اين شاعر درگفتگو با خبرنگار فرهنگ و ادب مهر، با بيان اين مطلب گفت : ما صاحب تمدن و فرهنگ فاخري هستيم و اگر بخواهيم مطابق رسم رايج شده ، به روابط و دسته گرايي بيش از نقد و توجه به ذات اثر بپردازيم ، خودمان با دست هاي خويش ضربه هاي جبران ناپذيري را بر پيكره فرهنگ وارد آورده ايم.
وي با اشاره با كتاب هايي كه تحت عناوين مختلف و با پسوندهاي تحقيقي و پژوهشي ، تنگ نظرانه و سهل انگارانه به حذف و چشم پوشي نام برخي شاعران و هنرمندان معاصر اقدام مي كنند افزود : نسل من و امثال من ، زماني كه وارد جهان شعر شديم ، خود دلبسته نام بزرگاني چون نيما و شاملو و اخوان ها بوديم و زماني كه از بزرگان خطايي را مشاهده كنيم، خواه ناخواه مايوس و نااميد شده و نگاهمان دستخوش دلسردي و آسيب قرار مي گيرد.
اين شاعر با اعلام اين مطلب كه اخيرا اشعاري از او بدون ذكر نام شاعر در كتاب " هزار و يك شعر " كه توسط محمد علي سپانلو گردآوري شده ، درج گرديده است اظهار داشت : چهار شعري كه از من در اين كتاب به نام شاعر ديگري ثبت شده ، پيش از اين توسط آقاي سپانلو مورد تمجيد و استقبال قرار گرفته بود و با اين كه ما و اغلب شاعران با هم روابطي نزديك و بي گسست داريم ، نمي دانم چرا حرفي از اين اقدام به ميان نيامد و كسي در جايي از اين اشتباه يا سهل انگاري سخن نگفت.
شاعر كتاب " من، تو، مقصر ويرگول است " ادامه داد : اين كه كسي از شعر يا اثري لذت برد و آن را حاوي معيارهايي مقبول دانست ، دليل بر آن نيست كه شعر را به نام خود يا كس ديگر ثبت كند و يا حتي اسم صاحب اثر را ناديده بگيرد. چنين اقدامي نه لطمه اي به من و نه به گردآورنده كتاب وارد نمي كند بلكه بيشترين آسيبش متوجه همان فرهنگي است كه بايد براي آن دلسوزي كرد و بر از دست رفتن صداقت ها و برجستگي هايش غبطه خورد.
اين شاعر از عدم توجه كتاب " هزار و يك شعر " به درج اشعار برخي شاعران معاصر انتقاد كرد و گفت : اگر پاره اي اسامي و آثار را در كتابي كه آنتولوژي شاعران ايران است از قلم بيندازيم ، خواه ناخواه تصور گروه گرايي و جبهه گيري هاي خاص در ذهن ايجاد مي شود. مي توان با تامل و تحقيق بيشتر ، باقي آثار را نيز يافت و آنها را هم مورد توجه قرار داد. در واقع چيزي كه از همه اين اتفاقات و حتي خود شعر مهمتر است ، حضور صداقت، يكرنگي و توجه به ذات و ماهيت فرهنگ است كه اگر ناديده اش بگيريم، اساس كار دچار لطمه هاي جدي و جبران ناپذيري مي شود.
منيره پرورش درادامه به مهر گفت : كار را نبايد با دوستي ها و روابط همراه وممزوج كرد . اگر شعري ضعيف است و از آن به جهت رعايت ملاحظات و تعارف ها تمجيد مي كنيم ، جز دروغ و تظاهر كاري نكرده ايم . اين رفتار به طور قطع بن مايه و نقاط ضعف و قوت شعر را پنهان ساخته و عملا خيانتي در حق صاحب اثر و شعر او محسوب مي شود؛ چرا كه جلوي اشتباه همديگر را گرفته و تعارف را جايگزينش ساخته ايم.
وي از محمد علي سپانلو و ساير شاعران به عنوان دوست وهم صنف خود ياد كرد و افزود : من از هيچ كس گلايه و شكوه اي ندارم و الفاظي چون سرقت ادبي را بسيار غيرحرفه اي وغير اخلاقي تر از آن مي دانم كه در ساحت هنر و شعر و ادبيات از آن استفاده كنم.
اين شاعر در پايان ضمن اظهار اميدواري از اين كه چنين اتفاقاتي در امر تحقيق و پژوهش هيچگاه رخ ندهد و فرهنگ و صداقت و اخلاق حرفه اي به واسطه پيروي از اهداف سودآور تجاري پايمال نشود يادآور شد : در خانواده اي كه روابط نزديك و تنگاتنگ بر آن حاكم است شايسته است درصد خطا و اشتباهات را پايين بياوريم و زماني هم كه اشتباه و خطايي به وقوع پيوست به احترام يكديگر آن را پذيرفته و اعلام نماييم تا حقي از كسي پايمال نشود.
به گزارش مهر، كتاب " هزار و يك شعر " را چندي پيش محمد علي سپانلو از سوي نشر كاروان منتشر كرد كه در آن اشعار " دوشيزه ترس " ، " به من بگو " ، " ايران " و " هوس سپيد " از منيره پرورش با نام پگاه احمدي درج گرديده است .
نظر شما