پرویز گرشاسبی در گفتگو با خبرنگار مهر، افزود: عدم توجه به مدیریت جامع حوزه های آبخیز مهمترین علت بیابانی شدن اراضی کشور در سالهای اخیر است به طوری که در حال حاضر میزان بیابان زدایی و بیابان زایی در کشور سالانه با هم برابر شده است.
به گفته وی، سالانه حدود ۵۰ هزار هکتار در کشور بیابان زایی رخ می دهد که علت عمده آن برداشت بی رویه از سفره های آب زیرزمینی و استفاده بیش از حد از خاک است.
معاون سازمان جنگل ها و مراتع اظهار داشت: از ۱۶۴ میلیون هکتار مساحت کشور، ۳۲ میلیون هکتار آن در محدوده بیابانی قرار دارد که از این میزان حدود ۷ میلیون هکتار آن کانون بحرانی هستند.
به گفته وی، چنانچه در کنار یک اکوسیستم بیابانی جاده ها، صنایع و فرودگاه ها استقرار یابند موجب افزایش حمل ماسه های بادی شده و اکوسیستم بیابانی را تبدیل به کانون بحرانی می کنند.
گرشاسبی با بیان اینکه بر اساس برنامه پنج ساله پنجم می بایست سالانه ۵۰۰ هزار هکتار از کانون های تولید ریزگرد در کشور توسط سازمان جنگل ها و با همکاری دیگر دستگاه ها از جمله وزارت نفت مهار شود، تصریح کرد: متاسفانه به دلیل کمبود بودجه، درصد بسیار کمی از این میزان سالانه بیابان زدایی می شود بطوریکه در ۵۰ سال اخیر از ۷.۵ میلیون هکتار کانون های بحرانی بیابانی تنها یک سوم آن یعنی حدود ۲.۵ میلیون هکتار احیا شده است.
به گفته وی، برای اینکه سالانه بتوان ۵۰۰ هزار هکتار کانون ریزگرد در کشور را بیابان زدایی کرد به اعتباری حدود ۲.۵ میلیارد تومان در سال نیاز است که تاکنون این اعتبار هرگز تامین نشده است.
نظر شما