به گزارش خبرگزاري مهر، رژيم صهيونيستي و سازمان پيمان آتلانتيك شمالي در چند ماه اخير سلسله همكاريهاي جديدي را در راستاي دستيابي به يك چارچوب همكاري مشترك آغاز كرده اند . سفر روز دوشنبه "آكسل توتمان" رئيس هوابرد ناتو به سرزمينهاي اشغالي و مشاركت "عودد آران" از مقامات بلندپايه وزارت جنگ رژيم صهيونيستي در نشست وزراي دفاع ناتو كه چندي پيش در ايتاليا برگزار شد، از اهم مراودات موجود بين طرفين مي باشد .
در مهرماه سال جاري "باب دي هوپ شفر" دبير كل ناتو خبر از دريافت طرحهاي همكاري از جانب اسرائيل را داده بود و نظر ناتو را نسبت به پيگيري اين طرحها مثبت و قابل پيگيري ارزيابي كرد.
اگر چه ريشه روابط اسرائيل با ناتو به سال 1979 و به توافقنامه همكاريهاي مشترك منعقد بين واشنگتن و تل آويو در زمان حيات اسحاق رابين بر مي گردد، اما شتاب فعاليتهاي سياسي ناتو و بهره گيري اسرائيل از اين سياست روابط اين دو را وارد مرحله جديد كرده است.
توافقنامه 1979 اين اجازه را به اسرائيل و نهادهاي پژوهشي و صنعتي اش مي داد كه از وضعيت نظامي مشابه كشورهاي عضو پيمان ناتو برخوردار باشد و بتواند تكنولوژيهاي جديد را منتقل كرده و در برنامه هاي پژوهشي نظامي نيز مشاركت داشته باشد .
توافقنامه نظامي فوق ، تل آويو را قادر كرد تا از تجربيات كشورهاي عضو ناتو به ويژه آمريكا در زمينه هاي توليد مهمات ، موشكهاي ضد تانك ، كلاهك هاي موشكي قابل هدايت با اشعه مادون قرمز ، هواپيماهاي بدون سرنشين و انواع جنگ افزارهاي الكترونيكي پيشرفته برخوردار گردد و توازن دفاعي خود را نسبت به كشورهاي عرب منطقه افزايش دهد .
هر يك از طرفين اهداف خاصي را از اين همكاريها دنبال مي كنند . دولتهاي غربي اگر چه در مقطع كنوني حاضر به پذيرش اسرائيل در ناتو نيستند و پيش شرط عضويت رژيم صهيونيستي را منوط به برقراري صلح در خاورميانه مي دانند ، اما در مقابل خود را در برابر امنيت اسرائيل متعهد مي دانند و همواره به طرق متفاوت سعي كرده اند بنيانهاي اين رژيم را كه در سال 1945 در پايه گذاري آن سهيم بودند ، همچنان مستحكم نگه دارند . بر همين اساس همكاريهاي ناتو با تل آويو در راستاي اهداف فراهم سازي پيش مقدمه عضويت صورت مي گيرد .
ناتو به دنبال ايمن سازي مناطق جغرافيايي همجوار با اروپا است، لذا همكاريهايي را با كشورهاي اروپاي شرقي و كشورهاي اطراف درياي سياه و مديترانه آغاز كرده است . در اين بين مسئله صلح فلسطين به عنوان مهمترين چالش خاورميانه بزرگترين مانع در اجرايي شدن طرحهاي آتي ناتو مي باشد ، به پيش كشيدن عضويت رژيم صهيونيستي استراتژي است كه اعضاي ناتو براي تحريك طرفهاي درگير استفاده مي كند . محرك از آن جهات كه طرفهاي فلسطيني به جاي رويارويي با يك دولت نامشروع در صورت عضويت اسرائيل در ناتو با يك سازمان نظامي روبرو مي شود و رژيم صهيونيستي هم براي عضويت در بزرگترين نهاد امنيتي جهان مجبور مي شود از لاك تهاجمي خارج و تن به امتيازهايي براي تشكيل دولت مستقل فلسطيني دهد .
رژيم صهيونيستي به رغم حيات شش دهه اي هنوز قادر به عضويت در يك سازمان همكاري منطقه اي مهم نبوده است و اين شايد بزرگترين آرزوي سران تل آويو در طول ساليان گذشته بوده است . كشورهاي اروپايي هر چند از موجوديت رژيم صهيونيستي دفاع مي كنند، اما از فقدان مشروعيت اين رژيم حتي در كنه اذهان عمومي اروپايي ها آگاهند و هرگز به تل آويو روي خوش براي عضويت در نهادهاي اروپايي نشان نداده اند.
بر همين اساس سران رژيم صهيونيستي با لابي گري روزافزون در داخل اروپا بر آن هستند تا در اين نهادها عضويت رسمي پيدا كنند؛ در اين بين ناتو به عنوان يك ركن حمايتي نظامي از اولويتهاي تل آويو محسوب مي شود و سلسله تلاشهاي اخير اين رژيم براي به دست آوردن چتر حمايتي بزرگترين نهاد امنيتي جهان قابل ارزيابي است .
نظر شما