به گزارش خبرنگار تئاتر"مهر"، مظفر قربان نژاد، با سابقه طولاني در شهادت خواني تعزيه، ضمن بيان اين مطلب گفت : تعزيه اي كه امروز اجرا مي شود از ايده آلش دور است. مهمترين مشكلي كه ما داريم  وقت و زماني است كه به ما اختصاص داده اند. زمان يكساعت و نيم كه ما داريم اصلا مناسب تعزيه نيست . براي ما ميزانسني را تعيين كرده اند كه  با ساختار اجرايي تعزيه منافات دارد.

وي افزود :  يكي از تماشاگران به ما گله مي كرد كه چرا تعزيه حرّ را يك ساعته اجرا مي كنيد؟ مردمي كه در اين سرما مي آيند، مردم تعزيه هستند. براي همين با هر شرايطي مي نشينند و تعزيه گوش مي دهند.

 وي درپاسخ به اين سوال كه امروز تعزيه ها بايد با زندگي مردم همگام باشند و در زمان كمي خوانده شوند گفت : من با شما موافقم. ولي بايد براي اين مسئله فكري شود و با محدود كردن درست شعرها و قصه ها به اين مهم دست يافت. با حذف نسخه هاي تعزيه كه نمي توان تعزيه به روزي داشت. اين هم كار يك روز دو روز نيست، بلكه بايد هفته ها و ماه ها متخصصان و تعزيه خوانها بنشينند واين مسئله را عملي كنند.

قربان نژاد افزود : : سال 61، همين جا و در دهه هجرت ما تعزيه مي خوانديم . آن موقع مصاحبه اي كردم و گفتم : تعزيه نياز مبرمي به يك سازمان و تشكيلاتي مستقل دارد تا آنجا بتواند جا بگيرد و همه كارهاي مربوط به خود را انجام دهد.

وي ادامه داد : اگر تحقيقي قرار است بشود همانجا بشود و اگر تدريسي قرار است صورت بگيرد آنجا مكان خوبي است. ولي همه اينها در حد حرف باقي مي ماند تا به امروز. وقتي كسي دلش به حال تعزيه نمي سوزد، چطور مي شود براي پيشرفت آن كاري انجام داد؟

به گزارش "مهر"، طرح انجمن تعزيه سالهاي دور توسط مرحوم استاد هاشم فياض تدوين و كامل شد. ولي از آن سالها تا به امروز هيچ اتفاقي مهمي مبني بربه تحقق رساندن اين انجمن صورت نگرفته است و تعزيه كه قابليت اجرا در طول سال را دارد، تنها در ايام محرم مورد توجه مسئولين قرار مي گيرد.