اخيراً با اظهارات محمود احمدي نژاد رئيس جمهوري اسلامي ايران هولو كاست به عنوان يك واژه سياسي وارد فرهنگ گفتمان رسانه اي ايران شد كه در گذشته از اين مسئله به ندرت ياد مي شد.
بسياري زير سؤال بردن اين موضوع را امري ناپسند مي دانند و برخي ديگر بر اين باورند كه اين موضوع نيز مانند تمام موضوع هاي ديگر بايد در معرض تحقيق و تفحص قرار گيرد.
اما موضوع مهمي كه اغلب در اين بحث به بوته فراموشي سپرده ميشود، اين است كه هولوكاست تنها ادعا و يا باور كشته شدن 6 ميليون يهودي در اتاق هاي گاز نيست و اين مسئله ابعاد پيچيده تري دارد كه بخشي از آن به مسائل مالي برمي گردد كه سالانه مبالغي به بازماندگان اين حادثه و آنگونه كه برخي ديگر از مورخين مي گويند به دولت اسرائيل پرداخت مي شود.
در اين بحث بر آنيم تا به توضيح مواردي چند درباره اين بحث بپردازيم
شش ميليون قرباني يك واقعيت يا داستان
اولين بحثي كه در موضوع هولوكاست مطرح مي شود مسئله كشته شدن شش ميليون يهودي است
اين آمار در سال 1946 از سوي دادگاه بينالمللي نظامي در نورنبرگ و با استناد به شهادت "رودولف هس" افسر نيروي مخصوصي پليس آلمان نازي(SS) است كه فرماندهي آشويتس را برعهده داشت، اعلام شد.
اكنون روشن شده است كه شهادت بسيار مهم هس همچنين اعترافات وي كه در دادگاه بينالمللي نورنبرگ نيز مورد استفاده قرار گرفته است نه تنها دروغ بوده اند، بلكه اين اعتراضات با ضرب و شتم شديد هس، گرفته شده است و همسر و فرزندان وي نيز به مرگ و تبعيد در سيبري تهديد شدند.
هس مدعي شد در زماني كه دستور تأسيس مركز نابودي يهوديان را در آشويتس به وي دادهاند، كشتار در اردوگاهي به نام “ولزيك” انجام مي شده است كه در واقع چنين اردوگاهي هرگز وجود خارجي نداشته است.
امروزه بسياري از مورخين حتي مورخين يهودي همچون "توني جوديت"، "خاخام مايكل گلدبرگ"، " نورمن فينكل استاين"، "پاولا هايمن" اين ميزان را زير سؤال برده اند و اگر چنين باشد چندين تن از برجستهترين مورخان (يهودي) هولوكاست را بايد از جمله "منكرين" آن قلمداد نمود.
پروفسور "رائول هيلبرگ" نويسنده كتاب مرجع " نابودي يهوديان اروپا"، كشته شدن شش ميليون يهودي را نمي پذيرد. وي كل مرگ و ميرها را به هر دليل 1/5 ميليون نفر ميداند."جرالد ريتلينگر" نويسنده كتاب "راه حل نهايي"، نيز تعداد شش ميليون نفر را نمي پذيرد.
براساس برآوردهاي وي تعداد كشته شدگان يهودي زمان جنگ حداكثر 6/4 ميليون نفر است، وي تاكيد كرد كه اين رقم به دليل فقدان اطلاعات موثق، فرضي است.
روزي ، اگر فردي مي گفت كه هيتلر دستور ريشهكني يهوديان اروپا را صادر نكرده است، جزء منكرين هولوكاست است، پاسخ اين سؤال "بله" بوده است، اما اين موضوع ديگر امروزه صدق نمي كند.
به عنوان مثال رائول هيلبرگ در ويرايش سال 1961 كتاب خود به نام "نابودي يهوديان اروپا" مينويسد كه هيتلر در دو نوبت دستور ريشهكني يهوديان را صادر كرده است ؛ اول در بهار سال 1941 و بار دوم اندكي پس از آن، اما هيلبرگ در سه جلد تجديد نظرشده كتابش در سال 1985 اين مطالب را حذف كرده است.
كريستوفر براونينگ، مورخ هولوكاست نيز در ويرايش جديد اين كتاب تمام "رفرنسها" به دستور يا تصميم هيتلر براي "راهحل نهايي" را حذف كرده است.
امروزه حتي تعداد تقريبي افرادي كه در آشويتس- مركز اصلي به اصطلاح كشتار يهوديان- جان باختهاند، نيز مشخص نيست. در دادگاه بينالمللي نورنبرگ متفقين ادعا كردند كه آلمانها چهار ميليون نفر را در آشويتس كشتهاند. تا اينكه در سال 1990 يك لوح يادبود در آشويتس نصب و از اين امر حكايت نمود كه: "چهار ميليون نفر به دست قاتلان نازي بين سالهاي 1940 تا 1945 مورد شكنجه قرار گرفته و كشته شدهاند".
پاپ ژان پل دوم در جريان بازديد خود از اين مكان در سال 1979، در مقابل اين مكان يادبود ايستاد و براي چهار ميليون قرباني طلب آمرزش نمود.
با اين وجود موزه دولتي آشويتس لهستان در ژوييه سال 1990 همگام با مركز هولوكاست يادواشم اسرائيل تأكيد كردند كه رقم چهار ميليون نفر اغراقآميز بوده است و به همين علت ارجاع به آن از يادبود آشويتس برداشته شده است.
مقامات لهستان و اسرائيل، رقم احتياط آميز 1/1 ميليون كشته در آشويتس را اعلام كردند." ژان كلود پرساك" محقق فرانسوي در كتاب خود در مورد آشويتس خاطرنشان كرد كه حدود 775 هزار نفر در سالهاي جنگ كشته شده اند.
در نتيجه مي توان چنين عنوان كرد كه رقم شش ميليون در اعتراف بحث انگيز هس تبديل به رقمي مقدس شده است رقمي است كه بحث هاي بسياري در باره آن وجود دارد.
اينكه چرا اعترافات فرمانده اردوگاه آسويتش به زبان انگليس نوشته شده است در حالي كه اصلا وي انگليسي نمي دانسته است و چرا در اعترافات وي قطرات خون مشاهده مي شود؟
چرا داستانهاي بازماندگان در آرشيو موزه ها نگهداري مي شوند و در معرض ديد عموم قرار نمي گيرند؟
چرا كسي دلايل علمي مورخين را مبني بر اينكه از اتاقهاي گاز موجود در اردوگاهها نمي توان براي كشتار استفاده كرد، هنوز رد نكرده است؟
چرا در اردوگاهي كه ادعا مي شد اردوگاه مرگ مي باشد، بيمارستاني براي معالجه بيماران وجود داشته و اينكه چرا بيماران از افراد سالم در اين اردوگاه قرنطينه مي شدند كه اين اقدامات با ماهيت و طبيعت اردوگاههاي مرگ ناسازگار است.
و اينكه چرا هرگونه بحث، تحقيق وتفحص در باره اين موضوع منع شده است و آيا اين مساله سست بودن پايه هاي استدلال اين بحث را نشان نمي دهد.
به نظر مي رسد امروزه هولوكاست همان طور كه "نورمن فينكل استاين" استاد يهودي دانشگاه نورمن فينكل استاين - كه پدر و مادر وي از زندانيان دوران جنگ بوده اند- از اين مسئله به "صنعت هولوكاست" ياد مي كند به ممري براي كسب تجارت دولت اسرائيل تبديل شده است.
نظر شما