تقسيم امور به عرفى و قدسى اشتباه است/ چند پرسش از مبانی مدرنیته

به گزارش خبرگزاری مهر، صوت حاضر فایل سخنرانی از حسن رحیم پورازغدی با موضوع دموکراسی است که متن قسمتی از آن نیز تقدیم حضور می شود:

اسلام آمده است براى نفى مادي گرايى، براى نفى الحاد و براى اينكه بگويد همه عرصه هاى سياسى و اقتصادى و اجتماعى، با اخلاق و عدالت و حقيقت و فضيلت گره خورده است. اسلام آمده است تا بگويد تقسيم امور به عرفى و قدسى غلط است. همه امور عرفى مي توانند قدسى باشند و تفكيكى بين امور مادى و معنوى وجود ندارد.

آمده است بگويد، اين طور نيست كه دو ساعت حضور يكشنبه شما در كليسا، حريم قدسى و بقيه هفته حريم عرفى باشد. ما در اسلام تفكيكى بين امر قدسى و عرفى نداريم. اسلام براى مبارزه با اين تفكر آمده، چه در غالب قبيله گرايى مشركانه بت پرستانه هزار و چهارصد سال پيش شبه جزيره عربستان، چه در غالب مدرن اش در لندن و پاريس و واشنگتن، فرقى ندارد...

عده ای مي گويند كه هبوط آدم از بهشت به طبيعت، شروع سكولاريزاسيون بوده و اين مشيت الهى است و شما كه با دين زدايى مقابله مي كنيد، زحمت بيخودى مي كشيد و دست و پاى مذبوحانه مي زنيد.
يادم ميايد بچه بودم و گاهى در جلسات كتب و مقالاتى را به طور پراكنده مي خواندم، يادم هست عين همين عبارات را، استالين به كار مي برد. مي گفت دوره دين و اين قبيل مسائل گذشته است و دين دارد به فاضلاب تاريخ مي رود... . ما به فاضلاب تاريخ نرفتيم اما مجسمه لنين و استالين به فاضلاب مسكو رفت، ديديم كه تا سينه در فاضلاب مسكو فرو رفته.

غربى ها هم الان مشابه همان حرفها را ميزنند، شما سخنان بوش و بلر و تئوريسينهاى حاكميت آمريكا را ببينيد، كم و بيش مي گويند كه اين دوره، دوره گذار است و شما هم كارى نمي توانيد بكنيد، يعنى اينكه اگر بخواهيد خلاف جريان اين سيلاب حركت كنيد، دست و پايتان مي شكند، كارتان تمام است، اين دوره گذار تاريخى قهرى غير قابل مقاومت تاريخ به سمت سكولاريزه شدن است و نظام سرمايه دارى و ليبرال دمكراسى ايستگاه آخر قطار تاريخ است...

حالا داريم اين حرفها را مي شنويم، اميدوارم سى چهل سال ديگر را هم ببينيم كه چه خواهد شد و به آنهايى كه مي گويند هبوط آدم، شروع سكولاريزاسيون است، مي گوييم شروع نبوت هم كه همزمان با هبوط آدم به زمين بود، شروع مبارزه با قداست زدايى از عالم و آدم است...

توجه داشته باشيد كه دعواى اصلى كجاست؟ دعواى اصلى بر سر تروريسم و راديكاليسم و انرژى هسته اى و ... اينها نيست، نزاع اصلى از اين جايى كه من ميگويم شروع مي شود، در فرهنگ اسلام، طبيعت در ذيل ماوراء طبيعت تعريف مي شود، نه در تقابل با آن، ما مجبور به انتخاب بين طبيعت و ماوراء طبيعت نيستيم، بر خلاف غرب كه مجبور بود اين انتخاب را بكند و در دوره قرون وسطى يك طرف را چسبيد و در دوره رنسانسبه بعد هم طرف ديگر را چسبيد و اين همان تضادى است كه در غرب هنوز وجود دارد.