جامعه ورزش و بويژه جامعه كشتي كشورمان همه روز و البته اين روزها بيشتر به الگوبرداري ازغلامرضاتختي نيازمند است. او كه به قول دوستانش و آنها كه مي شناختندش ، غم مردم را غم خودش مي دانست اما اجل مهلتش نداد تا درخوشي ها و شادماني هاي اين مردم شركت كند و اين گل معطر و زيبا را از باغ جامعه چيد.
پورياي ولي را اگر امروزي ها نديده اند و داستان زندگاني اش سينه به سينه نقل شده ، تختي اما با اين مردم بود و خيلي ها او را از نزديك ديدند و دست ياري او را بر سر خود احساس كردند. زلزله زدگان بويين زهرا جوانمردي و فتوت" آقاتختي" را از ياد نخواهند برد، آن گاه كه او دركوچه و پس كوچه هاي تهران راه افتاد تا براي مصيبت ديدگان اعانه جمع آوري كند. مي گويند آقاتختي درميدان توپخانه ايستاد و سرش را پايين انداخت تا آنان كه مي خواهند به زلزله زدگان كمك كنند از بابت ميزان كمك خود چشمشان به چشم آقا تختي نيفتد و در مضيقه قرارنگيرند.
تختي همواره باماست. اكنون وقت آن است كه تختي هاي زمانه سربرآورند و چه خوب كه جامعه بيش ازيك تختي داشته باشد تا عدالت و جوانمردي برعرصه ورزش سايه گسترد. " بردن هدف نيست" ، اين روزها به يك شعارتكراري تبديل شده و ورزشكاران بعضا پاي ازحيطه انصاف بيرون گذاشته و روح پاك و بي آلايش ورزش را متالم و دردمند مي كنند. اما بهتر آن است كه انسانيت و جوانمردي جاي " رسيدن به هدف به هر قيمتي" را بگيرد و فضايي سرشار از گذشت بر ورزش حاكم شود.
سي و هشت سال ازغروب مردي مي گذرد كه او را به جرم دوست داشتن مردم به سالن كشتي راه نمي دادند. اوكه ازجنس مردم بود و همواره درقلب آنها باقي خواهد ماند. مرحوم غلامرضاتختي قهرمان و پهلوان كشتي كشورمان فردا ميزبان دل هايي است كه از رنج زمانه و ازپوچ بودن آن و از اين همه هياهو براي هيچ به نزدش مي آيند تا آرام گيرند. اما اي كاش سردي خاك بر آنها كارگرنيفتد و تا سال ديگركه قراراست دوباره در آرامگاه تختي حاضرشوند ، خوبي ها و جوانمردي هاشان پررنگ ترازگذشته شود.
ياد وخاطره تختي را گرامي مي داريم و به اميد روزي مي نشينيم كه كشتي گيران ما به جاي اينكه نخست درانديشه پيروزي باشند به مردانگي فكركنند و همچون تختي كه نامي نيك از خود به يادگارگذاشت بر قلب هاي دوستداران خود فرمانروايي كنند.
گروه ورزشي خبرگزاري " مهر" نيزهمچون ديگراركان جامعه سي وهشتمين سالگرد وفات جهان پهلوان غلامرضاتختي را گرامي مي دارد.
نظر شما