پیام‌نما

الَّذِينَ أُخْرِجُوا مِنْ دِيَارِهِمْ بِغَيْرِ حَقٍّ إِلَّا أَنْ يَقُولُوا رَبُّنَا اللَّهُ وَ لَوْلَا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَهُدِّمَتْ صَوَامِعُ وَبِيَعٌ وَ صَلَوَاتٌ وَ مَسَاجِدُ يُذْكَرُ فِيهَا اسْمُ‌اللَّهِ كَثِيرًا وَ لَيَنْصُرَنَّ‌اللَّهُ مَنْ يَنْصُرُهُ إِنَّ‌اللَّهَ لَقَوِيٌّ عَزِيزٌ * * * همانان که به ناحق از خانه‌هایشان اخراج شدند [و گناه و جرمی نداشتند] جز اینکه می‌گفتند: پروردگار ما خداست و اگر خدا برخی از مردم را به وسیله برخی دیگر دفع نمی‌کرد، همانا صومعه‌ها و کلیساها و کنیسه‌ها و مسجدهایی که در آنها بسیار نام خدا ذکر می‌شود به شدت ویران می‌شدند؛ و قطعاً خدا به کسانی که [دین] او را یاری می‌دهند یاری می‌رساند؛ مسلماً خدا نیرومند و توانای شکست‌ناپذیر است. * * كسى كاو دهد يارى كردگار / بود ياورش نيز پروردگار

۱۷ خرداد ۱۳۹۴، ۶:۲۹

ضرورت ترغيب توليد مثل در حيات وحش برای جلوگيری از انقراض گونه ها

ترغيب توليد مثل در بين گونه هايي كه انقراض آن ها نزديك است بايد در حيات وحش صورت گيرد نه در اسارت.

به گزارش خبرنگار مهر، برنامه هاي تولید مثل در اسارت گونه های در معرض خطر انقراض آخرين راه حلي است كه براي جلوگيري از انقراض گونه هاي كمياب مانند ببر سوماتران و غزال پيشنهاد شده است. اما مطالعه جديدي كه در دانشگاه آنگلياي شرقي انجام شده و در ژورنال اكولوژي منتشر شده حاكي از آن است كه براي جلوگيري از انقراض گونه هاي ناياب در حيات وحش بايد روش هاي ديگري اتخاذ شود.

دكتر پل دولمن، محقق اصلي اين مطالعه، مي گويد: پژوهش ما فرضيه قديمي ترغيب توليد مثل در اسارت را به چالش مي كشد، چرا كه اين ايده هميشه درست نيست.

وي تاكيد مي كند كه توليد مثل در اسارت آخرين گزينه اي است كه براي گونه هاي در حال انقراض پيشنهاد شده است ولي اين روش براي برخي از گونه هاي خيلي مهم و معروف موفق عمل كرده است و در بسياري از موارد نتيجه خوبي نداشته است.

توليد مثل در اسارت، ممكن است به كاهش انگيزه براي بقا در حيات وحش منجر شده و عواقب فاجعه باري را به بار آورد. تحقيق فوق اهميت سنجش نتايج و عواقب احتمالي توليد مثل در اسارت و مقايسه آن با تلاش هاي مورد نظر براي حمايت از گونه ها در حيات وحش را نشان مي دهد.

کد خبر 2768747