ايرانيان اولين تدوين كنندگان قانونهاي بين المللي بودند

به گزارش خبرنگار گروه دين و انديشه "مهر"،  سخنراني پروفسور نلسون ريچار فراي، استاد پيشين ايرانشناسي دانشگاه هاروارد، درباره "دين و دولت و مدخل پژوهشي در تاريخ" عصر امروز در مؤسسه پژوهشي حكمت و فلسفه ايران برگزار شد.

پروفسور فراي سخنراني اش را به زبان فارسي ارائه كرد و از اينكه مجدداً توانسته در ايران حضور پيدا كند و خاك پاك ايران وطن خويش را مجدداً ببيند ابراز خوشحالي كرد و اظهار داشت : در تاريخ  و حدوداً چهار هزار سال پيش در بين النهرين  ما مملكتهاي كوچكي داشتيم و يا به عبارتي هر شهري يك كشور محسوب مي شد. بابل، اوروك، عيلام هر يكي يك كشور محسوب مي شد. هر كدام از اين ممالك يك رئيس داشتند كه آن فرد هم رئيس و هم كشيش بود. به عبارتي ديگر در آنجا دين و دولت يكي بود. در مصر اين گونه افراد فراوان بودند كه خود را خدا مي نماياندند مانند فرعون.

وي در ادمه افزود: بعدها فلسفه دين و دولت گسترش يافت و آراميها و سومريها اين نگرش را قبول كردند و تا زمانهاي طولاني دين و دولت در دست يكنفر بود. همچنين تا زمان اسلام و بني اميه و بني عباس و در دوران پايتختي بغداد نيز خليفه هم رئيس دين و هم رئيس دولت بود.

پروفسور فراي نگرش ايرانيان را به دين و دولت بسيار متفاوت دانست و گفت : ايرانيان در سه هزار سال پيش يك فلسفه ديگري داشتند و آن اين بود كه يك نفر رئيس قبيله و يك نفر شامان و كشيش بود. بدين ترتيب رياست بر عهده دو نفر بود. در بين النهرين كلمه دين دو معني داشت يكي قانون و ديگري مذهب. البته به نظر من براي تاريخ بشر بسيار اهميت دارد و آن اين بود كه ايرانيان قانون مخصوص بين المللي را تدوين كردند. 

وي افزود: قانون بين المللي از قانون محلي جدا بود و اهميت آن در اين است كه اساس قانونهاي رومي همين قانون ايرانيها به حساب مي آمد. اما آنها نمي گويند كه اين قوانين از ايران آمده است نه از روم. و اين موضوع از نظر تاريخ بشر بسيار مهم است.

پروفسور فراي با ياد آوري اين نكته كه تقريباً 64 سال پيش به خدمت آيت الله العظمي بروجردي به قم رفته بود گفت : من يادم هست كه ايشان گفتند باب اجتهاد بايد هميشه باز باشد و نبايد هيچ وقت اجتهاد بسته بماند. معناي اين حرف اين است كه علم و فرهنگ و دين تغيير مي يابد و بايد قبول كنيم كه در دنيا پيشرفتي وجود دارد و اين از اصول مهم  تشيع است. ما نمي توانيم به قرن ششم و هفتم باز گرديم. از تكنولوژي بايد استفاده كرد اما ميراث ايران را نبايد فراموش كرد.

استاد ايران شناسي دانشگاه هاروارد در بخش پاياني سخنانش اظهار داشت : ما امروزه در دوره جنگهاي مذهبي هستيم. پنجاه سال پيش در شهر كراچي مشكل بين هندوها و مسلمانان بود اما امروز بين سني و شيعه جنگ هست و يكديگر را مي كشند و پاكستان و افغانستان تبديل به وضعيت جنگ مذهبي شده است. امروزه جنگ براي دين است و اوج آن را در فلسطين مي بينيم. البته ايران خوشبختانه يك جزيره اي است كه جنگ ديني در آن وجود ندارد.