قصه نویسی کانون ثبت نام کند، اما به دلیل کار در یک مغازه ساندویچ‌فروشی جهت تامین مخارج تحصیلی‌اش نتوانست در آن کارگاه حاضر شود.
او بعدها با حوزه اندیشه و هنر اسلامی ارتباط برقرار کرد و درآن‌جا با نویسندگان کودک و نوجوان آشنا شد. ازسال ۵۰ کار جدی و حرفه‌ای نویسندگی را ابتدا با رادیو و بعضی از مطبوعات شروع کرد و به همکاری با برخی از گاه‌نامه‌های حوزه‌ی هنر نیز اقدام نمود.
اولین قصه‌هایش در مجموعه‌ای به نام «رعد یک بار غرید» چاپ شد. بعد از آن به طور عمده به قصه‌نویسی برای نوجوانان روی آورد و در حاشیه برای کودکان و بزرگسالان هم قلم می زد.
او اوایل سال ۶۶ به خدمت سربازی رفت و تمام دوران خدمتش را در جبهه ی دهلران به سر برده و این شانس را داشته که هم جنگ را در شدیدترین شکلش و هم صلح را در پیچیده ترین وضعیت و اصلی ترین جایگاهش، یعنی خطوط تماس به طور عینی وملموس شاهد باشد.
بایرامی در سال‌های اخیر با نشریات متفاوت کودک و نوجوان، از جمله کیهان بچه‌ها و باران همکاری نموده و به عنوان کارشناس داستان در واحد ادبیات حوزه ی هنری فعالیت کرده است.
او همچنین داوری چند جشنواره و انتخاب کتاب سال رابر عهده داشته و نویسنده‌ای خستگی‌ناپذیر و پُرکار است. انتشار حدود ۳۰ جلد کتاب و ده‌ها مقاله و نقد، گواه این مدعا است.
نظر شما