اين شاعردرگفت وگو با خبرنگار فرهنگ و ادب مهر، با بيان اين مطلب افزود : مشكل ما اين است كه برخي شاعران به ظاهر روشنفكر امروز كه برخي شاعران جوان نيز با آنها همراهند، خيال مي كنند به يك كودتاي ادبي دست يافته اند . فكر مي كنند جرياني منقطع از جريان كهن چند صد ساله و حتي فراتر بگويم چند هزار ساله به راه انداخته اند، جرياني بي پشتوانه كه دير يا زود به يك نيهيلسم ادبي منجر مي شود.
رحمت الله نصيرپور خاطرنشان كرد : ما راهي جز بازيافت ادبي با تكيه بر تمام داشته هاي خود نداريم البته نمي خواهيم بگويم محكوم به آنيم كه در همان قالبها و با همان زبان مضوع و متكلفانه اي كه پشتيبان نوشته اند و سروده اند، بنويسيم و يا بسراييم.هر زماني اقتضائات زباني و قالبهاي گفتاري خاص خودش را دارد . منظور من اين است كه توالي نسلها تشكيل حلقه ها را در عرصه ادبيات اين خاكستان از ياد نبريم كه اگر چنين كنيم صاحب ادبيات بي ريشه اي مي شويم كه اصل و نسبش هم معلوم نيست.
نصير پور تصريح كرد : وقتي تمام اين حلقه ها كنار هم چيده شد ، پازل زباني ما خود بخود شكل مي گيرد ، تغذيه مي كند و رشد و نمو خواهد داشت.مثلا در مسير تحول ادبيات كشور ، در جريان اتصال ادبيات و بويژه شعر قبل و بعد از انقلاب من معتقدم ما با يك حلقه مفقوده روبرو هستيم. من اين مساله را چندي پيش در يك ميزگرد ادبي در محضر سه تن از شاعران برجسته معاصر مطرح نمودم هر چند اعتقاد بعضي اقايان بر اين بود كه ما حلقه مفقوده نداريم و عنوان شد در زمينه نشر آثار شخصيتهايي چون شهيد مطهري ، دكتر شريعتي ، و به ويژه حضرت امام (ره) و شاگردانش مانند شهيد بهشتي نقش انتقال دهنده داشته اند و در شعر هم آثار طاهره صفارزاده ، موسوي گرمارودي و حتي برخي از افراد غير مشهور اين اتصال را برقرار كرده است.
اين شاعر ادامه داد : تلاش براي تقويت ادبيات نوين امروز فارغ از پشتوانه ادبيات كهن ، مثل آب در هاون كوبيدن است . البته بد نيست در اين مجال اين مساله را مطرح كنم كه شريانهاي فكري شاعر امروز با انسداد روبروست الان شاعران پيش از هر چيز دغدغه نان دارند. در اين وانفسا چطور مي خواهيم دم از ارتقا زباني بزنيم ؟!
رحمت الله نصير پوربه مهر ياد آور شد : نمي توان گفت كه انتشار آثار اوليه شاعران جوان بطور مطلق براي آنها خوبست يا بد ! من فكرمي كنم تاثير آن به نسبت هر فرد متفاوت است . برخي شاعران جوان پس از چاپ اولين مجموعه خود به چالش ذهني قريب الوقوعي كشيده مي شوند و بخاطر برخي نقد هاي تند و گزنده سرخورده از تمام پنداشته هاي ذهني كه بعضا جوياي نام بوده اند براي هميشه خود را محكوم به سكوت مي سازند.تازه اين در صورتي است كه يك اثر ، حداقل ارزش تورق و نقد را داشته باشد والا بدون اينكه آب از آب تكان بخورد شاعر جوان ناكامي خود را حتي در برانگيختن زبان نقد ديگران به عينه مي بيند.
اين شاعر ادامه داد : گروه ديگري هم نه تنها با همه انتقادها و حتي سرزنشها ميدان را خالي نمي كنند بلكه بر عزم خويش تا دست يابي به كمالي مطلوب مصمم تر مي شوند.اما واقعيت اين است كه چاپ چنين آثاري مستلزم پختگي بيشتر زبان صاحب اثر بوده و نظارت كارشناسانه تر و نيز ارشاد اساتيد فن را مي طلبد.متاسفانه در حال حاضر آثاري تحت عنوان شعر يا داستان ، به بازار نشر وارد مي شود كه حيثيت ادبيات جوان را لكه دار مي سازد؛ آثاري كه حتي بداهه ترين اصول و قواعد ادبي در ان جاي ندارد.
رحمت الله نصير پود در پايان گفت و گو با مهر گفت : تاثير و تاثر شعر و شاعر در حوزه فرهنگ وسياست بحث عمده اي را مي طلبد. در طول تاريخ ادبيات ، گاه شعر تريبون سياست بوده و شاعر ، جارچي سياستمدار و گاه سياست زمينگير شعر و ترسان از نفوذ شاعر! ادبيات عصر مشروطه و جريان سازي فكري ادبيات آن زمان در حوزه سياست چيزي نيست كه بتوان آن را ناديده انگاشت. ادبيات انقلاب اسلامي و خورد ها و باز خوردهاي آن حكايت ملموسي از اين تاثير و تاثر است ! و يا همين ادبيات دفاع مقدس كه با شروع يك جنگ نابرابر زاييده شد و خود به عنوان سهم اعظمي از ادبيات دهه هاي اخير مرزهاي فكري ، فرهنگي و حتي سياسي جديدي را ترسيم نمود. اين تاثير و تاثرها تا آنجا كه نفس شعر و ذات شاعر را با يك علامت سوال منقوش و مخدوش نكند ستودني بوده و چه بسا رسالت شاعر و رسالت شعرا و اين چنين ايجاب مي كند؛ بگذريم از سياست زدگيها ، زبان آموزي هاي حكومتي و سياسي برخي شاعران و ظهور چهره هاي ادبي به عنوان كاراكترهاي عرصه سياست كه به نظر مي رسد چندان با شانيت شعر و شاعر جور در نمي آيد.
نظر شما