دكتر ابراهيم خدايار در گفت و گو با خبرنگار فرهنگ و ادب مهر ، با بيان اين مطلب افزود : برگزاري انجمنهاي فرهنگي ، چاپ كتابهايي به خط كشورهاي مختلف فارسي زبان ، ترجمه اشعار شاعران فارسي زبان و چاپ مجلات تخصصي در حوزه بررسي و تشريح تفاوت ها و شباهت هاي فرهنگي فارسي زبانان ، مي تواند به عنوان راهكارهاي تقويت زبان فارسي در مناطق مختلف آسياي ميانه مطرح شود.
وي در بيان تفاوت شعر كشورهاي فارسي زبان ، به جغرافيا و انديشه و باورهاي ديني و ملي خاص اين مناطق اشاره كرد و گفت : اقليم ها و قوميت هاي متفاوت ، ايدئولوژي ها و باورهاي گوناگون و ساير عوامل مربوط به هويت شعرا ، سبب جداسازي ناخود آگاه اشعار كشورهاي مختلف ، اما همزبان مي شود .
خدايارتاكيد كرد : از لابه لاي اشعار يك شاعر مي توان به مليت و قلمرو فرهنگي وي پي برد . حتي زماني كه شاعر كاملا جهاني مي انديشد و سعي در فراموش كردن مرز جغرافيايي كشور خود داشته باشد نيز اين ويژگيها قابل مشاهده و بررسي است.
وي در پايان به مهر ، اظهار داشت : شعر معاصر ايران از فرانسه و شعر همسايگان شمالي از روسيه گرفته شده و بر اين اساس با وجود دارا بودن خصلت ها و ويژگيهاي مشترك ، شعر ايراني به وضوح از شعر ازبك ، تاجيك و ديگر همسايگان شمالي كشور ما جدا و مستقل است .
نظر شما