تورج فتحی در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: پروژه سد شفارود تاریخچه و سرنوشتی مشابه طرحها و پروژههای قبلی داشته است.
وی افزود: محیط زیست با انتقال آب از سبزکوه و سد خرسان ۳ مخالف بود و حتی این پروژهها اعتراضات مردم محلی را در کنار استمداد آنها از هر نهاد مسئولی ازجمله نمایندگان کمیسیون اصل نود، مسئولان منطقهای، سازمان بازرسی، وزارت نیرو، قوه قضائیه و... به دنبال داشت، اما نتوانست جلوی این پروژهها را بگیرد.
این کارشناس منابع آب و محیط زیست اظهار داشت: متاسفانه در یکی دو دهه اخیر پروژههای انتقال آب و سدسازی به شدت رونق یافته است و مسئولان تا میبینند که منطقهای کمآب است، به جای ریشهیابی و یافتن مشکلات فقط به دنبال این هستند که ببینند در کجا آب پیدا میشود تا از طریق کانال، لوله و سد آن را به جاهایی که آب نیست، منتقل کنند.
وی تأکید کرد: در بسیاری از مواقع سوءمدیریت منابع آب و عدم هماهنگی بین دو دستگاه یعنی وزارت نیرو که متولی تامین آب است و جهاد کشاورزی که مصرفکننده آب است موجب بسیاری از مشکلاتی که امروز با آن روبرو هستیم و غالبا برگشتناپذیر هستند، همچون فرونشست زمین و بیلان منفی سفرههای آب زیرزمینی شده است.
فتحی تصریح کرد: در بسیاری از موارد وزارت نیرو خود را موظف میداند که به هر شکلی برای مصارف مختلف آب را تامین کند و وزارت کشاورزی نیز معتقد است از آنجایی که ۲۰ میلیون هکتار زمین قابل کشت با خاک مناسب در کشور وجود دارد، بایستی تا جای ممکن خودکفا شویم.
وی افزود: دستگاهی که باید بین این دو دستگاه هماهنگیهای لازم را انجام دهد تا منابع آب به درستی تامین و مصرف شوند، سازمان مدیریت و برنامهریزی است که متاسفانه به درستی این وظیفه را انجام نمیدهد.
این کارشناس منابع آب و محیط زیست تاکید کرد: به رغم مخالفت سازمان محیط زیست، پروژههایی مانند سبزکوه، خرسان ۳ و شفارود در نهایت اجرا میشوند، این است که وزارت نیرو در آخرین مراحل پروژه یعنی درست پیش از شروع اجرای آن و حتی گاهی پس از کلید خوردن عملیات اجرایی، تجهیز کارگاه و ... از سازمان محیط زیست میخواهد که یک پروژه را ارزیابی زیست محیطی کند.
به گفته فتحی، این در حالی است که در این مرحله ارزیابی محیط زیست و مخالفت و موافقت آن هیچ نقشی در اجرای پروژه ندارد، چرا که تمام مطالعات آن انجام شده و بودجه آن توسط سازمان مدیریت و برنامهریزی تامین شده است.
وی افزود: در این مرحله کمیته سه نفرهای شامل یک نفر از سازمان برنامه، یک نفر از دستگاه اجرایی و یک نفر از سازمان محیط زیست تشکیل میشود که در آن پروژه ارزیابی زیست محیطی میشوند و رای نهایی با اکثریت این کمیته است.
این کارشناس منابع آب و محیط زیست تصریح کرد: از آنجایی که به عنوان مثال در مورد سد شفارود از مدتها قبل وزارت نیرو به صورت چراغ خاموش و بدون اطلاع دیگر دستگاهها از جمله محیط زیست، گزارش توجیهی خود را به سازمان مدیریت ارائه داده و بودجهها و اعتبارات آن توسط سازمان مدیریت تخصیص داده شده است، رای سازمان محیط زیست در مراحل نهایی به هیچ دردی نمیخورد و مخالفت آن نقشی در اجرای پروژه نخواهد داشت.
فتحی افزود: سازمان محیط زیست با سد گتوند نیز مخالف بود، اما مخالفت این سازمان که همچنان ارزیابی آن اولویت آخر دستگاههاست، نقشی در توقف این پروژه نداشت.
به گفته وی، مسلم است که در پروژههایی که میلیاردها تومان اعتبار هزینه شده است به خاطر یک جلسه فرمالیته محیط زیست کنسل نخواهند شد و در حقیقت هدف از گرفتن ارزیابی محیط زیست، توجیه پروژه در مراحل بعدی است، در حالیکه سازمان محیط زیست هیچ نقشی در اجرا شدن و نشدن پروژهها ندارد.
به اعتقاد این کارشناس منابع آب و محیط زیست، کوتاهی سازمان مدیریت و برنامهریزی مهمترین دلیل اجرای پروژههای خلاف موازین زیست محیطی است.
فتحی یادآور شد: همچنین در استانهایی مانند گیلان، مازندران و گلستان که میزان بارندگی مطلوب است و هرگز با تنشهای آبی و خشکسالی مواجه نبوده است، وزارت نیرو نمیتواند سوءمدیریت در منابع آب را توجیه کند؛ چرا که روشهای خیلی کمهزینهتر از سدسازی در اینگونه مناطق پاسخگو است.
به گفته وی، در مورد سد شفارود نیز هفته گذشته کمیته ۳ نفره تشکیل شد، از آنجا که رای با اکثریت است، مخالفت سازمان محیط زیست پس از اینکه میلیاردها تومان اعتبار تامین شده است، نقشی در اجرای این پروژه نخواهد داشت.
نظر شما