صالحي: به نتيجه مطلوب خواهيم رسيد

به گزارش خبرنگار سياسي " مهر" ، علي اكبر صالحي كه درجمع  مديران و كاركنان سازمان انرژي اتمي كشورمان به مناسبت هفته دفاع مقدس سخن مي گفت، دلايلي كه باعث جنجال اخير درباره برنامه هسته اي ايران شد و متعاقب آن هياهو وتبليغات مسموم كه عليه برنامه هاي هسته اي ايران به راه افتاد را تشريح  كرد و به تحليل آن پرداخت.
وي در ابتداي سخنان با قرائت آيه شريفه "ولا تهنوا و لاتحزنوا فانتم الاعلون ان كنتم مومنين"؛ (اندوهگين مباشيد، شما سرفراز و سربلنديد اما مشروط به اينكه مومن و متوكل باشيد) گفت: اين شرط سختي است كه انسان هم مومن و هم متوكل باشد.
صالحي گفت : از يك سال پيش كه مسايل هسته اي ايران به طور واضح درعرصه جامعه بين الملل مطرح شد مشخص شد كه اساسا اين مساله يك حركت سياسي است، حركتي كه از آمريكا و هم پيمانان اين كشور منشاء گرفته بود؛ حال بايد ديد آنها چرا اين حركت سياسي را به وجود آوردند و چرا روز به روز آن را تشديد مي كنند.
واقعيت اين است كه من نمي خواهم ، وارد وادي شعار و تعارف شوم ، همه مطلع هستيد كه  اوضاع خاورميانه در وضع بسيار آشفته ونگران كننده اي قرار دارد، همه مطلع هستيد كه عراق در چه وضعي قرار دارد، وضع افغانستان، مسائل فلسطين كه همگي مسائل بغرنج وپيچيده اي است، از ديد غرب تمام اين مسائل خواسته يا نخواسته ، بسته به اينكه از چه منظري به آن نگاه كنيم، در ايران قرارگرفته است. به اعتقاد آنها اگر بتوان با ايران تعامل كرد، تقريبا ميتوان گفت كه خاورميانه را ساكت و آرام كرد، لذا بايد ايران را به گونه اي تحت فشار قرار داد كه اين كشور نسبت به اصول حقه اي كه به آن اعتقاد دارد، از آن تنزل كند و با اين حركت سياسي كه غرب به راه انداخته مماشات كند. اگر آنها بتوانند خلل و تزلزلي در اصولگرايي حقه كشور ما وارد كنند آن وقت به اهدافشان رسيده اند و كليد طلايي خاورميانه و شرق را بدست خواهند آورد. لذا اين جنجالها و تبليغات مسموم را به راه انداخته اند تا ايران را وادار كنند از اصول خود دست برداشته و مماشات كند.

صالحي درباره قطعنامه شوراي حكام آژانس درخصوص ايران و بخشهاي بحث انگيز آن بااشاره به اينكه ايران با برخي از بخشهاي قطعنامه آژانس بين المللي انرژي اتمي مخالف بود، گفت : آژانس بين المللي انرژي اتمي نيز مانند هر نهادي داراي قانوني خاص است، آژانس متشكل از شوراي حكام ، مجمع عمومي ، مديريت آژانس واعضا است .
شوراي حكام 35 عضو دارد، جلسات آن هر سه ماه يك بار تشكيل مي شود و دليل نامگذاري آن اين است كه اين شورا ، اختيارحكميت دارد، مي تواند حكم صادر كند و مي تواند براي امور آژانس تعيين تكليف كند بر اين اساس نماينده هركشوري در آن ، در حقيقت حكم آن كشور است.
وي افزود : از 9 ماه پيش موضوع ايران مورد نظر شوراي حكام بود و در دستور جلسات مطرح بود ، ولي در دو شوراي اخير موضوع ايران به طور رسمي و تصريحي تحت عنوان "ايران و نظام پادمان "  وارد دستور جلسه شد .
وي افزود : در نشست سه ماه پيش ، آمريكا علاقمند بود كه موضوع ايران را به شوراي امنيت سازمان ملل متحد ارجاع دهد،  به اين خاطر كه  بتواند تمامي مسايل ديگر سياسي را هم درخلال موضوع هسته اي ايران وارد كرده و مشكل را يكباره با اين كشور حل كند.  

وي تاكيد كرد : خوشبختانه درشوراي قبلي توانستيم جلوي اين خواسته آمريكا را بگيريم و مانع از ارجاع مساله به  شوراي امنيت شويم.
اين بار آمريكا با پشتوانه بيشتري وارد ميدان شد واز سه ماه پيش تمهيدات لازم را انديشيد و فشارهاي فراواني به كشورهاي جنبش عدم تعهد وارد كرد؛ زيرا در شوراي حكام گذشته ما با كمك كشورهاي عدم تعهد توانستيم مقابل آمريكا بايستيم و در شوراي حكام مانع از ارجاع اين مساله به شوراي امنيت شويم، 19 عضو از 35 عضو جنبش عدم تعهد هستند.
دراين نشست شوراي حكام تجربه آمريكا بيشتر شده بود و جنبش عدم تعهد را بهتر شناخت و فشارهايي بر پايتختهاي آنها وارد كرد و اين بار عزم خود را براي ارجاع مساله ايران به شوراي امنيت جزم كرده بود. اما چند مانع دراين راه مقابل آمريكا قرار گرفت:
 مانع اول گزارش آژانس بين المللي انرژي اتمي درباره ايران بود، آژانس درگزارش دوم خود برخلاف گزارش گذشته خود ايران را به هيچ كوتاهي وقصوري متهم نكرده بود ، لذا گزارش، گزارش ملايمي بود و آمريكا نمي توانست با اتكاي به اين گزارش موضوع ايران را به شوراي امنيت ارجاع دهد. هرچند لابلاي گزارش عباراتي بود كه آمريكا سعي كرده بود با دستاويز كردن آنها استدلال خود را براي ارجاع مساله ايران اثبات كند اما نتوانست.
 موضوع دوم تجربه ايران بود. همانطور كه آمريكا در فاصله اين سه ماه تجربه اندوخته بود هيات ايراني هم در آژانس تجربه اندوخته بود و با شناخت نقاط ضعف و قوت طرف مقابل وارد ميدان شد، در اين بين ايران با استفاده از برگ برنده خود يعني جنبش عدم تعهد، اما به گونه اي ديگر و با همراهي برخي ديگر از كشورها، به ويژه يك كشور خاص توانست اين حربه آمريكا را خنثي كرد، لذا آمريكا از يك خواسته كه ارجاع موضوع به شوراي امنيت بود، عقب نشيني كرد و خواسته خود را در قالب قطعنامه بيان كرد؛ ما با نفس قطعنامه هم مخالف بوديم اما نه چندان، چون قطعنامه مي تواند هم خوب باشد هم بد، ولي چون به هرحال در افكار عمومي كشور قطعنامه يك عنوان ايجابي و مثبت نيست بلكه يك عنوان سلبي و منفي است ما سعي كرديم قطعنامه هم صادر نشود اما تلاش ما به جايي نرسيد و در نهايت اين قطعنامه صادر شد.
اما آنچه اهميت داشت اين بود كه  آمريكا علاقمند بود، محتواي قطعنامه بسيار شديد وتند باشد، خوشبختانه توانستيم اين خواسته آمريكا در ارتباط با قطعنامه را خنثي كنيم و تاثيرگذاري اين كشور را در تصميم آژانس را كاهش داديم و خواسته خود را تا حدود 50 درصد وارد محتواي قطعنامه كنيم.

وي افزود: صدور قطعنامه مراحل متعددي را طي كرد ، قطعنامه اول خواستار ارجاع موضوع ايران به شوراي امنيت بود كه با مخالفت ما آن را پس گرفتند، قطعنامه دوم لحني بسيار تند داشت. كشور آفريقاي جنوبي قطعنامه اي با لحن ملايم تري ارائه كرد ما هرچند با قطعنامه پيشنهادي آفريقاي جنوبي هم موافق نبوديم اما در عين حال لحن آن از قطعنامه اروپايي ها ملايم تر بود، اما بازهم ما فشار آورديم و مذاكرات را ادامه داديم بعد مجبور شدند دو قطعنامه را با هم تركيب كرده و قطعنامه آخري بدست آمد كه قطعنامه چهارم بود و مي توان گفت كه 50 درصد آراي ما در اين قطعنامه منعكس شد و 50 درصد از خواسته هاي آمريكا درنظر گرفته نشد. 
وي افزود : يكي از مهترين قسمتهاي قطعنامه كه جا دارد به آن اشاره كنم، اين است كه در قطعنامه اول " از ايران خواسته شده بود كه فعاليت هاي غني سازي اورانيوم خود را در نطنز متوقف كند". اما بعد از مذاكرت فراوان و فشارهايي كه وارد شد، پذيرفتند كه اين عبارت را به اين صورت تغيير دهند" از ايران مي خواهيم فعاليتهاي غني سازي اورانيوم را در نطنز متوقف كند - تا- ايران شرايط لازم را از نظر ايجاد زمينه شفاف سازي و جلب اعتماد جامعه بين الملل و امضاي پروتكل الحاقي فراهم كند".
يعني اينكه به طور ضمني پذيرفتند كه ايران مي تواند فعاليت هاي هسته اي خود را ادامه دهد مشروط به اينكه تكليف خود را با امضاي پروتكل الحاقي و جلب اعتماد جامعه بين الملل روشن كند، هرچند اين يك پيشرفت بود اما بازهم اين قطعنامه مورد پذيرش ما قرار نگرفت.

دكتر صالحي درمورد نحوه راي گيري براي قطعنامه در شوراي حكام توضيح داد: آمريكا خواسته ديگري هم داشت و آن اينكه علاقمند بود اين قطعنامه به صورت اجماع به تصويب برسد. يعني اينكه 35 عضو شوراي حكام كم و بيش با نظر اين كشور موافقت كنند، اجماع يعني وحدت نظر يعني همه يك جور فكر كنند و همه اعضا يك نظر در مورد مفاد قطعنامه داشته باشند اينكه يك نظر در مورد مفاد قطعنامه وجود داشته باشد.
از سال 1957 سال تاسيس آژانس وشوراي حكام يعني 38 سال پيش، آژانس همواره سعي كرده كه  قطعنامه ها در شوراي حكام با اجماع تصويب شود، خيلي كم پيش مي آيد ، كه قطعنامه اي به راي گذاشته شود وعلاوه بر اين شايد اولين بار است كه قطعنامه بدون راي به تصويب رسيد و اين شكل سوم است.

شكل اول ، اجماع است يعني اينكه  35 عضو بايد در مورد مفاد قطعنامه اتفاق نظر داشته باشند ، يعني همه بگويند ما استنباطي را كه همگان مي كنند، داريم؛ يعني ما همان استنباطي را از قطعنامه بكنيم كه آمريكااز قطعنامه دارد يا آمريكا همان استنباط را كه مثلا انگليس دارد داشته باشد.
لذا اگر قطعنامه با اجماع به تصويب مي رسيد ديگر هيچ جاي اعتراضي براي ايران وجود نداشت و مي گفتند چون اجماع صورت گرفته ايران بايد بند بند اين قطعنامه را اجرا كند و تفسير بردار هم نبود و ديگر ايران هيچ حق اعتراضي هم پيدا نمي كرد، اما ما نگذاشتيم اين قطعنامه از طريق اجماع يعني اكثريت آرا به تصويب برسد زيرا تعداد زيادي از كشورها با ما همراه بودند، پيشنهاد كرديم راي گيري نشود، زيرا اگر راي گيري مي شد در خلال راي گيري روي هر بندي از قطعنامه، كشورها اظهار نظر مي كردند و مثلا مي گفتند اين موضوع را به اين بند اضافه كنيم يا اين موضوع را ازفلان بند كم كنيم لذا در تبادل نظر در صحن شوراي حكام در نهايت جمع بندي رييس شورا،  نظر جمع  تصويب مي شد و لذا ديگر آن بند تصويب شده عملا تفسير بردار نبود زيرا همه مباحثات انجام گرفته و تمام تعديلات انجام گرفته بود  و پس از تعديلات بود كه اين بند به تصويب مي رسيد. 
اين هم به نفع ما نبود، چون جلوي تفسير را مي گرفت وخيلي از بندها ممكن بود كه تعداد آرايي كه مورد نظر ما بود را نياورد. ما ديديدم بهترين راه اين است كه بگوييم اين قطعنامه بدون اخذ راي به تصويب برسد، وقتي مي گوييم بدون اخذ راي ،  يعني ديگر مفاد قطعنامه  در معرض مذاكره و تبادل نظر قرار نمي گيرد  و اين مفهوم تصويب بدون راي گيري است، يعني رييس جلسه مي گويد قطعنامه پيشنهاد شده بدون راي گيري به تصويب گذاشته شود يعني بدون راي گيري تصويب شود و هيچ بحثي درباره قطعنامه نمي شود.

به اين صورت  بعد از اينكه قطعنامه تصويب شد آن وقت قطعنامه براي كشورها بازمي شود تا نظر بدهند؛ اين بار نظرات كتبي است، چون قطعنامه تصويب شده است و بحث و تبادل نظر معني ندارد . 
در خصوص اين قطعنامه ، 18 كشور از 35 كشور نظرات ايران و تفسير موردنظر ايران در بندها را به صورت كتبي دادند و اين تفسيرها ضميمه قطعنامه به عنوان سند نهايي ارائه خواهد شد. 
وي درپاسخ به اين پرسش كه به تفسيرها رجوع مي شود يا قطعنامه گفت: البته كه به قطعنامه، اما چنانچه به اين قطعنامه اعتراض حقوقي كنيم ، اگر مساله به حكميت برسد آن حكميت برمي گردد به تفسير آرا و آنجا سنگيني آرا به نفع ما است.
صالحي درباره برنامه هاي ايران براي شركت درنشست بعدي آژانس با جو سياست زده آن اظهار داشت: شوراي حكام آخر نوامبر جلسه دارد اينك مصلحت نيست برنامه هايمان را اعلام كنيم زيرا طرف مقابل مي خواهد بداند ما چه كاري مي خواهيم انجام دهيم ، ما مي گذاريم آن طرف دست خود را رو كند. اما بايد دقت داشت كه قطعنامه شوراي حكام بعدي بسيار پيچيده و فشرده تر و سخت تر خواهد بود و نتايج آن را ازحالا نمي توان پيش بيني كرد، زيرا در فاصله اين دوماه حوادث و تصميمات زيادي مي تواند اثرگذار باشد. حوادث منطقه و حتي مسائل انتخابات رياست جمهوري آمريكا مي تواند تاثيرگذار باشد و مي تواند اثرات واقعا عميق هم بگذارد.
ما در ايران كاري كه بايد انجام دهيم اين است كه با هوشمندي، دورانديشي، آينده نگري و مصلحت انديشي عمل كنيم، زيرا اين بار مساله بسيار پيچيده تر و بغرنج است كه كل حاكميت ملي و منافع ملي ما را مي تواند در معرض خطر قرار دهد. لذا يكي از بحرانهاي جدي مملكت است ولي چون ما درخلال اين 25سال بحرانهاي بسيار زيادي را پشت سرگذاشتيم بنده با توكل به خدا مي گويم ان شاء الله، ما با درايت، دورانديشي، متانت و هرچه كه نيازمند يك تصميم گيري صحيح باشد، يقينا مي توانيم به نتيجه مطلوب برسيم كه مورد رضايت خدا و مردم باشد.

نماينده ايران در آژانس بين المللي انرژي اتمي درباره واگذاري تصميم درخصوص فعاليتهاي هسته اي ايران به شوراي امنيت سازمان ملل گفت: ارجاع موضوع به شوراي امنيت به ندرت ممكن است، اولا به نظر البرادعي مربوط نيست بلكه به تصميم شوراي حكام مرتبط است، آژانس و البرادعي درباره آنچه يافته و ديده اند گزارش خود را به شوراي حكام ارائه مي دهند و اين شوراي حكام است كه نظر نهائي را اعلام مي كند، شوراي حكام مي تواند اينگونه نظر بدهد:
اول اينكه بگويد: اكنون وقت آن نيست كه اين مساله به شوراي امنيت ارجاع داده شود بايد مساله بايد در خود آژانس رتق و فتق شود.
همچنين ممكن است شوراي حكام بگويد الان وقت آن است كه موضوع را به شوراي امنيت گزارش دهيم نه اينكه ارجاع بدهيم. ميان گزارش دادن به شوراي امنيت و ارجاع  آن به اين شورا فرق است. گزارش يعني اينكه اتفاقات را گزارش مي كنند و آن موقع شوراي امنيت تصميم مي گيرد كه آيا موضوع را در خود نگه دارد يا دوباره براي ادامه كاربه آژانس ارجاع دهد.
در سومين حالت ممكن است شوراي حكام موضوع را به شوراي امنيت ارجاع دهد يعني شوراي حكام از خود خلع يد كند.
وي افزود: با توجه به اين شقوق براي اينكه شوراي حكام تحريك شود، اين فكر بايد بانياني داشته باشد، يعني شوراي حكام خود به خود نمي تواند چنين كاري كند، بنابراين بايد كشورهايي باشند كه بگويند ما معتقديم ايران همراهي نكرده و آن را مستند كرده به شوراي حكام ارائه و شوراي حكام با مباحثاتي در مورد آن به نتيجه برسد كه موضوع را يا بايد ارجاع دهد يا گزارش كند.

صالحي درباره اينكه آيا دراين صورت بحث حكميت معني پيدا مي كند، اظهار داشت: الان يك مهلت زماني در قطعنامه تعيين شده است، يك ماه ديگر بايد تكليف آژانس نسبت به اخذ اطلاعات مورد نظر از ايران روشن شود، اگر در اين مهلت به خاطر پيچيدگي اين مساله به يا هر دليلي آژانس نتوانست اطلاعات مورد نظر خود را تامين كند ، آن وقت است كه خود آژانس مي تواند مساله را ارجاع بدهد. اين وقت ما شاكي نيستيم خود آژانس گرفتار مي شود زيرا آخر اكتبر شده و به نتيجه نرسيده ، قطعنامه هم تكليف را روشن نكرده است، اينجاست كه به تفسير آرا مراجعه مي كنند كه اكثريت يعني 18 نفر از35 نفركه اين تفسير را نسبت به مهلت زماني داده اند كه مهلت زماني يك اشتباه است و آنگاه آژانس اجازه پيدا مي كند براساس اين تفسير كار خود را با ايران ادامه دهد.
وي در خصوص اينكه طبق قطعنامه آيا با پذيرش پروتكل مي توانيم به غني سازي اورانيوم ادامه دهيم ، گفت : هيچ ارتباط مشخصي يا روشني بين پروتكل و فعاليت هاي هسته اي ايران بخصوص در زمينه غني سازي به صورت قانوني نيست اما در قطعنامه به عنوان يك آرزو و خواسته آنها مطرح شده است يعني گفته اند، فعاليت هاي غني سازي ايران فعلا متوقف باشد تا  اينكه پروتكل الحاقي را امضا كند و اعتماد جهاني را جلب كند. 
صالحي بااشاره به اينكه طبق حقوق بين المللي هيچ كشوري را نمي توان وادار به پذيرش تعهدي كرد، گفت: همانطور كه درداخل كشور مجلس نمي تواند قانوني را بگذارد كه خارج از قانون اساسي باشد درآژانس بين المللي انرژي اتمي نيزهيچ مصوبه اي نميتواند مغاير  قوانين مادرNPT و اساسنامه  آژانس باشد.
لذا شوراي حكام نمي تواند احكامي را صادر كند كه خارج از روح قانوني و حقوقي NPT  و اساسنامه آژانس باشد ، حال اين قطعنامه از اين موارد است كه ما مي توانيم مثلا به ICG و دادگاه بين المللي لاهه بگوييم اينكه از ما خواستند پروتكل را امضا كنيم، اين خواسته، خواسته به حقي نيست براي اينكه طبق نظام هاي حقوقي جهان نمي توان كشوري كه داراي حاكميت ملي است را مجبور كرد كه پروتكل درخواستي را امضا كند، هيچ كشوري را نمي توان مجبور به امضاي بيانيه يا قطعنامه اي كرد ، ولي خوب در اين قطعنامه آمده كه ما توصيه مي كنيم ايران هرچه زودتر اين پروتكل را امضا كند، البته مهلت زماني ندادند و گفتند هرچه زودتر پروتكل را امضا كنيد.
صالحي درباره  پايان يافتن عضويت ايران درشوراي حكام آژانس بين المللي انرژي اتمي و تاثير گذاري آن بر تصميم هاي اين شورا درمورد ايران گفت: شوراي حكام داراي  35 عضو است ، 13 كشور عضو دائمي هستند ؛ از جمله 5 كشور داراي سلاح هسته اي  مثل آمريكا ، روسيه و چين، انگليس ، فرانسه ، 22 كشور ديگر هم در شوراي حكام عضو دوره اي هستند ، انتخاب به اين صورت است كه اساسنامه آژانس بين المللي انرژي اتمي دنيا را  به 5 قسمت تقسيم كرده است، ايران درقسمتي بنام "مزا" قرار دارد كه خاورميانه و غرب آسيا را در بر مي گيرد كه بيش از 20 عضو دارد. هر منطقه تعدادي از اعضاي خود را به شوراي حكام معرفي مي كند كه در حال حاضر اين كار به صورت دوره اي انجام مي شود. الان دوره ما تمام شده است. ايران و كويت  چون دو سال در شوراي حكام بودند ازشوراي حكام خارج شدند و به جاي ما پاكستان و يمن وارد شورا شدند.

وي افزود :  وقتي كشوري عضو شوراي حكام باشد عضوي  موثر به حساب آمده و مي تواند در مقابل خيلي از مسائل بايستد و درمواردي شورا را از اجماع بياندازد، همانطور كه ما با خروج از جلسه اخير شوراي حكام چنين كاري كرديم و اين به خاطر اعتبار موقعيت و عضويت ما در شوراي حكام بود.  اما درشرايطي كه ديگر عضو شورا نيستيم، در ماه نوامبر، مشكلاتمان به مراتب بيشتر خواهد بود. ما عضو ناظر خواهيم بود و به عنوان عضو ناظر اجازه سخنراني نداريم. البته ما قاطع خواهيم بود و فشار خواهيم آورد و نظرات خودرا اعلام خواهيم كرد. كما اينكه آن  زمان كه عضو ناظر بوديم اين كارها را كرديم، البته رييس جلسه مي تواند به ما اجازه صحبت كردن ندهد. آن موقع در شورا در خصوص ما صحبت خواهد شد و ما نمي توانيم از خودمان دفاع كنيم و اين شرايط بسيار بد و بغرنجي است و ما تلاش خواهيم كرد كه ان شاء الله خودمان را تحميل كنيم؛ تا حالا نشان داديم كه مي توانيم و خود را تحميل خواهيم كرد.
نماينده ايران در آژانس بين المللي انرژي اتمي درباره برخورد دوگانه آژانس بين المللي انرژي اتمي با مسائل هسته اي درجهان  تصريح كرد: اين موضوع توسط البرادعي دبيركل آژانس در گفتگو با روزنامه الاهرام مصر بيان شد وي در اين گفتگو اظهار داشته است، در دنيايي زندگي مي كنيم كه يك سري واقعيتهايي در آن وجود دارد ونمي توانيم از آن فراركنيم و بايد در اين عمل گرا باشيم، ضمن اينكه آرمانهاي خود راحفظ مي كنيم بايد در برخورد سياسي در امور مرتبط با مسائل سياسي، مساله عمل گرايي را فراموش نكنيم.
خيلي از نهادهاي بين المللي كنوني بعد ازجنگ جهاني بوجود آمده اند يعني بيشتر آنها بيش از 40 تا 50 سال عمر ندارند، زماني كه كشورهايي مثل ايران و حتي چين و هند در اقتدار نبودند كه بتوانند حرف خود را به كرسي بنشانند. اين  سازمانها ميراث 50 سال  پيش است و لذا اساسنامه آنها به گونه اي تنظيم شده كه يكجانبه گراست، يعني مي توانند در چارچوب اين اساسنامه معيارهاي دوگانه را خيلي راحت پياده كنند، كما اينكه تاكنون پياده كردند، مثلا اسراييل نه عضو NPT است نه عضو پادمان است دليل آن اين است كه خودرا به مدار قدرت غرب و آمريكا وصل كرده است ، ولي بر عكس ايران هم عضوNPT است هم قرارداد پادمان را امضا كرده و هم تا به حال شفاف عمل كرده ، ما شش بازرسي علاوه بر بازرسي عادي درچارچوب مقررات داشته ايم .
عليرغم تمام شفاف سازي ها و همكاري ما، مي بينيم كه متاسفانه فشار غربي ها بر ما هست ، اين نشان از معيارهاي دوگانه دارد، اين نشان مي دهد كه اساسنامه اين گونه نهادها متاسفانه به گونه اي تدوين شده كه اين اجازه را به آنها مي دهد كه اينگونه رفتار كنند. اميدواريم اين گونه نهادها بازنگري شود.