به گزارش خبرنگار مهر، هوشنگ کامکار آهنگساز آلبوم «کوچ بنفشه ها» در ابتدای مراسم رونمایی این اثر که شنبه ۲۵ مردادماه در فروشگاه شهر کتاب مرکزی برگزار شد، توضیح داد: این آلبوم مجموعه ای از آثار موسیقایی من است که آنها را به پاس احترامی که برای استاد محمدرضا شفیعی کدکنی قائل هستم کار کرده ام. من در سالهای جوانی زمانی که در سنندج زندگی می کردم با کتاب «در کوچه باغ ها نیشابور» آشنا شدم و زمانی که به دانشگاه تهران آمدم به دلیل جو روشنفکری که در آن سالها وجود داشت این علاقه به شعر را از دست ندادم و آن را ادامه دادم.
این مدرس و آهنگساز پیشکسوت موسیقی که در این آلبوم خود به عنوان روایتگر بخشی از قطعات آلبوم حضور دارد، بیان کرد: برای اینکه همبستگی اثر بیشتر شود دکلمه اشعار نیز توسط خودم انجام شد و دوست داشتم کمتر ایرادی در حوزه لغت و مسائل دیگر در جریان روایت اثر بوجود آید.
حمیدرضا نوربخش تنها خواننده مورد قبول من است
کامکار در مورد سبک آلبوم «کوچ بنفشه ها» نیز گفت: سبکی که من برای این آلبوم در نظر گرفتم همان سبک و سیاق موسیقی ملی ایران است. سالها پیش وقتی «گلستانه» را نوشتم در آنجا توضیح دادم که موسیقی ملی ایران به چه چیزی گفته می شود. موسیقی ملی از نظر من استفاده از تکنیک موسیقی جهانی بر اساس هسته اصلی ملودی های ایرانی است به طوری که در نهایت هویت ملی مان را در آن حس کنیم. نوع دوم این موسیقی ملی که خیلی از جوانها نیز بر اساس آن کار می کنند موسیقیای است که اساس آن با سازهای ایرانی است البته به طور کلی مهم این است که بپذیریم این نوع موسیقی هم موسیقی ملی ایران است که می تواند دو جنبه ای را که یاد کردم داشته باشد. البته امیدوارم دوستان هنرمندی که لغت موسیقی ملی را قبول ندارند با اسم های دیگر به کار خود در این زمینه ادامه دهند.
آهنگساز آلبوم «کوچ بنفشه ها» در پاسخ به پرسشی که از وی درباره انتخاب خواننده اثر توضیح خواست، بیان کرد: تنها خواننده ای که الان در ایران مورد قبول من است حمیدرضانوربخش است که نه فقط به خاطر صدای خوبش بلکه به این خاطر که هم می داند شعر چیست هم می داند مناسبت اثر در چه نقطه ای قرار دارد و هم به ارزش های هنری یک اثر موسیقایی واقف است، مورد توجه من است. متاسفانه خیلی از خواننده ها هستند که در یک پروسه زمانی مشخص و بعضا کوتاه، چندین هزار بیت را بدون توجه به معنی و مفهوم آن می خوانند و کارهایی را انجام می دهند که به هیچ عنوان نشان دهنده اهمیت موضوع شعر نیست اما من معتقدم حمیدرضا نوربخش از جمله هنرمندانی است که هم کارهای زیادی انجام داده و هم شخصیت هنری دارد که حضورش برای من در این آلبوم بسیار مغتنم و فرصت ارزشمندی است.
وی در بخش دیگری از صحبت های خود تصریح کرد: نوآوری، ساختارشکنی، بدعت و انقلاب در موسیقی واژه هایی هستند که طی سالهای اخیر بارها و بارها در موسیقی کشورمان جا افتاده که به نظر من تمام این واژه ها مطلقا واقعیت ندارد. به اعتقاد من در حال حاضر کاری نیست که قبل از انجام آن در تاریخ موسیقی اجرا نشده باشد. بنابراین به جرأت می توانم بگویم من هیچ گونه نوآوری و بدعتی را در این آلبوم به کار نبردم. من تنها کاری که در آلبوم «کوچ بنفشه ها» انجام دادم این بود که از ملودی هایی که هویت ملی دارند و به گوش رسیده اند استفاده کنم و بیان صوتی اشعار را در موسیقی بیان کنم.
کامکار در ادامه صحبت های خود با بیان اینکه خواننده محوری اصلا کار درستی نیست، گفت: برای کارهای فاخر این آهنگسازان هستند که زحمت می کشند و کاری را به مرحله ضبط و خوانش می رسانند و در این پروسه خواننده ها هم عضوی از این اجرا هستند. آنچه که در تولید یک اثر هنری باید به آن توجه کرد مقداری جذب مخاطب و بقیه آن آموزش دادن فکر مخاطب است. آیا این خواننده است که مشخص می کند آن اثر خوب است یا خیر؟
خواننده محوری یک ظلم آشکار است
حمیدرضا نوربخش خواننده آلبوم «کوچ بنفشه ها» نیز در این مراسم گفت: من ارادت و دوستی دیرینه ای با خانواده کامکارها دارم و خود هوشنگ عزیز که بزرگ این خانواده است همواره برای من شخصیتی دوست داشتنی داشته و دارد. علاوه بر اینها من او را موسیقیدان برجسته ای می دانم که همواره باعث افتخار موسیقی این مملکت است. بنابراین وقتی به من پیشنهاد حضور در این آلبوم را دادند با کمال میل پذیرفتم که در آن به عنوان خواننده حضور داشته باشم. من هم مانند هوشنگ کامکار با اشعار استاد محمدرضا شفیعی کدکنی خاطره دارم و با آنها زندگی کرده ام. به همین جهت اذعان می کنم که این اثر تجربه حضور در یک ژانر خاصی بود که تا به حال آن را تجربه نکرده ام.
مدیرعامل خانه موسیقی ادامه داد: ما در جلسات شورای عالی خانه موسیقی بحث های جدی درباره تعریف های مختلف از انواع موسیقی داریم و می توانم بگویم که استاد هوشنگ کامکار یکی از جمله افرادی است که به شدت پیگیر این موضوع است به همین جهت من هم با صحبت های آقای کامکار درباره تعریف موسیقی ملی موافقم که باید به مرحله ای دست پیدا کنیم که بتوانیم در این حوزه به تعریف مشخصی برسیم ضمن اینکه حضور من در آلبوم «کوچ بنفشه ها» تجربه نوینی بود که برای خواننده هایی از جنس صدای من خواندنش، مقداری سخت است چرا که در این نوع آثار خواننده هم به لحاظ ریتم و همراهی و امتزاج با ارکستر و هم به لحاظ حس و حالی خاصی که در فضا قرار دارد با سختی های دشواری روبرو است. به هر ترتیب من تمام تلاش خود را انجام دادم تا اجرای من حداقل مورد تایید آهنگساز قرار گیرد.
نوربخش در بخش دیگری از صحبت های خود به موضوع خواننده محوری در آثار موسیقایی اشاره کرد و گفت: شاید مقداری در این زمینه افراط هایی صورت گرفته و ما شاهد بوده ایم که بعضی وقت ها همه اجزای یک اثر موسیقایی خوب به پای خواننده گذاشته میشود و به نظر من این یک ظلم آشکار است که آفرینش یک اثر موسیقایی که همه در حد خود نقشی را در آن اجرا می کنند به پای خواننده ریخته شود اما آنچه ما در این آلبوم به آن توجه داشتیم بر این نکته استوار بود که همه مجموعه باید دیده شود.
حضور فقط در کارهای پدر آهنگساز
صبا کامکار، همخوان این اثر موسیقایی نیز دربار انگیزه های حضور خود در آلبوم پدرش گفت: خوشحالم که توانستم به عنوان فرزند یک هنرمند در یکی از پله هایی که او، آن را پیموده بایستم و کاری را برای او انجام دهم. من خیلی خوب می دانم جوانهایی هستند که بسیار بیشتر از من زحمت کشیدند و حتی از من با استعدادتر هستند و شرایط کار کردن را ندارند که امیدوارم این شرایط برای آنها نیز بوجود بیاید تا بتوانند استعداد ارزشمند خود را به منصه ظهور برسانند.
وی افزود: در زندگی ام در کار دیگری جز کارهای پدرم حضور نداشتم حال اینکه این اثر متفاوت بوده یا نه را باید آهنگساز و بعد شنونده بگوید کما اینکه نحوه شکل گرفتن یک قطعه در خانواده ما داستان جالبی دارد که بد نیست آن را بدانید. پدرم صبح ها وقتی از خواب بیدار می شود شعری را برای ما می خواند و با خواندن همین شعر است که این اثر تا چندین روز در خانه ما باقی می ماند و خانواده و حتی وسایل خانواده را نیز با آن درگیر می کند در نتیجه ما با یک قطعه موسیقایی پدرم از زمان تولید تا رسیدن به مرحله میکس و مسترینگ با پوست و خون خود آشنا هستیم از این جهت است که می گویم این مخاطبان هستند که باید درباره اثر تولید شده از طرف ما اظهار نظر کنند.
نظر شما