مقاله اخلاق و قانون؛ سازگاری و ناسازگاری ارائه شد

به گزارش خبرگزاری مهر، چکیده این مقاله به شرح زیر است:

اخلاق و قانون (همچنین منطق و زیبایی شناسی) به علوم ارزشی (که قواعد اندیشیدن و عمل را تعیین می کنند) مربوطند، نه به علوم توصیفی؛ به عالم بایسته مربوطند نه به عالم موجود. به دانش «آنچه باید باشد» مربوطند نه دانش آنچه هست.

بنابراین این دو علم مبتنی بر مشاهده و تجربه نیستند بلکه مشتمل بر اصولی هستند که رفتار انسانی را تعیین می کنند. چرا که علمی که مبتنی بر مشاهده و تجربه است، چنانکه هیوم می گوید، نمی تواند «دانش آنچه باید باشد» بشود. دورکیم، قانون ارزشی را چنین تعریف می کند: تأکیدی عام بر ضرورت وجودی منطقی، اخلاقی و زیبایی شناختی است.

بنابراین قانون ارزشي، قانوني است که به پیروی از رفتاری خاص، حکم می¬کند. درون این وصف عام از قوانین رفتار، واقعیت های اخلاقی به عنوان مجموعه ای فرعی شکل می گیرند. پس قانون و اخلاق دو نوع با جنسی واحدند.