پیام‌نما

وَلَنْ تَرْضَى عَنْكَ الْيَهُودُ وَلَا النَّصَارَى حَتَّى تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ قُلْ إِنَّ هُدَى اللَّهِ هُوَ الْهُدَى وَلَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَاءَهُمْ بَعْدَ الَّذِي جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ مَا لَكَ مِنَ اللَّهِ مِنْ وَلِيٍّ وَلَا نَصِيرٍ * * * یهود و نصاری هرگز از تو راضی نمی شوند تا آنکه از آیینشان پیروی کنی. بگو: مسلماً هدایت خدا فقط هدایت [واقعی] است. و اگر پس از دانشی که [چون قرآن] برایت آمده از هوا و هوس های آنان پیروی کنی، از سوی خدا هیچ سرپرست و یاوری برای تو نخواهد بود. * * * از تو کی خوشنود گردند ای ودود! / از رهی، هرگز نصاری و یهود؟

۱۷ دی ۱۳۸۴، ۱۳:۵۴

يك مولف و پژوهشگر زبان و ادبيات فارسي در گفتگو با "مهر " :

بدون " فردوسي " سرنوشت زبان و ادب فارسي مبهم بود

بدون " فردوسي " سرنوشت زبان و ادب فارسي مبهم بود

دكتر ابراهيم خدايار - پژوهشگر زبان و ادبيات فارسي ، گفت : اگر از " فردوسي " در زمان و مكاني كه مي زيست ، توقع فردوسي بودن را داريم ، شاعر امروز ما نيز به لحاظ تعهد به زبان همان انتظارات را ايجاب مي كند .

عضو هيات علمي مركز تحقيقات زبان و ادبيات فارسي دانشگاه تربيت مدرس در گفتگو با خبرنگار فرهنگ و ادب مهر ، ضمن بيان اين مطلب افزود : معلوم نبود اگر فردوسي نبود ، سرنوشت زبان و ادب فارسي به چه شكل رقم مي خورد . اين موضوعي است كه درباره شاعر و اديب امروز نيز صدق مي كند و بايد ببينيم كه آيا شاعر امروزي هم مي تواند اين رسالت را به انجام برساند يا خير؟

دكتر ابراهيم خدايار تصريح كرد : ما نمي توانيم شعراي امروز خود را با حافظ ، فردوسي و نظاير اينها مقايسه كنيم ، ضمن اين كه گذر زمان نيز بسيار مهم است. در همين زمان نمي توان پيرامون امروز قضاوتي داشت.

وي رسالت بزرگ و اوليه شاعر را " خدمت به كلمه " عنوان كرد و گفت : ملكوت كلمه در شعر اتفاق مي افتد؛ زماني كه شعر، والا و فاخر سروده شود هم مضمون والايي به همراه دارد و هم زبان پاك و پالايش شده اي خواهد داشت.

مولف كتاب " از سمرقند چو قند "  در گفتگو با مهر اضافه كرد : پاك ترين زبان ها را در شعر مي توان جستجو كرد و اين همان پالودگي است كه شايد  نتوان در نثر مشاهده كرد. در شعر با نمونه هاي فراواني از اقتدار زبان برخورد داشته ايم كه مايه فخر و مباهات بوده اند. نمونه اش كلام فردوسي است كه باعث مي شود بگوييم ، معلوم نبود اگر فردوسي نبود چه مي كرديم و امروز با كدام زبان صحبت مي كرديم.

پژوهشگر زبان فارسي در حوزه آسياي ميانه، به وجود تشابهات و عناصر اقتباس شده  از شعر و زبان فارسي  در شعر نواحي ماوراء النهر اشاره كرد و به مهر گفت : امروزه در ماوراء النهر هم بهترين نوع زبان، زبان شعر است، در حالي كه در نثر اين اتفاق نيفتاده است. مي توان شعر را مهياترين و پاك ترين بستر و زمينه ممكن براي حادث شدن زبان تلقي كرد.

کد خبر 274672

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha