به گزارش خبرنگار مهر، مناطق گردشگری شمال تهران از دربند و درکه گرفته تا دارآباد و جمشیدیه، در ایام محرم رنگ و روی دیگری گرفته اند.
پرچم های سیاه یا حسین(ع) در طول مسیر تو را تا پای کوه همراهی می کنند. کوهستان های تهران رنگ سیاه به خود گرفته اند از بسیاری پارچه نوشته ها و پرچم های سیاه عزاداری.
دسته های زنجیرزنی و سینه زنی با علامتی بزرگ از نمادها، اولین تصویری است که در پای کوه به استقبال کوهنوردان می آید. بسیاری از کوهنوردان پیش از آغاز حرکت، کوله های خود را کناری می گذارند و برای دقایقی به این دسته های عزاداری می پیوندند.
کوهنوردان مسیر خلاف رود را بالا می روند و قله شیرپلا را در پیش می گیرند، و صدای مداحی و نوحه خوانی که از تمامی کافه های بین راه در فضا پخش می شود، در تمام مسیر همراهی شان می کند.
کافه های بین راه لباس سیاه به تن کرده اند. پارچه نوشته هایی که عمدتا شعر «باز این چه شورش است...» محتشم کاشانی روی آن ها نقش بسته، سردر کافه ها را پوشانده و صدای مداحی از همه کافه ها بلند است.
نذری کوهستان هم منحصر به فرد است. بسیاری از کافه دارها چای و آب های معدنی را نذر کرده اند و به آن ها به استقبال کوهنوردان آمده اند.
حدود یک ساعت و نیم که مسیر شیرپلا را بالا بروی، کافه ها به پایان می رسند، اما روشنایی چراغ آن ها و مداحی سوزناک یا حسین(ع) تا انتهای مسیر همراهی ات می کند.
کوهنوردی در ایام منتهی به تاسوعا و عاشورای حسینی(ع) البته تفاوت های دیگری هم با دیگر ایام سال دارد. ابتدا اینکه تعداد کوهنوردان دائمی، به میزان قابل ملاحظه ای نسبت به هفته های قبل کاسته شده است. دلیل آن هم شرکت بسیاری از کوهنوردان در مراسم تاسوعا و عاشورا در محله های تهران است.
اما موضوع قابل توجه دیگر برپایی عزاداری در نمازخانه پناهگاه شیرپلاست. کوهنوردانی که بعد از حدود سه ساعت کوهنوردی به پناهگاه می رسند، برای دقایقی در نمازخانه این ساختمان عزاداری می کنند.
اکنون در ارتفاع 2750 متری پناهگاه شیرپلا، از تهران جز کلان شهری با چراغ های روشن فراوان چیزی دیده نمی شود. اما در زیر پوست این شهر، دسته های عزاداری در تمام محله ها به راه افتاده اند و در سوگ حادثه کربلا مرثیه می خوانند و می گیرند.
نظر شما