به گزارش خبرگزاري "مهر" ، چندي پيش ژنرال ولاديمير ماسورين فرمانده نيروي دريايي روسيه خبر از نظر مساعد چهار كشور از پنج كشور حاشيه درياي خزر با طرح تشكيل نيروي ضربت مشترك دريايي داد .
اين طرح امنيتي دريايي با نام اختصاري موقت "كاسفور" براي نخستين بار در ماه جولاي سال 2005 توسط مسكو بيان شد و تاكنون به غير از تركمنستان بقيه كشورهاي با آن موافقت كرده اند . بر اساس اين پيشنهاد كشورهاي ساحلي مي توانند عمليات دريايي مشترك ، تبادل اطلاعات ، ايجاد مراكز هماهنگي ، همكاري در آموزش و مهمتر از همه نظارت بر رفت و آمد سواحل دريايي را انجام دهند .
تركمنستان از بين كشورهاي اطراف خزر با ديده احتياط به طرح هاي روسيه مي نگرد و هنوز پاسخي به اين همكاري نداده است.عصر حاضر كه عصر همكاري هاي همگرايانه ناميده شده است كشورها نمي توانند در حاشيه و انزوا قرار گيرند و در عين حال برهه كنوني عصري نيست كه بتوان ايده اي را به آساني به كشوري تحميل كرد و كشورها با كنكاش در مفاد عهدنامه ها مي توانند در صورت ايده ال نبودن آن را رد كنند .
ارزيابي مهر بر اين است ، از آنجا كه موافقتنامه هاي امنيتي مشابه نظير توافقنامه ( black sea force ) كه در درياي سياه با مشاركت كشورهاي بلغارستان ، تركيه ، روماني ، روسيه ، گرجستان و اوكراين تشكيل شده و با كارايي خوبي روبرو شده است ، ايجاد توافقنامه اي مشابه در درياي خزر، مي تواند منشا كاركردهاي مثبت در سطح منطقه باشد و نتايج مهم زير را به همراه داشته باشد .
* با توجه به اينكه كشورهاي ساحلي درياي خزر هنوز نتوانسته اند در مورد رژيم حقوقي اين دريا به توافق برسند ، همكاري در زمينه هاي تك بعدي مثل مسائل امنيتي و زيست محيطي و نظاير آن مي تواند يك گام تمريني براي اين دسته از كشورها به منظور دستيابي به يك توافقنامه جامع محسوب شود .
* از سال 1990 با خارج شدن كنترل جمهوري هاي شوروي سابق از حوزه مركزي مسكو ، منطقه دچار تحولات اساسي از حيث بروز برخي ريسك ها و مخاطرات سياسي و اجتماعي شد كه براي جلوگيري از اثرات سوء اين مخاطرات در سطح جوامع كشورهاي منطقه نياز به استفاده از قوه قهريه براي مقابله جويي احساس مي شود . قاچاق سلاح مواد مخدر و انسان ، مشروبات الكلي ، برداشت بي رويه از منابع پروتئيني ، قاچاق چمداني اورانيوم ، تجاوز به حريم دريايي كشور همجوار براي صيد ماهي مخاطراتي هستند كه ضريب امنيتي را در منطقه كاهش داده اند .
* تصميم برنامه ريزان ناتو در گسترش به شرق در عين اينكه مي تواند براي جمهوري هاي خواستار عضويت در ناتو امنيت را به همراه آورد ولي در عين حال براي كشورهايي كه خواهان عضويت در ناتو نيستند و خط مشي مستقلي را دنبال مي كنند مي تواند محل مناظره و اختلاف آراء شود . لذا تشكيل يك گروه همكاري دريايي امنيتي مي تواند از بروز اختلافات ميان كشورهاي ساحلي خزر را با منشور تهاجمي ناتو كه تعرض به يك كشور عضو را تعرض به تمام كشورها مي داند جلوگيري كند و كشورهاي ساحلي درياي خزر هرگونه اختلافات را در چارچوب گروه همكاريهاي مشترك "كاسفور" جستجو كنند تا در آينده با گسترش ناتو به شرق از تنش بين اين سازمان نظامي و كشورهاي منطقه جلوگيري شود .
نظر شما