به گزارش خبرگزاري "مهر" به نقل از روزنامه فرانسوي "لوموند"، نخست وزير فرانسه در پاسخ به سوال خبرنگار آمريكايي درباره شورش هاي اخير در حومه پاريس اظهار داشت: من مطمئن نيستم كه بتوانيم از كلمه "شورش" براي اين وضعيت استفاده كنيم. وضع پاريس با وضعيتي كه شما در سال 1992 ميلادي در لس آنجلس با آن روبه رو بوديد، بسيار تفاوت دارد. پاريس، لس آنجلس نيست؛ در آن سال، 54 نفر كشته و حدود 2هزار نفر ديگر زخمي شدند. درحاليكه دراين دو سه هفته، هيچ كس كشته نشد.
وي افزود: اين ناآرامي ها پس از مرگ دو نوجوان در اثر برق گرفتگي در حومه پاريس آغاز شد.
دو ويلپن خاطرنشان كرد: اين جوانان نمي خواستند كه به عنوان سياه پوست، عرب يا مسلمان شناخته شوند، بلكه مي خواستند فرانسوي باشند.
نخست وزير فرانسه با قبول احتمالي وجود احساس تبعيض در بين مهاجران افزود: ما به اندازه كافي براي آنان امكانات فراهم نكرديم و هدف ما پاسخ به درخواست هاي آنان در زمينه هاي مسكن، آموزش و پرورش و شغل است.
دو ويلپن همچنين در اين مصاحبه در زمنيه جنگ عراق كه نمي توانست اختلاف ديدگاه هاي خود با آمريكا را مخفي كند، اظهار داشت: ما مي دانستيم كه آغاز جنگ بسيار آسان است، اما عقب نشيني از جنگ بسيار دشوار است.
برپايه اين گزارش، پليس فرانسه در برابر ناآرامي هاي حومه پاريس، تلاش كرد تا بر روي اقدامات خود سرپوش بگذارد اما مردم خشمگين مناطق فقيرنشين "اسول"، "سين سان دوني"، "ايفلين" و"فالدواز" در تظاهراتي به اماكن عمومي حمله كردند و بيش از هزار و 200 وسيله نقليه عمومي در اطراف پاريس دچار حريق شدند.
مقابله خشن پليس و نيروهاي امنيتي با مردم فقير حومه پاريس كه سال ها از تبعيض موجود در فرانسه رنج مي برند، نشان داد كه دولت فرانسه وحشيانه ترين رفتارهاي نژادپرستانه را در مورد اتباع سياه پوست خود اعمال مي كند.
به گزارش مهر، شهروندان آفريقايي الاصل كه در جريان دوران استعمار سياه فرانسه به عنوان برده از آفريقا به اين كشور انتقال داده شده اند، ده ها سال از تبعيض موجود به شدت رنج مي برند. اين تبعيض به ويژه در زمينه ارائه خدمات بهداشتي ودرماني و كار و آموزش كاملا مشهود است. مقايسه سطحي ميان وضعيت معيشتي سفيد پوستان و سياه پوستان نشان مي دهد كه فرانسويان نژاد پرست همچنان هموطنان سياه پوست خود را به چشم بردگان مي نگرند.
"نيكولا ساركوزي" وزير كشور فرانسه نيز اعلام كرد كه قصد دارد تمام خارجيان شورشي در اين اعتراضات را از كشور اخراج كند كه اين تصميم اگر عملي شود، مسلما پيامدهاي وخيمي براي اقتصاد دولت فرانسه خواهد داشت زيرا سياه پوستان و مهاجران آفريقايي بيشترين نيروي كار پائين دستي و ارزان فرانسه به شمار مي آيند و اخراج آنان موجب ركود اقتصادي اين كشور خواهد شد.
منابع پليس فرانسه در آخرين روزهاي ناآرامي اعلام كردند كه درگيري ها منجر به بار آمدن خسارت هاي فراوان از جمله به آتش كشيده شدن 8 هزار و 973 دستگاه خودرو و وسيله نقليه و دستگيري تقريباً 3 هزار نفر گرديد.
با گذشت تقريبا سه هفته از آغاز ناآرامي ها در اين كشور و با وجود بازگشت نسبي آرامش به مناطق بحراني، مجلس فرانسه لايحه تمديد وضعيت اضطراري را تصويب كرد.
فرانسه يكي از كشورهايي است كه بيشترين مهاجر را در خود جاي داده است در چند سال گذشته به دليل ازدياد بيش از حد آنها قوانين محدود كننده بسياري را عليه اين گروه اعمال كرده است.
به گزارش مهر، فرانسه كشوري است در قلب اروپا در كنار ايتاليا، سوئيس، آلمان، بلژيك و اسپانيا مي باشد كه داراي بيش از 60 ميليون جمعيت كه 88-83 درصد از آنها كاتوليك، 2 درصد پروتستان، يك درصد يهودي، 5 الي 10 درصد مسلمان و 4 درصد هم متفرقه است.
گرچه سابقه اين كشور به لحاظ سابقه دموكراسي نسبت به ساير كشورهاي غربي بيشتر است، ولي بروز نا آرامي هاي اخير نشان مي دهد كه تقاضاهاي زيادي در اين كشور هم وجود دارد و تاكنون به آنها پاسخ درستي داده نشده و به همين منظور اين بزرگترين خشونتي است كه كشور از سال 1968ميلادي تجربه كرده است.
نظر شما