به گزارش خبرگزاري مهر ، روابط عمومي راهن آهن جمهوري اسلامي ايران در پاسخ به مطلب مورخ 4/11/84 مندرج در خبرگزاري مهر با عنوان " بافت فرسوده جنوب غرب تهران وقوع فاجعه انساني را هشدار " مي دهد ، توضيحاتي ارايه داده است.
در ابتداي توضيحات راه آهن آمده است: با عنايت به سير تحول شهر تهران و ايجاد خطوط راه آهن تهران - تبريز و تهران - اهواز كه با قدمتي بيش از 70 سال بين سالهاي 1306 تا 1337 احداث گرديده است ، شهر تهران را در مقام پايتخت كشور به عنوان كانون اتصال خطوط اصلي شبكه حمل و نقل ريلي در آورده است.
اين در حالي است كه در سالهاي 1306 تا 1337 ، مناطق 16، 17، 18 و 20 به طور كلي خالي از سكنه بوده و زمينهاي اطراف ايستگاه و خطوط راه آهن به باغات و زمين هاي باير اختصاص داشته و شهرداريهاي مناطق فعلي نيز تاسيس نشده بودند.
در ادامه عنوان شده است: استقرار خطوط راه آهن و نيز ايستگاه اصلي شهر در ابتدا مبتني بر اصول و قواعدي ريشه دار و مستند بوده است. ليكن تغييرات شتابناك همراه با توسعه كالبدي شهر بدون رعايت مقررات و آيين نامه هاي معماري و شهرسازي و ساخت و ساز در حريم راه آهن ، منجر به توسعه ناهمگون و بي رويه در اين مناطق گرديده است و نه تنها مشكلات فرهنگي ، بهداشتي و امنيتي براي ساكنان ايجاد نموده ، بلكه باعث ايجاد مزاحمت و وارد آمدن خسارات سنگين به تاسيسات حمل و نقل ريلي راه آهن گرديده است.
روابط عمومي راه آهن اعلام كرد: در خصوص برآورد اوليه احداث تونل يا پل يا تغيير مسير حداقل اعتباري بيش از 500 ميليارد ريال و مدت زمان 5 سال نياز خواهد بود تا پروژه اجرا گردد و اين در حالي است كه مشكلات عديده اجرايي و بهره برداري نيز وجود خواهد داشت كه بايد در شوراي فني راه آهن وزارت راه و ترابري مورد بررسي و تصويب قرار گيرد.
از سوي ديگر ، با توجه به افزايش قطارهاي مسافري و راه اندازي قطارهاي ترن ست ، احداث خط دوم محور تهران - تبريز به شدت مورد نياز بوده و عدم اجراي آن با توجه به اينكه در حال حاضر راه آهن پاسخگوي نيازهاي روزمره مردم در بخش مسافر نيست باعث تشديد بروز مشكلات فراوان در شبكه سراسري و سرويس دهي به مسافرين خصوصا قشر زحمتكش و كم درآمد جامعه خواهد بود.
همچنين ، در ارتباط با ازدحام و شلوغي و رفع آلودگي هاي زيست محيطي و مشكلات مطروحه ديگر بايد توجه داشت: شهر نيازمند داشتن يك شبكه پيوسته تركيبي بين مترو، قطارهاي سراسري و پايانه هاي مسافري است كه با عنايت به افزايش روز افزون خودروهاي گوناگون سبك و سنگين و مشكلات عديده ترافيكي ، چاره اي جز توسعه شبكه سراسري حمل و نقل ريلي درون شهري و برون شهري وجود ندارد و حتي با حذف خطوط ريلي موجود ، نياز به احداث خطوط قطارهاي سبك جهت حمل مسافر در درون شهر وجود دارد و اين موضوع ارتباطي به حل مشكلات منطقه نخواهد داشت.
در بخش ديگري از توضيحات روابط عمومي راه آهن آمده است: با عنايت به سياستهاي گذشته و حال به دليل ناپايداري و ناكارآمدي طرحهاي جامع و ساماندهي شهر تهران و عدم تداوم در برنامه ريزي هاي راهبردي از سوي متوليان امور شهري نه تنها توفيقي در حل معضلات و رفع نابساماني موجود شهر تهران به طور كامل به دست نيامده ، بلكه امروزه شاهد به وجود آمدن مناطق فرسوده شهري و حاشيه نشين جنوب شهر هستيم كه با توجه به حاشيه نشيني و شكل گيري بافت هاي ناهمگون در اطراف و كناره خطوط راه آهن كه از ساليان قبل شروع و تاكنون ادامه داشته است ، چنانچه به اين پديده به صورت علمي و برنامه ريزي شده و شكلي جامع برخورد نگردد مطمئنا مشكلاتي كه هم اكنون با آن مواجه هستيم غير قابل مهار خواهد بود و در آينده حاشيه نشيني از شتاب بيشتري برخوردار خواهد شد.
به عبارتي حل مشكلات كلان و ملي در كشور از جمله راه آهن صرفا در همكاريهاي بين سازماني و نهادهاي دولتي و خصوصي امكان پذير است. لذا ، بايد از طرح مسائل غير مهندسي و مطرح نمودن طرحهاي غير كارشناسي در سطح جامع و منطقه در خصوص حذف خط آهن و انتقال آن به محور ديگر بدون بررسي راهكارهاي فني و اقتصادي توسط مشاورين ذي صلاح خودداري نمود كه مي تواند عواقب خطرناكي به دنبال داشته باشد.
به گزارش مهر ، راه آهن آورده است: با توجه به ويژگيها و نارسايي هاي خاص منطقه 17 تهران ، از جمله تراكم بالاي جمعيت و وسعت كم سطح سرانه و فرسودگي و فشردگي شديد بافت با خطر انهدام و ناپداري زياد در مقابل آسيب زلزله به لحاظ ساختار زيربنايي ضعيف و بارگذاري نامعقول و تداخل شديد كاربريهاي اراضي و ناهمگن و استقرار واحدهاي صنعتي مزاحم در منطقه و عدم تامين امكانات متناسب با نيازهاي اقشار جمعيتي و كمبود فضاهاي باز ، فضاهاي سبز شهري و خدمات عمومي و شرايط نامطلوب محيطي و عدم وجود سيستم رفع آبهاي سطحي مناسب و فاضلاب در منطقه به لحاظ موقعيت جغرافيايي ، پيشنهاد مي گردد با استفاده از تجارب ديگر كشورها به منظور حل ترافيك شهري و ساير مشكلات با احداث خطوط كمربندي با خطوط مواصلاتي ، شهر را از ترافيك نجات داده و با ايجاد تعامل بيشتر بين شبكه ريلي و بافت شهري كمربندي ها را به صورت يك رينگ خارج از شهر ساخت و در تداوم اين وضع چنانچه با توسعه تدريجي شهر بعد از چندين سال اين كمربندي ها در داخل شهر واقع گردند به راحتي مي توان با احداث كمربندي هاي بزرگتر و ايجاد خطوط انشعاب اين كمربندي ها را به هم متصل و به صورت يكپارچه عمل نمود.
شبكه راه آهن در بسياري از كشورها با توجه به مراتب فوق از چندين محور مختلف به صورت چند خطه به سوي پايتخت دسترسي دارند و اغلب اين محورها با عبور از انواع زيرگذر ، روگذر و پل هاي هوايي از مركز شهر عبور نموده و سپس وارد كمربندي ها شده و در محورهاي منشعب از شهر خارج مي شوند .
در اين زمينه راه آهن جمهوري اسلامي ايران با عنوان يك ارگان خدمت دهنده به شهر و شهروندان معتقد به حل مشكلات موجود شهر تهران خصوصا حواشي شبكه ريلي بوده و همواره آمادگي خود را جهت همكاري و حل مشكلات كلانشهر تهران اعلام مي دارد.
نظر شما