" مجيد انتظامي " سازنده سمفوني " حماسه خرمشهر" ، در گفت و گو با خبرنگار هنري " مهر " ضمن بيان اين مطلب افزود: شما اين را از آمار سمفوني ها و قطعاتي كه در طي 15 سال بعد از جنگ درباره جنگ ساخته شده است، مي توانيد تشخيص دهيد.
وي گفت : تفاوت موسيقي جنگ با ديگر موسيقي ها در اين است كه شما ممكن است كه يك موسيقي خاص راجع به جنگ ايران و عراق بنويسيد و هيچ وقت هم آن را به مرحله توليد نرسانيد، ولي وقتي كه بحث توليد آن پيش مي آيد و هزينه استوديو و نوازنده و هزار و يك مسئله ديگر، شما خود به خود متوجه مي شويد كه توليد آن امكان پذير نيست ، مگر اينكه نهادي روي آن سرمايه گذاري كند. نهادهايي مثل وزارت فرهنگ وارشاداسلامي ، صدا و سيما و يا بنياد حفظ و نشر آثار و ارزش هاي دفاع مقدس. در غير اين صورت شما موسيقي را براي بايگاني شدن مي نويسيد .
وي در مورد جايگاه موسيقي جنگ در جامعه ما گفت : ما نبايد توقع داشته باشيم كه موسيقي جنگ در بين مردم جا باز كند و مردم ساعات يا دقايقي از روز را به شنيدن موسيقي جنگ اختصاص دهند، يا در ماشينشان به موسيقي هاي جنگي گوش كنند، از طرفي موسيقي جنگ هم مثل فيلم جنگ ، بسيار هزينه بر است ، نياز به يك اركستر كامل با سازهاي خاص اين نوع از موسيقي دارد و در صورتي كه اين هزينه ها توسط يك سازمان دولتي پرداخت نشود و از كليت كارحمايت نشود ، به موفقيت نمي رسد ، چون بخش خصوصي توان توليد اين موسيقي را دارا نيست.
وي در مورد چگونگي شكل گيري " حماسه خرمشهر" گفت: در ابتداي امر آنچه از من خواسته شد، يك سرود بي كلام 5 -6 دقيقه اي بود. بعد از اين گفت و گوهاي اوليه من يك سناريو نوشتم و به آنها گفتم كا حالا كه قرار است اين كار انجام شود، بهتر است كه آن را به صورت ماندگارتر اجرا كنيم. در حين انجام كار به من گفتند كه موسيقي بي كلام نباشد و كلام به آن افزوده شود، به صورتي كه براي مردم هم قابل فهم باشد و به عبارتي هضمش راحت تر باشد، همچنين پستي و بلندي هاي كار با كلام نشان داده شود. از اين رو روي سناريويي كه من نوشته بودم ، شعري گذاشته شد و آقاي " تحويلداري" روايت آن را به عهده گرفت.
"انتظامي " در ادامه افزود: اين موضوع تجربه اي شد براي اينكه اين نوع كارها شروع شود، اما متاسفانه بعد از آن فقط دو كار ديگر از اين قبيل انجام شد و اين تجربه ها در حد همين دو كار باقي ماند. در حالي كه حتي اگر در سال يك كار هم انجام مي شد ، تا به حال ما حداقل 15 سمفوني و قطعه موسيقايي براي جنگ داشتيم. اما متاسفانه در ايران همه كارهاي ما به صورت مقطعي انجام مي شود. تصميم مي گيريم كه براي سالروز حماسه خرمشهر يا هفته بزرگداشت دفاع مقدس موزيك بسازيم، متوجه مي شويم كه گران است ، پس نمايشگاه عكس برگزار مي كنيم ، يا همان موسيقي هاي گذشته را تكرار مي كنيم. ما فقط به فكر مناسبت ها هستيم و هيچوقت كار اساسي و زير بنايي انجام نمي دهيم.
آهنگساز سمفوني " حماسه خرمشهر " دليل اين سطحي نگري و انجام نشدن فعاليت ها به صورت زير بنايي را نا آشنايي مسئولين امر هنر با مقوله هنر و هنرمند خواند و افزود: به نظر من چون مسئولاني كه كار مي كرده اند و يا در حال حاضر كار مي كنند با هنرمند از نزديك در ارتباط نبوده اند و يا مشاوريني داشته اند كه به آنها خط فكري درستي نداده اند، اين وضعيت پيش آمده است، شايد اگر مسئولان از بين هنرمندان انتخاب مي شدند يا لااقل از افرادي كه با اين هنرها از نزديك آشنا هستند، بسياري از مشكلات پيش نمي آمد. شايد اگر شناخت درستي از موسيقي جنگ داشتند كار با سه قطعه به پايان نمي رسيد. مشكل ما با عدم شناخت اين مسئولان از موسيقي است. اگر اين شناخت بود ، هرگز اوضاع موسيقي كشور اينطور نبود.
نظر شما